Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
marleen_usar schreef:Hoe oud ben je want als je bv 14 bent dan ben je afhankelijk van je ouders er in willen stoppen. Er kan lichamelijke iets aan de hand zijn, heb je al eens iemand mee laten kijken?
sien_06 schreef:Hi allen,
Ik zit met een probleem. Ik heb op mijn 16de een E pony, genaamd Guusje, gekregen. En sindsdien hebben we een lange weg moeten bewandelen. Na twee maanden begon ze te bokken en te steigeren en ook in de omgang was ze heel onvoorspelbaar. Helaas heb ik toen met steigeren een ongeluk gehad met haar en konden we weer helemaal overnieuw beginnen. Zowel ik als zij. Nu gaat het al een hele tijd best wel prima met rijden. Nog steeds veel spanning maar het gaat steeds beter. Helaas heeft ze mij eergisteren na het bekappen gericht getrapt toen ik haar terug in de wei zette. Dit was echt kantje boord en heeft ze gelukkig niet mijn hoofd geraakt, wel mijn bovenarm. Echter was dit wel de druppel en nu moet ze weg van mijn ouders. Weg of geëuthanaseerd. Dat laatste wil ik natuurlijk echt niet al begrijp ik dat deze situatie voor mij niet houdbaar is. Daarom doe ik nu nog een laatste poging om een goed plekje voor haar te vinden. Iemand die er echt mee bezig wil en haar niet weer doorverkoopt. Als ze uiteindelijk toch bij de slacht terecht komt kan ik dat niet over mijn hart verkrijgen. Het is een enorm project en niet geheel zonder risico. Maar ze kan ook echt een leuk paard zijn. Je zou het Stockholm Syndroom kunnen noemen, maar ik ben echt ook gek op haar. Ze is heel komisch en kan ook super lief zijn. Ze is alleen ontzettend verpest door mensen in het verleden..
Ik weet niet goed hoe ik een goed huisje voor haar moet zoeken, omdat mijn bereik beperkt is en er ook veel lugubere mensen in de paardenwereld zijn. Daarom stuur ik dit een berichtje, omdat ik echt hulp hierbij nodig heb. Ben een beetje ten einde raad..
Groetjes,
Sien
sien_06 schreef:Hi allen,
Ik zit met een probleem. Ik heb op mijn 16de een E pony, genaamd Guusje, gekregen. En sindsdien hebben we een lange weg moeten bewandelen. Na twee maanden begon ze te bokken en te steigeren en ook in de omgang was ze heel onvoorspelbaar. Helaas heb ik toen met steigeren een ongeluk gehad met haar en konden we weer helemaal overnieuw beginnen. Zowel ik als zij. Nu gaat het al een hele tijd best wel prima met rijden. Nog steeds veel spanning maar het gaat steeds beter. Helaas heeft ze mij eergisteren na het bekappen gericht getrapt toen ik haar terug in de wei zette. Dit was echt kantje boord en heeft ze gelukkig niet mijn hoofd geraakt, wel mijn bovenarm. Echter was dit wel de druppel en nu moet ze weg van mijn ouders. Weg of geëuthanaseerd. Dat laatste wil ik natuurlijk echt niet al begrijp ik dat deze situatie voor mij niet houdbaar is. Daarom doe ik nu nog een laatste poging om een goed plekje voor haar te vinden. Iemand die er echt mee bezig wil en haar niet weer doorverkoopt. Als ze uiteindelijk toch bij de slacht terecht komt kan ik dat niet over mijn hart verkrijgen. Het is een enorm project en niet geheel zonder risico. Maar ze kan ook echt een leuk paard zijn. Je zou het Stockholm Syndroom kunnen noemen, maar ik ben echt ook gek op haar. Ze is heel komisch en kan ook super lief zijn. Ze is alleen ontzettend verpest door mensen in het verleden..
Ik weet niet goed hoe ik een goed huisje voor haar moet zoeken, omdat mijn bereik beperkt is en er ook veel lugubere mensen in de paardenwereld zijn. Daarom stuur ik dit een berichtje, omdat ik echt hulp hierbij nodig heb. Ben een beetje ten einde raad..
Groetjes,
Sien