Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 10-06-23 12:50

Teugels op de juiste lengte houden

Geplaatst door de TopicStarter: 10-06-23 12:50

Dag allemaal, omdat ik hier zoveel goede tips krijg, ben ik er weer met een vraag. Natuurlijk ben ik hier met mijn instructie ook mee bezig, maar ik leer door inzicht, erover nadenken, doen en voelen en daarom werkt een vraag op het forum echt goed voor mij.

Ik vind het, met name bij het inrijden, lastig om een goede verbinding met de mond te houden. M'n teugels zijn steeds net iets te lang. Als ze op maat zijn en ze gaat nageven, komt er meteen een boogje in, vaak ook als ik van tempo verander. Als we eenmaal opgewarmd zijn, gaat het beter, maar dan gaat een goede verbinding ten koste van het tempo...

M'n handen zijn overigens rustig en stabiel, zegt mijn instructie.

Ik ben benieuwd naar jullie tips! Alvast bedankt!

**Geplaatst:** 10-06-23 13:51

Re: Teugels op de juiste lengte houden

Geplaatst: 10-06-23 13:51

Als ze echt nageven, komt er geen boogje in je teugel, want ze leggen de onderkaak tegen het bit en nemen je hand mee naar voren. Wat er bij jou gebeurt is dat je paard achter de teugel kruipt, zoals ik het lees.
De oplossing is ze naar voren naar je hand rijden met been en zit. Dit is niet iets wat je met je handen oplost.

They tried to bury me.
They didn't realise I was a seed.
Sinéad O'Connor 1966-2023

**Geplaatst door de TopicStarter:** 10-06-23 14:39

Geplaatst door de TopicStarter: 10-06-23 14:39

Avalanche schreef:
Als ze echt nageven, komt er geen boogje in je teugel, want ze leggen de onderkaak tegen het bit en nemen je hand mee naar voren. Wat er bij jou gebeurt is dat je paard achter de teugel kruipt, zoals ik het lees.
De oplossing is ze naar voren naar je hand rijden met been en zit. Dit is niet iets wat je met je handen oplost.

Ja, eens... want als we verder in de training zijn, en ze is goed voorwaarts, is het geen probleem. Dan is het stabiel. Maar in het begin, wiebelt ze en dan heb ik steeds een boogje. Als ik dan mn teugels op maat maak, komt ze terug in tempo. Inderdaad voorwaarts oplossen, als altijd...

**Geplaatst:** 10-06-23 14:46

Re: Teugels op de juiste lengte houden

Geplaatst: 10-06-23 14:46

Wat avalanche zegt is 1 optie. De andere is dat je hand tè stabiel is. Je moet wel stille hand hebben ten opzichte van de mond, niet ten opzichte van het zadel oid.

Zijn je armen en handen ontspannen? Volg je de mond? Contact houden is een samenspel van jou en het paard. Als er een boogje in de teugel komt terwijl het paard niet achter de teugel kruipt, dan heb jij te weinig contact gezocht. Of je dan je teugel te lang hebt of je hand te ver naar voren, is vanaf tekst niet te zeggen.

**Geplaatst:** 10-06-23 14:51

Geplaatst: 10-06-23 14:51

Luzerna schreef:
Avalanche schreef:
Als ze echt nageven, komt er geen boogje in je teugel, want ze leggen de onderkaak tegen het bit en nemen je hand mee naar voren. Wat er bij jou gebeurt is dat je paard achter de teugel kruipt, zoals ik het lees.
De oplossing is ze naar voren naar je hand rijden met been en zit. Dit is niet iets wat je met je handen oplost.

Ja, eens... want als we verder in de training zijn, en ze is goed voorwaarts, is het geen probleem. Dan is het stabiel. Maar in het begin, wiebelt ze en dan heb ik steeds een boogje. Als ik dan mn teugels op maat maak, komt ze terug in tempo. Inderdaad voorwaarts oplossen, als altijd...

Ik rijd ze in het begin zelfs liever met een langere teugel, omdat ze met de teugels kort het tempo nog niet kunnen bolwerken. Ze moeten de ruimte hebben om die balans te vinden. Dus niet je teugels korter nemen, je paard naar je hand rijden, die idd zacht en nageeflijk moet zijn, dus ik ga ook mee met Bowo hierin.

They tried to bury me.
They didn't realise I was a seed.
Sinéad O'Connor 1966-2023

**Geplaatst:** 10-06-23 14:54

Geplaatst: 10-06-23 14:54

Avalanche schreef:
Als ze echt nageven, komt er geen boogje in je teugel, want ze leggen de onderkaak tegen het bit en nemen je hand mee naar voren. Wat er bij jou gebeurt is dat je paard achter de teugel kruipt, zoals ik het lees.
De oplossing is ze naar voren naar je hand rijden met been en zit. Dit is niet iets wat je met je handen oplost.

Dit is mijns inziens het enige juiste antwoord. Verbinding is niet wat veel mensen ermee bedoelen namelijk afbuigen of aan de teugel lopen. Verbinding is echt van totaal andere orde. Als je paard “aan de teugel loopt” kan er inderdaad een boogje ontstaan. Als je in verbinding bent met de mond van je paard komt er nooit maar dan ook nooit een boogje

**Geplaatst door de TopicStarter:** 10-06-23 15:22

Geplaatst door de TopicStarter: 10-06-23 15:22

Ik rijd ze in het begin zelfs liever met een langere teugel, omdat ze met de teugels kort het tempo nog niet kunnen bolwerken. Ze moeten de ruimte hebben om die balans te vinden. Dus niet je teugels korter nemen, je paard naar je hand rijden, die idd zacht en nageeflijk moet zijn,

Ik wilde net vragen hoe jij/ jullie dat doen aan het begin. Langere teugel, maar wel in verbinding met de mond, dus geen losse teugel? En dan steeds meer oppakken?

Bij het oppakken, gaat ze bij mij in tempo terug. En dan ga ik rommelen...

Het gekke is... als ik geen les heb, gaat het veel beter. Dan lijk ik meer op gevoel te rijden en minder mn best te doen...

**Geplaatst door de TopicStarter:** 10-06-23 15:24

Geplaatst door de TopicStarter: 10-06-23 15:24

Zijn je armen en handen ontspannen? Volg je de mond? Contact houden is een samenspel van jou en het paard. Als er een boogje in de teugel komt terwijl het paard niet achter de teugel kruipt, dan heb jij te weinig contact gezocht. Of je dan je teugel te lang hebt of je hand te ver naar voren, is vanaf tekst niet te zeggen.[/quote]

Aan de ontspanning kan ik werken, zeker als ik les heb. Volgens mn instructeurs zijn de teugels een fractie te lang, waardoor ze gaat wiebelen.

**Geplaatst:** 10-06-23 15:50

Geplaatst: 10-06-23 15:50

naar je hand toe rijden met zit en kuit, dan gaat de "spanning" die je voelt in je hand over in ontspanning en neemt het paard je hand "aan" dan blijft de afstand tussen hand en mond gelijk alleen accepteert het paard je hand, door ontspannen in nek en kaakgewricht
dat lukt alleen als je je zelf ook hunt ontspannen in je schouders, je nek en durft accepteren dat je met een heel licht contact - via zit en kuit - de hulpen kunt geven

contact maak jij en nageeflijk komt van het paard, als het goed is door je zit en kuit, en dan is het de kunst om op het juiste moment de juiste afstemming te vinden/voelen,

dan moet de kuit "waakzaam" zijn zodat het direct een signaal kan geven
dat leer je een paard door aan tegeven als hij/zij het goed doet
dan moet je wel steeds de zelfde hulpen geven anders snapt hij/zij het niet dan is het verwarrend, dus je hulpen moeten steeds duidelijk zij, een paard leert van herhalen van de juist hulpen/signalen

en dan moet je zelf totaal ontspannen kunnen zitten zodat het pard je meeneemt in de beweging en dan voel je de soepele verbinding en blijft je hand meegaan in de beweging

alleen in de draf is je lijf/hand stil en in stap en galop beweegd je lijf en handen mee in het rtime van de beweging - kijk maar eens naar een bewegend paard in stap draf en galop dan zie je het verschil in de beweging in hoofd hals en daar moet jij op anticiperen, anders blokt - maak je ahw steeds een kleine ophouding - en verbreek je de verbinding dus mis je steeds het contact

gewoon oefenen en jezelf steeds duidelijk laten zijn met wat je wil en of je de juiste hulpen geef

**Geplaatst:** 10-06-23 16:10

Geplaatst: 10-06-23 16:10

Luzerna schreef:
Ik wilde net vragen hoe jij/ jullie dat doen aan het begin. Langere teugel, maar wel in verbinding met de mond, dus geen losse teugel? En dan steeds meer oppakken?

Nee, paard zo rijden dat het paard steeds sterker wordt, en omdat paard meer gaat dragen, wordt je teugel idd korter.

Maar snap je het verschil tussen zélf contact nemen en het paard naar de hand toe rijden?

Ik zoek contact, maar nooit op de kant waar het paard stug is, dus ik ga niet proberen de lange kant kort te maken, ik probeer de korte kant ook lang te maken. Ik wil namelijk geen touwtrekken, en ik wil ook niet dat hij erachter kruipt. Dus ik laat mijn schouders vallen, draag mijn onderarmen, en hou mijn handen rechtop, met losse ontspannen polsen en bovenarmen. Dus als het paard naar voren komt, naar mijn hand, kan ik die hand meegeven, waarbij ik altijd iets weerstand bied (mijn armen hebben ook gewicht) maar niet vasthou.

Mooie vergelijking die ik van de week hoorde van een Centered Riding instructeur: zie het als een vogeltje wat op een tak wil landen. Als die tak naar de vogel toe komt, wilt die vogel daar niet zitten, want eng (dat is wat er nu bij jou gebeurt, althans dat denk ik uit je tekst te halen).

Als die tak hard is en stug, zit de vogel daar niet fijn.

Als die tak onstabiel is en bijna los zit, gaat de vogel er ook niet op zitten, want teveel kans om te vallen.

Maar als die tak zachtjes meeveert met de landing en weer op de plek terug komt, heeft die vogel een super fijne landing.

They tried to bury me.
They didn't realise I was a seed.
Sinéad O'Connor 1966-2023

**Geplaatst:** 10-06-23 19:46

Geplaatst: 10-06-23 19:46

Probleem nummer één: instructrice roept 'teugels op maat maken'.
....
Meestal gebeurt dit na het instappen aan de lange /losse teugel,
en schijnbaar bedoelt 'men' er iets mee als dat het paard maar in de wedstrijdhouding moet ofzoiets...

Mijn oplossing: ik heb de kreet afgeschaft.
Instappen/ losrijden gebeurt hetzij met een boog in de teugel,
hetzij met licht contact.
Bij de grote meesters zijn de teugels dan in een subtiele boog, bij mij

staan ze op het oog vrij strak.

Belangrijk punt nr 1: je wil géén los- vast-los gerommel. (Of wel: je hand is stil tegenover de mond van het paard, en beweegt tov jouw lichaam, in stap en galop ook ten opzichte van het zadel.)

Punt 2: ik neem contact van laten we zeggen drie gram,
ik voel mijn paard en
de halshouding wordt hopelijk NIET door de teugels veranderd.

En een boel mensen vinden dus dat ik 'met te lange teugels' losrijd.
(Veel stalgenoten wensen direct de neus achter de loodlijn zodra ze iets met de teugels gaan doen, dus dat soort gesprekken kap ik zo snel en tactisch mogelijk af.)

Zo lang ik kan voelen wat er in de mond gebeurt,
vind ik dat de teugel kort genoeg is.

En de mond / het kaakgewricht informeert mij over hoe het lichaam vandaag is en waar we zoal aan zouden kunnen werken.
(Ik ben blij met de informatie en dan ga ik voltes rijden, of vierkantjes of overgangen doen of spelletjes met schouderbinnenwaarts of... Daarbij zal ik heus wel eens een teugelhulp geven, maar 'ontvangen' staat bij mij op één als het om teugels gaat.)

En nu jouw vraag.
Het klinkt mij in de oren alsof je als je les hebt, braaf de teugels 'op maat maakt' en de hals inkort.
... waarop jouw paard om 'een bepaalde reden' de hals vervolgens nog korter maakt.
Misschien zelfs wel omdat het dier denkt dat jij dat leuk vindt.

En als je voor jezelf rijdt en minder je best doet
('most interesting', zou een Brit zeggen!)
gaat het beter.
Interessant om eens over te brainstormen.
(Do less, achieve more....?)

Je suis Charlie - comme tout le monde.

(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )

**Geplaatst door de TopicStarter:** 10-06-23 23:29

Geplaatst door de TopicStarter: 10-06-23 23:29

Avalanche schreef:
Luzerna schreef:
Ik wilde net vragen hoe jij/ jullie dat doen aan het begin. Langere teugel, maar wel in verbinding met de mond, dus geen losse teugel? En dan steeds meer oppakken?

Nee, paard zo rijden dat het paard steeds sterker wordt, en omdat paard meer gaat dragen, wordt je teugel idd korter.

Maar snap je het verschil tussen zélf contact nemen en het paard naar de hand toe rijden?

Ik zoek contact, maar nooit op de kant waar het paard stug is, dus ik ga niet proberen de lange kant kort te maken, ik probeer de korte kant ook lang te maken. Ik wil namelijk geen touwtrekken, en ik wil ook niet dat hij erachter kruipt. Dus ik laat mijn schouders vallen, draag mijn onderarmen, en hou mijn handen rechtop, met losse ontspannen polsen en bovenarmen. Dus als het paard naar voren komt, naar mijn hand, kan ik die hand meegeven, waarbij ik altijd iets weerstand bied (mijn armen hebben ook gewicht) maar niet vasthou.

Mooie vergelijking die ik van de week hoorde van een Centered Riding instructeur: zie het als een vogeltje wat op een tak wil landen. Als die tak naar de vogel toe komt, wilt die vogel daar niet zitten, want eng (dat is wat er nu bij jou gebeurt, althans dat denk ik uit je tekst te halen).

Als die tak hard is en stug, zit de vogel daar niet fijn.

Als die tak onstabiel is en bijna los zit, gaat de vogel er ook niet op zitten, want teveel kans om te vallen.

Maar als die tak zachtjes meeveert met de landing en weer op de plek terug komt, heeft die vogel een super fijne landing.

Dankjewel weer. Ik snap het verschil tussen het paard opnemen en naar de hand toerijden, als dat laatste gebeurt, dan jubel ik mezelf: dit is paardrijden. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik, zeker als ik les hebin het begin teveel zelf oppak...

Ik ben de tak die ofwel op de volgen afkomt ofwel onstabiel is. Na het opwarmen ben ik mi welnee fijne tak, dan rijden we met een stabiel contact.

Niet zo gemakkelijk allemaal

**Geplaatst door de TopicStarter:** 10-06-23 23:35

Geplaatst door de TopicStarter: 10-06-23 23:35

Janneke2 schreef:
Probleem nummer één: instructrice roept 'teugels op maat maken'.
....
Meestal gebeurt dit na het instappen aan de lange /losse teugel,
en schijnbaar bedoelt 'men' er iets mee als dat het paard maar in de wedstrijdhouding moet ofzoiets...

Mijn oplossing: ik heb de kreet afgeschaft.
Instappen/ losrijden gebeurt hetzij met een boog in de teugel,
hetzij met licht contact.
Bij de grote meesters zijn de teugels dan in een subtiele boog, bij mij staan ze op het oog vrij strak.

Belangrijk punt nr 1: je wil géén los- vast-los gerommel. (Of wel: je hand is stil tegenover de mond van het paard, en beweegt tov jouw lichaam, in stap en galop ook ten opzichte van het zadel.)

Punt 2: ik neem contact van laten we zeggen drie gram,
ik voel mijn paard en
de halshouding wordt hopelijk NIET door de teugels veranderd.

En een boel mensen vinden dus dat ik 'met te lange teugels' losrijd.
(Veel stalgenoten wensen direct de neus achter de loodlijn zodra ze iets met de teugels gaan doen, dus dat soort gesprekken kap ik zo snel en tactisch mogelijk af.)

Zo lang ik kan voelen wat er in de mond gebeurt,
vind ik dat de teugel kort genoeg is.

En de mond / het kaakgewricht informeert mij over hoe het lichaam vandaag is en waar we zoal aan zouden kunnen werken.
(Ik ben blij met de informatie en dan ga ik voltes rijden, of vierkantjes of overgangen doen of spelletjes met schouderbinnenwaarts of... Daarbij zal ik heus wel eens een teugelhulp geven, maar 'ontvangen' staat bij mij op één als het om teugels gaat.)

En nu jouw vraag.
Het klinkt mij in de oren alsof je als je les hebt, braaf de teugels 'op maat maakt' en de hals inkort.
... waarop jouw paard om 'een bepaalde reden' de hals vervolgens nog korter maakt.
Misschien zelfs wel omdat het dier denkt dat jij dat leuk vindt.

En als je voor jezelf rijdt en minder je best doet
('most interesting', zou een Brit zeggen!)
gaat het beter.
Interessant om eens over te brainstormen.
(Do less, achieve more....?)

Ja, zo wil ik ook rijden. Inderdaad ik hoorde altijd 'teugels op maat maken, of 'we gaan m weer oppakken' en dan ga ik nadenken.

Less is inderdaad zoveel more en als ik zelf rijd, rijd ik veel meer op gevoel, en pas ik mn oefeningen aan op wat ik voel.

Als ik les heb, is het heel anders. En ik heb goede instructeurs die ook met elkaar afstemmen. Het zit in mn hoofd.

Heb nu afgesproken dat ik m'n volgende les start als ik roep, dus niet op uur en tijd, maar als ik lekker rijd, zodat we vandaar uit verder kunnen werken. Ik ga met jullie tips aan de slag, zin in!

**Geplaatst:** 10-06-23 23:53

Re: Teugels op de juiste lengte houden

Geplaatst: 10-06-23 23:53

Rijden op gevoel zegt me niet zoveel. Dat heeft pas nut als je weet wat je moet voelen. Een voorbeeldje is je OP waar jij zegt dat je paard aan de teugel is, terwijl het paard in werkelijkheid achter de teugel is. Maar als je uitgaat van wat goed voelt, voelt achter de teugel ook prima, want je hebt niets in handen.

Op het moment dat de mijne niet nageeflijk is, voelt het prima want hij komt nooit tegen mijn hand in. Als hij wél nageeft, pakt hij soms ook echt wel wat gewicht, en het is niet perse onprettig maar voelt anders dan wanneer er geen verbinding is en niet per se makkelijker.

Techniek vind ik veel belangrijker. Op het moment dat ik met mijn lessen begin, begin ik met paard aan het been zetten, en houding van de ruiter, inclusief handhouding. Dus schouders laten vallen, bovenarmen ontspannen, onderarmen dragen, polsen los, handen rechtop, binnenhand zacht en naar voren. Zonder falen geeft echt ieder paard binnen 5 minuten na, loopt van achter naar voor in verbinding door het lijf.
Als je techniek correct is, kun je leren wat je moet voelen, maar rijden op gevoel zegt mij helemaal niets.

They tried to bury me.
They didn't realise I was a seed.
Sinéad O'Connor 1966-2023

**Geplaatst:** 11-06-23 07:56

Geplaatst: 11-06-23 07:56

Avalanche schreef:
Rijden op gevoel zegt me niet zoveel. Dat heeft pas nut als je weet wat je moet voelen. Een voorbeeldje is je OP waar jij zegt dat je paard aan de teugel is, terwijl het paard in werkelijkheid achter de teugel is. Maar als je uitgaat van wat goed voelt, voelt achter de teugel ook prima, want je hebt niets in handen.

Op het moment dat de mijne niet nageeflijk is, voelt het prima want hij komt nooit tegen mijn hand in. Als hij wél nageeft, pakt hij soms ook echt wel wat gewicht, en het is niet perse onprettig maar voelt anders dan wanneer er geen verbinding is en niet per se makkelijker.

Techniek vind ik veel belangrijker. Op het moment dat ik met mijn lessen begin, begin ik met paard aan het been zetten, en houding van de ruiter, inclusief handhouding. Dus schouders laten vallen, bovenarmen ontspannen, onderarmen dragen, polsen los, handen rechtop, binnenhand zacht en naar voren. Zonder falen geeft echt ieder paard binnen 5 minuten na, loopt van achter naar voor in verbinding door het lijf.
Als je techniek correct is, kun je leren wat je moet voelen, maar rijden op gevoel zegt mij helemaal niets.

is dat niet de combinatie van techniek en gevoel, het een kan niet zonder het ander toch!!

jij voelt het verschil en dat is belangrijk om met je hulpen te kunnen doen wat nodig is, denk ik

anders lees ik het verkerd

**Geplaatst:** 11-06-23 11:21

Re: Teugels op de juiste lengte houden

Geplaatst: 11-06-23 11:21

Ik voel het verschil omdat ik heb geleerd wat ik moet voelen. Maar niet omdat ik het ene gevoel fijner vind dan het andere, of beter. Als ik zou rijden op gevoel zou ik op zoek gaan naar het fijnste gevoel en dat is voor mij niets in je handen hebben, en dat is niet correct.

Ik rij niet op gevoel, ik rij op techniek. Ik kan gevoel gebruiken omdat ik heb geleerd wat te voelen en waar ik naar op zoek moet. Maar het begint met de juiste techniek, want tot die tijd is gevoel nutteloos.

They tried to bury me.
They didn't realise I was a seed.
Sinéad O'Connor 1966-2023

**Geplaatst:** 11-06-23 12:38

Geplaatst: 11-06-23 12:38

Avalanche schreef:
Ik voel het verschil omdat[u] ik heb geleerd wat ik moet voelen. [/u]Maar niet omdat ik het ene gevoel fijner vind dan het andere, of beter. Als ik zou rijden op gevoel zou ik op zoek gaan naar het fijnste gevoel en dat is voor mij niets in je handen hebben, en dat is niet correct.

Ik rij niet op gevoel, ik rij op techniek. Ik kan gevoel gebruiken omdat ik heb geleerd wat te voelen en waar ik naar op zoek moet. Maar het begint met de juiste techniek, want tot die tijd is gevoel nutteloos.

dank voor uw reactie, u bent al verder, denk dat TS nog aan het begin staat van leren voelen

voelen of iets fout is of goed anders weet je de verschillen niet, denk ik, dan kun je later op ervaring of intuitief aanvoelen wat je doen moet

u hebt het ook geleerd, lees ik

**Geplaatst:** 11-06-23 12:43

Geplaatst: 11-06-23 12:43

TS goede tips waar je misschien wat mee kan

https://horsefulness.be/paardrijden-met-gevoel-5-tips/

**Geplaatst:** 11-06-23 12:52

Geplaatst: 11-06-23 12:52

Luzerna schreef:
Dag allemaal, omdat ik hier zoveel goede tips krijg, ben ik er weer met een vraag. Natuurlijk ben ik hier met mijn instructie ook mee bezig, maar ik leer door inzicht, erover nadenken, doen en voelen en daarom werkt een vraag op het forum echt goed voor mij.

Ik vind het, met name bij het inrijden, lastig om een goede verbinding met de mond te houden. M'n teugels zijn steeds net iets te lang. Als ze op maat zijn en ze gaat nageven, komt er meteen een boogje in, vaak ook als ik van tempo verander. Als we eenmaal opgewarmd zijn, gaat het beter, maar dan gaat een goede verbinding ten koste van het tempo...

M'n handen zijn overigens rustig en stabiel, zegt mijn instructie.

Ik ben benieuwd naar jullie tips! Alvast bedankt!

Er zijn al hele goede tips gegeven, ik neem even een andere insteek.

Hoe is je zit en je arm en handhouding? Heb je een knikje in je elleboog? heb je je duimen rechtop? voel je dat het paard lichtjes aan de teugel "trekt" als het in beweging het hoofd beweegt?

Als ze na geeft, geef je dan gelijk been om haar achter aan te vullen naar voren toe? En zo ja, wat gebeurd er dan?

''De echte discipel van de rijkunst heeft niet de erkenning door andere mensen nodig maar veel meer het gevoel om met zijn paard een te zijn. Ontbreekt deze harmonie, dan ontstaat in het beste geval volmaakte techniek, maar er ontstaat nooit volmaakte (rij)kunst.''

-Kurt Albrecht-

**Geplaatst:** 11-06-23 13:37

Geplaatst: 11-06-23 13:37

mce schreef:
Avalanche schreef:
Ik voel het verschil omdat[u] ik heb geleerd wat ik moet voelen. [/u]Maar niet omdat ik het ene gevoel fijner vind dan het andere, of beter. Als ik zou rijden op gevoel zou ik op zoek gaan naar het fijnste gevoel en dat is voor mij niets in je handen hebben, en dat is niet correct.

Ik rij niet op gevoel, ik rij op techniek. Ik kan gevoel gebruiken omdat ik heb geleerd wat te voelen en waar ik naar op zoek moet. Maar het begint met de juiste techniek, want tot die tijd is gevoel nutteloos.

dank voor uw reactie, u bent al verder, denk dat TS nog aan het begin staat van leren voelen

voelen of iets fout is of goed anders weet je de verschillen niet, denk ik, dan kun je later op ervaring of intuitief aanvoelen wat je doen moet

u hebt het ook geleerd, lees ik

Dat heeft u correct gezien, en daarom blijf ik ook stellen dat rijden op gevoel niet kán voor beginnende ruiters, simpelweg omdat ze geen ijkpunt hebben.

They tried to bury me.
They didn't realise I was a seed.
Sinéad O'Connor 1966-2023

**Geplaatst:** 11-06-23 14:06

Re: Teugels op de juiste lengte houden

Geplaatst: 11-06-23 14:06

dan nog denk ik dat je ze het wel kunt leren, ijkpunten heb ik ook moeten leren door te voelen wat goed en niet goed is.

ik steek ook niet op mijn niveau in maar leer ze hun eigen niveau ontwikkelen zodat ze steeds meer ijkpunten krijgen,

denk wel dat het verschil maakt of er een basis is waar je hebt leren rijden en hoeveel aandacht er voor de basis

**Geplaatst:** 11-06-23 14:46

Geplaatst: 11-06-23 14:46

Uiteraard steek je niet op je eigen niveau in. Zoals ik eerder uitlegde:

Avalanche schreef:
Techniek vind ik veel belangrijker. Op het moment dat ik met mijn lessen begin, begin ik met paard aan het been zetten, en houding van de ruiter, inclusief handhouding. Dus schouders laten vallen, bovenarmen ontspannen, onderarmen dragen, polsen los, handen rechtop, binnenhand zacht en naar voren. Zonder falen geeft echt ieder paard binnen 5 minuten na, loopt van achter naar voor in verbinding door het lijf.

Dit is basiswerk. Houding en paard aan de hulpen zetten.
Door dit te herhalen en te herhalen en gericht huiswerk te geven, leert de ruiter dit gevoel herkennen en daarna kan je het gaan opzoeken. Maar je begint niet met wat goed voelt, je begint met een ijkpunt te plaatsen.

They tried to bury me.
They didn't realise I was a seed.
Sinéad O'Connor 1966-2023

Wie is er online