Over links gebogen en rechts gebogen..
Een makkelijk ezelsbruggetje om dit te onthouden is dat als je paard linksom makkelijker door de bocht loopt, is je paard links gebogen. Een beetje verwarrend, maar de rechterkant van je paard is dan langer dan de linkerkant. Een linksgebogen paard is rechtshandig. Met het rechtervoorbeen is het handiger en heeft het meer coordinatie dan met het linkerbeen. Een voorkeursbeen, dus. Net als bij mensen. En net zoals bij mensen komt rechtshandigheid (dus linksgebogen) veel vaker voor dan andersom.
Voor je gevoel:
* Paard gaat makkelijker linksom en moeilijker rechtsom
* Paard pakt de linkerteugel meer vast
* Het paard loopt tegen het rechterbeen van de ruiter aan
* Linksom op de volte zal het paard de neiging hebben over de buitenschouder wegvallen en zijn achterhand teveel naar binnen te brengen brengen (binnenachterbeen buiten de massa)
*Rechtsom zal het paard door je been heen naar binnen willen vallen en het liefst zn hoofd naar buiten brengen.
Wat er dus moet gebeuren is, dat we de linkerkant langer moeten maken, zodat het paard (uiteindelijk) recht spoort en je druk op 2 teugels krijgt. (Verticaal evenwicht) En dat duurt echt wel even eer je zover bent.
Het belangrijkste is - zoals meerdere hier al zeggen - niet het hoofd, maar de achterbenen. Die moeten t.o.v. de voorbenen recht sporen. En op de volte moet het binnenachterbeen het buitenvoorbeen volgen, dus onder de massa treden. Om dat voor elkaar te krijgen mag het paard dus niet " over de schouder" weg lopen.
Op het moment dat je dat onder je voelt gebeuren ben je al een heel eind. Eigenlijk moet je erop letten dat je de voorbenen voor de achterbenen plaatst (want andersom is dat veel moeilijker, zo niet onmogelijk

)
Ik heb altijd geleerd daar waar het paard vasthoudt los te laten en daar waar het paard te weinig verbinding neemt aan te nemen (d.w.z. contact nemen). Om te voorkomen dat je paard door je binnenbeen heen valt, breng je voor de bocht beide handen iets naar buiten en houd je binnenbeen erbij. En vooral, geef gas. Gas geven zorgt ervoor dat je paard beter zijn evenwicht/balans houdt als je voor hem moeilijke dingen vraagt. Net zoals dat je op de fiets beter wat harder kan rijden dan heel langzaam, want dan verlies je balans.
In het begin (als het paard nog erg scheef is doe je dat en rijd je eigenlijk een soort vierkante voltes). Op het moment dat je merkt dat je paard het achterbeen mee neemt onder de massa, kun je eens wat meer stelling nemen.
Op de linkerhand is het belangrijk dat je paard geen aanleuning kan nemen aan de wand en rijd je liefst binnenhoefslag. Verder kun je met wat pasjes wijken naar binnen (zodat je paard de linkerteugel aanneemt) kijken of je wat contrastelling (dus buiging rechtsom) kunt vragen. En wat schouder voor gaan rijden. Zo kun je stapje voor stapje je paard steeds rechter maken. Als het achterbeen maar onder treedt. Zodat je je paard uiteindelijk op 2 teugels kunt rijden en het verticaal in balans is. Maar dit kost echt tijd. Het is eigenlijk een soort fysiotherapeutisch traject.
Vervolgens kun je dan werken aan de horizontale balans (de balans tussen voor en achter). Daarvoor moet je paard achter steeds sterker worden, zodat het meer gewicht op achter kan gaan nemen (verzamelen) Dan komen de oefeningen als schouder binnenwaarts, travers etc. En ben je ineens aan M dressuur toe.
