Hi hi,
Ik zag deze topic laatst voorbij komen en ik wou toch graag even mijn ervaringen delen, dus maar even een accountje aangemaakt (ik ben vaak alleen een lezer ).
Komt ie dan
Ik ben rond 2021 naar Nature Horse Paradise verhuist met mijn warmbloed merrie die toen die tijd 18 jaar was. Met de gedachte haar een vrij leven geven, het is immers een luchtzuiger en ik had het idee dat zich op mijn vorige stal vaak verveelde en daarom zo veel aan het zuigen was (vorige stal was snachts op stal en overdag paddock met hooi). Dus mijn idee was om iets nieuws voor haar te zoeken, dus ik kwam op deze plek uit.
Toen ik daar een rondleiding kreeg was ik eigenlijk direct verkocht, veel mooie natuur, veel vrijheid, paarden konden lekker doen waar ze zin in hadden en de meeste paarden zagen er super uit.
De keuze was voor mij toen snel gemaakt, vervolgens in de zomer daarheen verhuisd, in de kudde geplaatst en ze ging direct lekker rond verkennen. Dus ik was helemaal happy voor haar.
Er zit helaas wel een ‘maar ’ aan, mijn merrie begon een paar dagen later flink in te vallen, zaten ook krassen over haar lijf.
In eerste instantie vond ik dit normaal, want ja, stress en een nieuwe kudde is ook even wennen. Ik heb het een tijdje afgewacht , gemonitord en extra bijgevoerd.
Spijtig genoeg werd het alleen maar erger, begon steeds meer af te vallen en er slechter uit te zien, weerstand naar beneden en zelfs regenrot in de zomer gehad. Ik heb ook het idee gehad dat zij niet zo goed met andere paarden kon, en daar dus niet goed bij kon aansluiten om samen hooi mee te eten . Wat natuurlijk wel belangrijk is om op conditie te blijven. Vaak zag ik wanneer zij werd weg gestuurd bij een hooibak door een ander paard, dat ze toch terug grijpt naar het luchtzuigen, en dan toch een paar uur per dag staat te zuigen, maar dan op een omgezaagde boom. Eigenlijk veel meer dan dat ze voorheen deed.
Met veel mensen er daar over gehad, wat het nou kon zijn waarom ze het niet goed deed. De eigenaresse en haar close pension gasten zeiden dat ze nu aan het detoxen is van haar vorige leven van het binnen staan op stal. Ook aantal extra supplementen bij gaan voeren in de hoop dat het beter zou worden. Ik heb haar ook niet meer belast met rijden en trainen maar alleen gewandeld en gras gegeten. Uiteindelijk na een aantal maanden werd het ook iets beter. Ze kwam weer wat meer aan, en zag er minder ‘zielig’ uit, maar hoe gespierd en vol ze er eerder er uit zag, kon ik helaas niet meer aan krijgen.
Ik heb er uiteindelijk denk ik 1,5 jaar gestaan . In deze periode is ook de track aangepakt in het gebied, weer een verharde laag er overheen. Ook dit pakte jammer genoeg niet goed uit voor mijn warmbloedje met redelijk zachte/gevoelige hoefjes. Er zaten in de verharde laag veel stenen, kleine en grote, maar de gemiddelde waren denk ik 5 bij 5 cm. Ze heeft daardoor ook tijdje kreupel gelopen door een hoefzweer, die waarschijnlijk is ontstaan door dit soort steentjes vertelde de hoefsmid mij. Ze had ook echt last van haar voeten. Ze heeft op deze plek 2x een zweer gehad, aan beide achterhoeven.
Uiteindelijk besloten iets anders te gaan zoeken, ik zag het niet meer goed komen zoals mijn paard eerder was. Iets gevonden, ook een 24/7 buitenplekje, met een kleine kudde van 6 paarden en geen steentjes meer. Na die 1,5 jaar knapte ze ineens enorm op, zelfs op het punt dat ze te dik werd, ik was heel blij, niet gedacht dat ze weer op zou knappen en ik weer het trainen op zou kunnen pakken. Tot de dag van vandaag heeft ze een goede conditie op haar oude dag en rijden we regelmatig bosritjes.
De conclusie van mijn ervaringen op deze plek, heel veel paarden doen het er goed, maar sommige ook niet wat ik van andere achteraf hoorde die er ook stonden. Ik had ook de pech dat het voor mijn merrie niet werkte. Ik heb ook sterk het gevoel dat deze plek meer geschikt is voor koudbloeden, die zijn toch iets minder fragiel. Voor de rest wil ik deze stal zeker niet afkraken want ik vind het een heel mooi concept. Maar het is echt per paard verschillend vind ik.