*Sjorsie, bedankt, ik ga de namen van die stallen even doorgeven
!
sphinxie schreef:Misschien ligt het aan mij dat het niet helemaal duidelijk is, maar om wat voor therapie gaat het? Je hebt het over les, maar waarin?
Ehh ... "les" is misschien een groot woord
.
Het kind waarom het gaat, is autistisch, doof en heeft ook een geestelijke handicap
.
Hij geniet heel erg van de beweging die het paard maakt en van de warmte. Het is heel leuk om te zien dat hij wel een goed gelijkgewichtsgevoel heeft
. Hij blijft echt keurig zitten, ook als hij kleine oefeningetjes doet (zoals handen boven het hoofd strekken, z´n bovenlichaam van li naar re draaien enz.)
Ook vindt hij het heerlijk om achterstevoren op het paard te zitten en dan met z´n hoofd op de kont van het paard te liggen; dan zie je hem ontspannen
.
Toen hij voor het eerst bij mij kwam om te rijden, had ik mijn vriendin opgebeld en om tips gevraagd, wat voor oefeningen ik met hem kon doen.
Zij zei dat ik om te beginnen met hem samen het paard kon gaan poetsen, zodat hij eerst op die manier kontakt op kon nemen met het dier "paard". Dit was niet echt een succes, want hij vond het bijv. interessanter om vooral onder mijn paard te zitten ipv met een borstel in de weer te zijn
. (Wat ik weer doodeng vond en daar dus maar mee gestopt ben
.)
Toen we van de week terug kwamen na het rijden, is mijn vriendin met het kind voor zich op een verhooginkje gaan zitten en hebben ze samen "zijn" pony gevoerd; een meisje hield de pony vast en het kind een schaal met voer erin. De neus van de pony kwam hierdoor op borsthoogte van het kind, waardoor hij het allemaal heel goed kon bekijken en de pony over z´n neus kon aaien.
Het is bij hem heel erg afhankelijk van hoe hij op een bepaalde dag is, wbt de oefeningen die je met hem kan doen, maar hij geniet er iig heel erg van om bij de paarden te zijn en er op te zitten.
Hoop dat ik hier het eea duidelijk heb kunnen maken
?!