Momenteel staat mijn pony in volpension, maar ik overweeg weer (gedeelde) zelfzorg te gaan doen. De laatste keer was dat helaas niet zo goed verlopen. Vandaar dat ik jullie ervaringen graag lees over het delen van zelfzorg. Daarmee bedoel ik dat je samen met een of meer paardeneigenaren de zorgen, kosten en plek deelt. Hoe regelen jullie dat? Zijn er van tevoren afspraken gemaakt? Wordt er veel overlegd? Hoe voorkom je problemen?

Mijn laatste (en enige) ervaring was niet zo fijn. Ik heb zelf maar een pony en kon deze plaatsen bij iemand die er twee had. Wel moest ik haar vergoeden voor weideonderhoud, het gebruik van een zelfgebouwde schuilstal en een plekje in het voerhok. Daarnaast droeg ik natuurlijk bij aan de huur van weides en betaalde ik mijn eigen voer.
Het viel me al gauw op dat ze haar ponys weinig borstelde, maar dat mag ieder natuurlijk zelf weten. Ik had er meer moeite mee toen ik er achter kwam dat ze nooit hoeven uitkrabte terwijl ze wist dat ze regelmatig hoefrot hadden (want dat vertelde de hoefsmid haar).
Nu hadden we de afspraak dat weideonderhoud samen zou gebeuren, maar de eerste twee jaar heeft ze alleen een handje kalk gestrooid terwijl ik flink wat uren heb staan wieden. Het laatste jaar heeft ze het een keer laten maaien.
Een van haar ponys sloopte regelmatig de omheining, maar het kon soms weken duren voordat dit gerepareerd werd. Niet erg, ik heb ook twee handjes en repareer dat dezelfde dag nog (al is het maar provisorisch, maar dan blijven ze tenminste binnen), maar waarom betaal ik mee aan weideonderhoud?
Ze ging minstens een keer per jaar op vakantie, soms twee. Ik verzorgde dan dus ook haar ponys. Ze vertelde me steeds dat dat andersom ook zou gelden als ik eens op vakantie zou gaan. Dus vorig jaar vroeg ik haar om een paar weken op mijn pony te passen. Ze zei nog zo vrolijk dat het net zoveel moeite was dan alleen de zorg voor haar eigen ponys. Een van haar ponys stond op dat moment apart, maar veel werk was het inderdaad niet; de wei 's morgens openzetten en 's avonds sluiten en zorgen voor schoon drinkwater. Des te groter was mijn verbijstering toen ik op de afgesproken dag terugkwam en twee verwaarloosde ponys trof. Omdat een van haar ponys apart stond ging haar aandacht naar die pony uit (hoewel die toch pal naast die anderen stond) en had ze zowel haar eigen als mijn pony wekenlang niet verzorgd. Mijn pony was altijd mooi op gewicht, maar toen ineens vetgemest. Ze vertoonden allebei de eerste tekenen van hoefbevangenheid (die van mij stond al wijd, die van haar bleef maar wisselen van rustbeen), ze hadden overal wondjes en waren allebei helemaal uitgedroogd. Ik probeerde nog een dialoog te openen (vooral omdat haar eigen pony eigenlijk acuut hulp nodig had) maar ze weigerde te communiceren. Ik heb het nog een paar maanden aangekeken, maar haar houding werd steeds agressiever. Toen er weer hooi gevoerd moest worden mocht ik niet eens meer weten wat ze aan mijn pony voerde, maar eiste ze wel dat ik haar op de hoogte hield van het voeren. Best bizar gezien juist zij degene was die mijn pony had verwaarloosd. Daarbij kwam de dierenbescherming al vaak langs om naar haar andere pony te kijken. Kortom het was duidelijk tijd om te vertrekken. En zelfs daarover werd ze kwaad.
Toch hadden we afspraken gemaakt. Maar ze wist dat ik niet zomaar een andere betaalbare plek kon vinden en het was haar wei (althans, de huur stond op haar naam). Ik stond dus machteloos. Ik vraag me af wat jullie ervaringen zijn (als je die hebt) en wat jullie gedachtes zijn over het voorkomen van dit soort ellende.