Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-01-25 20:36

Geplaatst: 27-01-25 20:36

Ik heb niet alles gelezen, maar ik kan je vertellen waar zoiets dan eindigt...
Ik heb hier 3 maanden geleden een 20 jarige Anglo Arabier als weidemaatje overgenomen.
Zijn geschiedenis voor zo ver ik kon achterhalen:
Hij en zijn 1 jaar oudere broer zijn alleen op gegroeid met moeders. Die is overleden toen die van mij net 6 maanden was.
Dus met zijn tweeën overgebleven en mochten " alleen maar paard zijn"
Met 3,5 samen met broer verkocht : daar extreem dominant en meer issues.
Terug naar eerste eigenaar onder vermelding van kissing spines en hoefkatrol.

Ok, dat is alleen maar van horen zeggen, dus ik heb geen idee.
Hij kwam bij een forse Tinkerhengst en nog een paard... en van beiden was die de absolute baas.
Paard overleed en Tinker is 2 jaar geleden verkocht.
Hij bleef over totdat ik dus een weidemaatje zocht.
Kon hem zo mee nemen ( eignaar is een kennis van mij)
Hij is een superlief paard - zolang je hem met rust laat...
Hij was jarenlang niet bekapt en ik weet nu ook waarom : hij slaat je -gericht- het licht uit de ogen.
Eerste keer dat ik hem hooi wilde geveb toen hij nog brok aan t eten was, viel hij mij aan.
Kon net nog wegduiken.
Hierna ben ik direct weer in-met zweep . Bij de volgende aanval heb ik hem gemept zoals ik nog nooit in mijn 45 jaar in de paarden, een paard geslaan heb.

Halster mee lopen ? Heeft mij de eerste keer mee gesleurt. Hierna mijn oude Seretta uit de kast gehaald. Die had ik gelukkig 1x nodig en hierna was dat ook geregeld.
Even een knoop uit de manen halen ? Zo snel kun je niet kijken dat jij zijn tanden voelt als het hem niet zint.
En op de andere kant laat die zich soms letterlijk doodknuffelen en is lief en geniet.

Om vervolgens op de wei zijn gekke minuten te krijgen, aan je langs rennen en vlak bij je naar je toe te bokken.

Medisch is die 100% ( en geen ks) maar bij hem is de oorzaak dus geen opvoeding van oudere paarden en compleet ontbreken van opvoeding door de mens.

Nu is het voor mij verder geen probleem want dat voor wat hij kwam doet ie: " weidemaatje"

En verder hoeft ie niets - behalve zich dus gedragen.
M

En de respect en normale omgang gaat die nog leren maar ik weet nu al dat dit een niet gemakkelijke weg is.

Maar een paard waar basis qua paardengedrag en gedrag tegenover de mens ontbreekt gaat normaliter de handel in of naar de slager.

Dus wees wijs

Nb: in die 45 jaar heb ik nog nooit geweld tegen een paard willen of moeten gebruiken.
En meppen al helemaal niet - maar hier gaat het om n paar honderd kg die je niet met een simpele stemverhefging of n tikje
van je wegkrijgt...

Laatst bijgewerkt door sasja0705 op 27-01-25 20:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-01-25 20:38

Geplaatst: 27-01-25 20:38

Ik ben een gedragsdeskundige en hier is mijn advies:

Castreren en verder je jaarling meer met rust laten.

Dat is dan € 100,00 alsjeblieft.

**Geplaatst**: 27-01-25 20:47

Geplaatst: 27-01-25 20:47

Kabayo, whatever...

Wat simpele dingetjes hoeven naar mijn idee helemaal niet dagelijks namelijk

.

Hoe je het ook wendt of keert, hier iets heel erg mis. En aangezien het verhaal naar mijn idee ergens blijft steken, kunnen we er niet echt wat mee, toch?

Ik heb vooral medelijden met deze jaarling. Want als hier alsnog verkeerd mee omgegaan wordt, is dat beestje de pineut. Mag jij aanstellerij vinden, ik vind het vooral triest voor dat dier.
En ik neem aan, dat de eigenaresse dat zelf ook vindt

.

**Geplaatst**: 27-01-25 20:47

Geplaatst: 27-01-25 20:47

Beemsterkaas schreef:
Ik ben een gedragsdeskundige en hier is mijn advies:

Castreren en verder je jaarling meer met rust laten.

Dat is dan € 100,00 alsjeblieft.

$_/-\o_$

**Geplaatst**: 27-01-25 21:01

Geplaatst: 27-01-25 21:01

Twiggy2008 schreef:
Kabayo, whatever...

Wat simpele dingetjes hoeven naar mijn idee helemaal niet dagelijks namelijk .

Hoe je het ook wendt of keert, hier iets heel erg mis. En aangezien het verhaal naar mijn idee ergens blijft steken, kunnen we er niet echt wat mee, toch?

Ik heb vooral medelijden met deze jaarling. Want als hier alsnog verkeerd mee omgegaan wordt, is dat beestje de pineut. Mag jij aanstellerij vinden, ik vind het vooral triest voor dat dier.
En ik neem aan, dat de eigenaresse dat zelf ook vindt .

Nou het moet hier wel dagelijks anders lopen ze op de weg als ik ze los laat. Maar dat terzijde

Verder met je eens

**Geplaatst**: 27-01-25 21:17

Geplaatst: 27-01-25 21:17

Snap ik, hoor, Kabayo

.
Fijn dat we het eens zijn met elkaar.

Ik hoop dat deze jaarling op de juiste manier begeleid wordt. Zo zonde als er weer zo'n dier naar de kl.t. geholpen wordt, door de verkeerde benadering. Of het nou de opvoeding is, de hormonen, zijn karakter, pijn, ongemak of een combinatie van factoren. Het gaat om een jong paard en ik neem aan dat we als paardenliefhebbers toch graag willen dat een paard met zulk gedrag goed geholpen wordt.

**Geplaatst**: 27-01-25 21:28

Geplaatst: 27-01-25 21:28

sasja0705 schreef:
Ik heb niet alles gelezen, maar ik kan je vertellen waar zoiets dan eindigt...
Ik heb hier 3 maanden geleden een 20 jarige Anglo Arabier als weidemaatje overgenomen.
Zijn geschiedenis voor zo ver ik kon achterhalen:
Hij en zijn 1 jaar oudere broer zijn alleen op gegroeid met moeders. Die is overleden toen die van mij net 6 maanden was.
Dus met zijn tweeën overgebleven en mochten " alleen maar paard zijn"
Met 3,5 samen met broer verkocht : daar extreem dominant en meer issues.
Terug naar eerste eigenaar onder vermelding van kissing spines en hoefkatrol.

Ok, dat is alleen maar van horen zeggen, dus ik heb geen idee.
Hij kwam bij een forse Tinkerhengst en nog een paard... en van beiden was die de absolute baas.
Paard overleed en Tinker is 2 jaar geleden verkocht.
Hij bleef over totdat ik dus een weidemaatje zocht.
Kon hem zo mee nemen ( eignaar is een kennis van mij)
Hij is een superlief paard - zolang je hem met rust laat...
Hij was jarenlang niet bekapt en ik weet nu ook waarom : hij slaat je -gericht- het licht uit de ogen.
Eerste keer dat ik hem hooi wilde geveb toen hij nog brok aan t eten was, viel hij mij aan.
Kon net nog wegduiken.
Hierna ben ik direct weer in-met zweep . Bij de volgende aanval heb ik hem gemept zoals ik nog nooit in mijn 45 jaar in de paarden, een paard geslaan heb.

Halster mee lopen ? Heeft mij de eerste keer mee gesleurt. Hierna mijn oude Seretta uit de kast gehaald. Die had ik gelukkig 1x nodig en hierna was dat ook geregeld.
Even een knoop uit de manen halen ? Zo snel kun je niet kijken dat jij zijn tanden voelt als het hem niet zint.
En op de andere kant laat die zich soms letterlijk doodknuffelen en is lief en geniet.

Om vervolgens op de wei zijn gekke minuten te krijgen, aan je langs rennen en vlak bij je naar je toe te bokken.

Medisch is die 100% ( en geen ks) maar bij hem is de oorzaak dus geen opvoeding van oudere paarden en compleet ontbreken van opvoeding door de mens.

Nu is het voor mij verder geen probleem want dat voor wat hij kwam doet ie: " weidemaatje"
En verder hoeft ie niets - behalve zich dus gedragen.
M

En de respect en normale omgang gaat die nog leren maar ik weet nu al dat dit een niet gemakkelijke weg is.

Maar een paard waar basis qua paardengedrag en gedrag tegenover de mens ontbreekt gaat normaliter de handel in of naar de slager.

Dus wees wijs

Nb: in die 45 jaar heb ik nog nooit geweld tegen een paard willen of moeten gebruiken.
En meppen al helemaal niet - maar hier gaat het om n paar honderd kg die je niet met een simpele stemverhefging of n tikje
van je wegkrijgt...

Maar wat is daar mis mee?

Ja, je moet niet meer middelen in de strijd gooien dan heel strikt noodzakelijk is, maar soms, heel soms, tref je het kaliber dat alleen met een honkbalknuppel op te voeden is. Gebruik die honkbalknuppel dan ook! Je begrijpt de metafoor vast wel
Ik heb respect voor mensen die bereid zijn om heel grof te worden als die absolute noodzaak er is.

Zachte heelmeester maken stinkende wonden komt hier bijna letterlijk tot uiting.

En nee, laat duidelijk zijn: geweld tegen je dieren mag nooit de norm worden!

**Geplaatst**: 27-01-25 21:36

Geplaatst: 27-01-25 21:36

ikke schreef:
Maar wat is daar mis mee?

Ja, je moet niet meer middelen in de strijd gooien dan heel strikt noodzakelijk is, maar soms, heel soms, tref je het kaliber dat alleen met een honkbalknuppel op te voeden is. Gebruik die honkbalknuppel dan ook! Je begrijpt de metafoor vast wel
Ik heb respect voor mensen die bereid zijn om heel grof te worden als die absolute noodzaak er is.

Zachte heelmeester maken stinkende wonden komt hier bijna letterlijk tot uiting.

En nee, laat duidelijk zijn: geweld tegen je dieren mag nooit de norm worden!

Maar geweld tegen 'lastige' dieren blijkbaar wel. Wat een naar advies. Alsof er ooit een excuus is voor geweld.

**Geplaatst**: 27-01-25 21:47

Re: Jaarling gedraagd zich als een naarling in de omgang

Geplaatst: 27-01-25 21:47

Castreren maakte hier dag en nacht verschil. Zou daar eens mee beginnen.

Mocht je hem perse hengst willen houden, dan zou ik hem neerzetten bij iemand met veel ervaring met jonge hengsten opvoeden. Hebben wij ook gedaan en ondanks dat het met training vast goed gekomen zou zijn, ben ik zo blij dat we toch voor castreren gekozen hebben. We hebben nu een ontzettend braaf en chill paard, in plaats van een hengst waarbij je eigenlijk altijd op je hoede moet zijn.

**Geplaatst**: 27-01-25 22:09

Geplaatst: 27-01-25 22:09

Waarom heeft die draak in godsnaam zijn knikkers nog?
Haal af die dingen!

**Geplaatst**: 27-01-25 23:29

Geplaatst: 27-01-25 23:29

Ballen eraf.
En dan zo hard als nodig, zo zacht als kan.

**Geplaatst**: 28-01-25 09:43

Re: Jaarling gedraagd zich als een naarling in de omgang

Geplaatst: 28-01-25 09:43

@Ikke... nee met de honkbalknuppel is niets mis - als echt nodig.

Wilde met mijn verhaal alleen duidelijk maken wat voor een potentieel gevaarlijk dier je kweekt als er de simple basis ontbreekt.

Had de eerste eigenaar hem niet terug genomen , dan was die dus in de handel beland.
"Probleem" is dat er ook nog goed papier bijzit.

En zo een paard dat dus niet mee werkt en zich duidelijk (en gevaarlijk) verzet, gaat dan van de een naar de ander.

Dat wordt dan verkocht - uiteraard niet met eerlijk verhaal- en weer verkocht en uiteindelijk belandt het in de worst.

Alles niet nodig als de basis opvoeding door soortgenoten en mensen er is.

Of te wel als die basis niet door ontbreken ontbreken van opvoeding door paarden EN dan onkunde van mens is verklo**

Natuurlijk heb je ook paarden die een "moeilijk " karakter hebben.

Maar bij die van mij is het gewoon huisgemaakt en zit ik met de gebakken peren, haha.

Normaliter ga je ervan uit dat een paard ( als er niets medisch speelt ) zijn hoeven geeft, dat ie zich overal laat aanraken, dat je het gewoon kan voeren, enz ,enz

Ben nu al weken aan het oefenen met hoeven en overal aanraken, simpel om het feit : hij moet binnenkort weer bekapt worden (ok, dat gaat dan on der lichte sedatie) en als er n keer een DA erbij moet...
En niet onbelangrijk : stel ik wordt er eens ziek en iemand anders moet even verzorgen.

**Geplaatst**: 28-01-25 10:08

Geplaatst: 28-01-25 10:08

Castreren gaat zeer waarschijnlijk helpen.

Maar verder moet dit paard gewoon iets of iemand tegen komen die een grotere mond (ofwel mee zelfvertrouwen) heeft dan hij. Bij voorkeur een mens én een paard. Hij moet gewoon leren dat hij niet altíjd zijn zin kan krijgen.
Of het nu is uit dominantie of uit angst dat hij zich zo gedraagt. Want bij beide blijven er gewoon grenzen die hoe dan ook niet overschreven mogen/hoeven te worden.
Er is geen kuddelid die het prima vind om getrapt te worden omdat de ander toevallig even bang was. Dat hoef je als mens al helemaal niet 'te begrijpen'. Dood ben je ook maar een waardeloos baasje.

Dus TS: hoe je het ook doet, dit is een zure appel waar je doorheen moet. En kun je dit niet zelf, dan bij of door een ander. En dat is alleen maar aardig naar je paard. Want het is gewoon beter voor zijn toekomst. En ik denk: hoe eerder hoe beter.

Mijn flessenveulen was ook een onuitstaanbare draak in een kudde. Tot hij (6 jaar oud) een flink trekpaard tegen kwam. Het was hilarisch om hem voor het eerst van zijn leven op de loop te zien gaan _O-

En het heeft hem een super waardevolle les geleerd voor de rest van zijn leven. Het heeft zijn leven echt oneindig beter en uitgebalanceerd gemaakt. Daarna werd het wél een echt waardvol kuddelid en daar heeft hij de rest van zijn leven profijt van gehad.

**Geplaatst**: 28-01-25 10:17

Re: Jaarling gedraagd zich als een naarling in de omgang

Geplaatst: 28-01-25 10:17

Maar wat dat betreft zitten hier wellicht ook wat mensen in het topic die nog geen paard tegen zijn gekomen dat een grotere mond (ofwel meer zelfvertrouwen) heeft dan hen

Want laten we wel wezen: wij kunnen er nu wel vanuit gaan dat TS niet stevig genoeg in haar schoenen staat om dit paard aan te pakken. Maar wie weet gaat dat haar altijd prima af maar is dit net die ene die zich niet zo makkelijk laat overbluffen

Wanneer je een dier al van veulen af aan in de hand hebt en helemaal zelf hebt kunnen vormen dan ligt het overigens wel voor de hand dat je zelf wat steken hebt laten vallen als 'ie denkt dat hij zo lelijk kan / moet doen. Maargoed je weet het niet of dit nou net die ene is....

Ik hoop voor het paard dat hij langs de kiwi-plukker gaat en in een fijne groep gezet kan worden waar hij zich veilig voelt, waar de omgeving en kuddegenoten prettig zijn en er veel ruimte is voor rust en ontspanning, maar ze wel een zero-tolerance beleid hanteren voor rotstreekjes en die meteen de kop indrukken

Want dat zal ongetwijfeld ook helpen in de omgang met mensen, als die hetzelfde beleid hanteren van vriendelijk zijn en alle ruimte geven voor ontspanning en het juiste gedrag, maar geen rotgeintjes accepteren.

**Geplaatst**: 28-01-25 11:05

Geplaatst: 28-01-25 11:05

Ik snap je punt, Kabayo, maar ik denk dat het belangrijk is om in gedachten te houden dat ieder paard anders is. Wat voor de ene werkt, kan voor de ander helemaal niet zo zijn. Natuurlijk is het niet verkeerd om een veulen dagelijks door de hand te hebben, maar het is ook goed om te kijken naar de individuele behoeften van het paard en de situatie. Het gedrag van een jaarling kan ook veel te maken hebben met de hormonale veranderingen op die leeftijd, wat inderdaad invloed kan hebben op zijn gedrag. Misschien zou het goed zijn om het fysieke en hormonale aspect eens goed te laten checken, mocht dat nog niet gedaan zijn.

**Geplaatst**: 28-01-25 11:21

Geplaatst: 28-01-25 11:21

pmarena schreef:
Maar wat dat betreft zitten hier wellicht ook wat mensen in het topic die nog geen paard tegen zijn gekomen dat een grotere mond (ofwel meer zelfvertrouwen) heeft dan hen

Want laten we wel wezen: wij kunnen er nu wel vanuit gaan dat TS niet stevig genoeg in haar schoenen staat om dit paard aan te pakken. Maar wie weet gaat dat haar altijd prima af maar is dit net die ene die zich niet zo makkelijk laat overbluffen

Wanneer je een dier al van veulen af aan in de hand hebt en helemaal zelf hebt kunnen vormen dan ligt het overigens wel voor de hand dat je zelf wat steken hebt laten vallen als 'ie denkt dat hij zo lelijk kan / moet doen. Maargoed je weet het niet of dit nou net die ene is....

Ik hoop voor het paard dat hij langs de kiwi-plukker gaat en in een fijne groep gezet kan worden waar hij zich veilig voelt, waar de omgeving en kuddegenoten prettig zijn en er veel ruimte is voor rust en ontspanning, maar ze wel een zero-tolerance beleid hanteren voor rotstreekjes en die meteen de kop indrukken

Want dat zal ongetwijfeld ook helpen in de omgang met mensen, als die hetzelfde beleid hanteren van vriendelijk zijn en alle ruimte geven voor ontspanning en het juiste gedrag, maar geen rotgeintjes accepteren.

als dat zo is dat deze veeeeel moeilijker is dan van de mensen die hier reageren.
Dan zou ik hem vandaag nog naar de slacht doen en hem een lot van ellende gaan besparen.
Want dan gaat hij van stal naar stal, waar iedereen zijn methode er wel op los gaat laten.
Tussen te soft en zweverig in naar veel te hard, en een paard dat helemaal de wap af gaat en alleen maar groter gaat reageren.

Maar ik denk dat hij niet anders is als wat vele wel herkennen.
En zijn die zeldzaam. nee. Maar gelukkig zijn ze ook niet allemaal zo.

**Geplaatst**: 28-01-25 11:23

Re: Jaarling gedraagd zich als een naarling in de omgang

Geplaatst: 28-01-25 11:23

Ik denk dat het sowieso voorbarig is om te denken over slacht zolang zijn kiwi's er nog aanzitten :(:)

**Geplaatst**: 28-01-25 11:30

Re: Jaarling gedraagd zich als een naarling in de omgang

Geplaatst: 28-01-25 11:30

Een 1 jarige die de baas is over de kudde en totaal geen respect voor mensen heeft ? Idd ballen eraf en in een opfok met de grote jongens! Wanneer hij het nu niet gaat leren mag je straks een ME uitrusting aandoen om bij hem in de buurt te komen .

**Geplaatst**: 28-01-25 11:30

Geplaatst: 28-01-25 11:30

pmarena schreef:
Ik denk dat het sowieso voorbarig is om te denken over slacht zolang zijn kiwi's er nog aanzitten

eens hoor.
Ik denk dat slacht helemaal voorbarig is.

Want ik geloof er dus niet in dat deze zulke enorme foute is meer dan wat mensen hier aan ervaring in hebben.
En bij de mensen die hier reageren is het gewoon goed gekomen.

Maar zoals jij schetst is deze dus veel meer een grote mond heeft dan de paarden die wij hier in het topic zijn tegengekomen.
Dan zou dat wel mijn advies zijn ja....
Maar met andere woorden, ben het eigenlijk niet eens met hoe jij schetst dat het dier zou zijn tegenover de ervaringen hier

Ik heb die vroeger 1 gekend, niet mijn paard. of verzorgpaard.
Maar kon meekijken vanaf de zijlijn.
Gruwelijk goed springpaard. Dus we werd geen geld gespaard hem op de rit te krijgen.
Is niet gelukt.... en ik zal je zeggen, paard heeft alleen maar ellende gekend.

Nu is dat heel wat jaren terug, misschien is er dat een geweest waar nu medisch wel wat uit zou zijn gekomen.
Maar echt als een paard dat allemaal moet doorstaan....

**Geplaatst**: 28-01-25 11:32

Re: Jaarling gedraagd zich als een naarling in de omgang

Geplaatst: 28-01-25 11:32

Kiwi's? Er is niks vies aan het woord ballen/testikels, hoor

. Laten we het vooral duidelijk houden.

Ik mis vooral wat de TS doet wanneer haar jaarling begint te slaan. Ik lees in de OP dat er gecorrigeerd wordt met een tik op hals en/of billen en stem verheffen. Waar de jaarling vervolgens nog heftiger op reageert. Wat is daar vanuit TS de reactie op? Want ik heb het idee dat de jaarling vooral steeds bevestigd ziet dat zijn gedrag werkt (namelijk TS wegjagen).

Ik maak daaruit vooral op dat er te zachtzinnig met het dier wordt omgesprongen. Het heeft geen greintje respect voor mensen (hoe gedraagt hij zich bij andere paarden? Komt hij daar ook steeds met dit rotgedrag weg?), en dat zal het wel moeten leren want vanzelf over gaat dit niet. En dan moet er inderdaad hard ingegrepen worden, echter is dat wel iets dat je als trainer moet kunnen/goed moet timen. Kun je dat niet, breng hem dan weg naar iemand die het wel kan.

Zoals hier al eerder gezegd, zo hard als nodig, zo zacht als kan.

**Geplaatst**: 28-01-25 11:43

Geplaatst: 28-01-25 11:43

_San87_ schreef:
Kiwi's? Er is niks vies aan het woord ballen/testikels, hoor . Laten we het vooral duidelijk houden.

Ik mis vooral wat de TS doet wanneer haar jaarling begint te slaan. Ik lees in de OP dat er gecorrigeerd wordt met een tik op hals en/of billen en stem verheffen. Waar de jaarling vervolgens nog heftiger op reageert. Wat is daar vanuit TS de reactie op? Want ik heb het idee dat de jaarling vooral steeds bevestigd ziet dat zijn gedrag werkt (namelijk TS wegjagen).

Ik maak daaruit vooral op dat er te zachtzinnig met het dier wordt omgesprongen. Het heeft geen greintje respect voor mensen (hoe gedraagt hij zich bij andere paarden? Komt hij daar ook steeds met dit rotgedrag weg?), en dat zal het wel moeten leren want vanzelf over gaat dit niet. En dan moet er inderdaad hard ingegrepen worden, echter is dat wel iets dat je als trainer moet kunnen/goed moet timen. Kun je dat niet, breng hem dan weg naar iemand die het wel kan.

Zoals hier al eerder gezegd, zo hard als nodig, zo zacht als kan.

Mee eens, en als je het goed doet hoeft het maar 1 keer.

**Geplaatst**: 28-01-25 13:12

Re: Jaarling gedraagd zich als een naarling in de omgang

Geplaatst: 28-01-25 13:12

Ik ben zelf niet zo’n voorstander van een opfok. Zijn weinig goede stallen. Ik heb ze gewoon op pension staan.

Zou hem inderdaad castreren. Mogelijk helpt dat. Als die van mij gaan zitten etteren gaan acuut de ballen eraf.

Mijn 2 hengsten jaarlingen komen dagelijks in de hand halstertje op en naar de wei brengen. Eens in de paar weken halen we er eens een borsteltje overheen. Niks mis met veulen abc.. Verder mogen ze lekker spelen met de andere veulens en onze 2 17 jarige ruinen zetten ze wel op de plek wanneer nodig.

Dit gedrag had ik echt niet geaccepteerd.. of inderdaad goede hulp zoeken om je hierin te begeleiden. Anders had ik hem persoonlijk echt verkocht. Kan natuurlijk lastig oordelen vanuit een schermpje maar dit klinkt niet best/gevaarlijk. Denk dat er wel een hoop goede adviezen zijn gegeven.

Hopelijk vind je een goede oplossing voor jezelf en het paard.

**Geplaatst**: 28-01-25 13:32

Re: Jaarling gedraagd zich als een naarling in de omgang

Geplaatst: 28-01-25 13:32

Als je hem nu verkoopt met dit gedrag gaat hij natuurlijk nooit goed terecht komen.

Ik denk dat er al wat basisstappen overgeslagen worden, paard bepaald teveel en daar zou al ingegrepen moeten worden. En dan idd, als dat een keer wat harder is dan zij het zo..hij moet wel zijn lesje leren zolang het maar wel eerlijk blijft en hier in is het dus belangrijk dat de eigenaar en niet het paard het laatste woord heeft.

Ik zeg ook, eerst castreren want dat kan al echt zo'n enorm verschil maken.

**Geplaatst**: 28-01-25 13:47

Geplaatst: 28-01-25 13:47

Maar we weten te weinig om goed te beoordelen hoe en wat.

Heeft hij met zijn moeder in een kudde gelopen? Heeft hij voldoende lang bij zijn moeder en (hopelijk) die kudde gelopen?
Wat is er vanaf de geboorte gedaan?

Mensen hebben het over het veulen ABC, maar ook dat moet je wel goed doen.

Het gaat 100x goed als veulens alleen met hun moeder lopen en te jong worden afgespeend en dan in bijv een jonge hengsten kudde komen, maar het gaat ook vaak niet goed.
Hoe mensen dat dan weer oplossen verschilt en hangt af van de ervaring en kunde.

Als deze echt gevaarlijk is en je gaat dit "hard" corrigeren, moet dat eigenlijk ook echt op de goede manier gebeuren. Je kan niet steeds harder en nog harder. Je moet ook terug naar een balans zonder dat hard straffen om te kunnen samenwerken.

Ik heb 2 3jarige jongens die hier met hun moeder en een oom samenleven. De moeders zijn naar hun eigen kind niet heel streng op het oog, maar er is wel voldoende opvoeding. Naar elkaars zonen zijn ze wel behoorlijk streng.
De oom was heel voorzichtig en die speelt veel met ze. Dat is steeds heftiger geworden. Vooral de quarter pakt ie flink aan. Naar de shet past hij zich prima aan.

Omdat ze gemengd lopen zijn ze wel jong gecastreerd, maar de quarter had nog geen hengsten manieren, maar is wel echt een mannetje. De shet was wel echt pittig als hengstje, maar dat sloeg echt gelijk om na castreren.

Ik heb er wel degelijk profijt van bij trainen wat ze onderling doen. Wijken voor druk bijv heb ik ze amper hoeven te leren. Mijn ruin van 26 laat de 3 jarige echt rondjes lopen zonder zelf amper te bewegen. Nu had ik de 3 jarige sinds zijn 2e wel geleerd om een rondje te lopen, maar verder niet. Die zaterdag 10min aan de longe gehad en leek wel een ervaren paard.

Het overal aanraken, voetjes optillen etc etc heb ik wel tijd in gestopt, vooral tussendoor en spelenderwijs.

Maar het is wel de reden dat we toen nog een keer zelf zijn gaan fokken en we niet meer wilde kopen. We kwamen teveel paarden tegen waar toch ergens iets is mis gegaan en we hebben al genoeg dieren met bagage (gehad)

Als ik nu dit verhaal lees, zou ik hem ook echt naar een goede, gemengde kudde brengen. Ook al ben je zelf ervaren, soms is afstand nemen van zo een geval ook gewoon beter. Je komt anders misschien in een neerwaartse spiraal en dan gaat het sws niet snel meer werken.
Dan kan je alsnog daarna besluiten om hem te castreren. Sowieso ben ik wel voor castreren en kijk ik totaal niet naar de leeftijd waarop dat zou moeten gebeuren. Het zou heel vaak veel ellende besparen om wat vroeger te castreren.

Daarna kan je evt samen met de opfok die hem dagelijks zien, besluiten of je hem in training zet of gaat verkopen met het eerlijke verhaal.
Het is ook niet altijd alleen maar de ervaring. Soms moet je ook gewoon net die ene klik hebben. Ik ben op zich best handig met paarden, maar het ene karakter werkt voor mij net makkelijker dan het andere. En het ligt er ook aan wat je einddoel is. Soms heb je er ook meer voor over om iets te bereiken.

**Geplaatst**: 28-01-25 13:53

Re: Jaarling gedraagd zich als een naarling in de omgang

Geplaatst: 28-01-25 13:53

Ik heb zo’n hardleers geval! De 4e broer en zoon van een Haflinger merrie en Paint vader. Vier broers dus waarbij de 2e zo’n lief zacht ventje was. De oudste is duidelijk degene die de toon zet, maar gewoon vanzelf en met overwicht. Nummer 3 en 4 hangen erg aan elkaar. De jongste dus is zeker niet dominant of heldhaftig, maar de 2e liet zich op een bepaald moment toch door hem wegjagen. Dat ging steeds erger, hij zat onder de beetwonden en mocht vaak niet bij de groep grazen en werd teruggejaagd door de jongste. Tot de oudste wel ingreep en de orde herstelde. Maar dat duurde maar even en het was weer hetzelfde. Verder geen enkel hengstengedrag en naar mensen vriendelijk en de oortjes altijd naar voren. Ik heb hem toch op zijn 7e laten castreren in de hoop dat nummer 2 wat rust zou krijgen. Dat werkte maar 2 dagen helaas…
Leerbaar blijk hij niet echt te zijn, meelopen aan een halster lukte alleen wanneer hij dat wilde en liefst wanneer de hele kudde meekwam. Beleren ben ik mee gestopt, we kwamen geen centimeter verder. Ik kon er wel op maar hij wilde gewoon niet zelfstandig lopen of ik er nou op zat of ernaast liep. Als rijpony was hij ook niet nodig dus er zat geen druk op. Inmiddels is hij 22 en nog steeds valt hij uit naar ieder ander dier, al is hij degene die iedere keer op zijn plaats gezet wordt door ze. Er is inmiddels een nieuwe kuddeleider want de 2 oudste broers zijn inmiddels overleden. Hij staat zijn hele leven in een stabiele kudde, 3 grote pony’s nu en 3 kleintjes die hier ook allemaal geboren zijn. Er is nu niemand meer de dupe van zijn gedrag behalve hijzelf (en ik, want ik word zo moe van hem, altijd dat gebijt wanneer ik met hooi kom, hopeloos.) Hij maakt met zijn gedrag echt geen vrienden maar heeft zijn broer dus nog wel en daar hangt hij ook vreselijk aan. Ik zie hem als een hopeloos onzelfstandig en onzeker dier wat zichzelf eigenlijk niet kan handhaven. Waarom hij zo anders is geworden of opgegroeid dan zijn broers en kleine “neefjes” ik heb geen idee! Wat ik trouwens wel wonderlijk vind om te zien is hoe de ander grote pony’s op hem reageren, heel vaak reageren ze nauwelijks of buigen ze alleen wat opzij om zijn tanden te ontwijken. Alleen zo nu en dat wordt er heftig ingegrepen en wordt hij weggedreven van de groep, maar dan is het al heel ver gegaan. Ondanks zijn hinderlijke en onaangename gedrag wordt hij dus wel gewoon geaccepteerd.