Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
amaliajulia schreef:Beste ts,
Mijn paard is twee jaar geleden plotseling ingeslapen door zeer heftige koliek.
Zij is gecremeerd bij Westerhout in Beverwijk. De personen daar gaan zeer respectvol met jouw paard om,
Mijn paard is met nood thuis ingeslapen en binnen twee uurtjes hebben zij haar opgehaald door twee personen.
Dit gaat inderdaad met een individuele trailer. Er komt een plaat achter haar rug en dan wordt zij omgerold zodat zij goed op de plaat ligt en dan naar binnen gelierd op de plaat.
Nadat zij in Beverwijk was aangekomen kreeg ik een telefoontje dat zij daar aangekomen was en de volgende dag is zij gecremeerd. Ik kreeg een telefoontje toen zij de oven in ging voor de crematie.
Twee dagen later heb ik haar as weer opgehaald (zit in een grote houten kist met haar naam erop)
Tijdens het ophalen heb ik een rondleiding gehad en is mij uitgelegd dat zij t/m een belgisch trekpaard gewoon liggend op de zij kunnen cremeren. Daarnaast is er een mogelijkheid om daar je paard in te laten slapen door een eigen dierenarts. Dit gebeurd in een hele grote ruimte met stro erin.
Ik zelf had net als jou al vooraf besloten dat ik mijn paarden mocht er 1 overlijden wilde laten cremeren.
Ik kijk goed terug op het contact en raad Westerhout dan ook aan. Daarnaast vond ik het prettig dat zij mijn paard dezelfde avond nog op kwamen halen. Het was zeer warm en bij ophalen door de Rendac wat de dierenarts nog aangaf had ik tot dinsdag moeten wachten tot zij opgehaald had kunnen worden.
De crematie is best prijzig maar ik vond het het zelf waard. Ik stond trouwens niet ingeschreven bij het crematorium. Mijn dierenarts heeft contact gehad toen zij ingeslapen was. Het overige contact is via mij verlopen.
Ik hoop dat jij voorlopig de keuze nog niet hoeft te maken. Hopelijk heb jij wat aan mijn ervaring.
Mocht jij nog vragen hebben, dan kun jij mij contacten als jij dat wilt.
suffie schreef:Mando schreef:Die heb ik inderdaad zitten kijken.
Ik vind het allemaal heel respectvol gaan.
Het is geen kat van 3 kilo dat je even neerlegt dus ik snap best wel dat je niet zomaar een paard ff op een brancard leg.
Ja dood is dood maar het gaat allemaal netjes.
Nee idd, als 1 van onze koeien kwam te overlijden deden we dit ook met respect, maar je ontkomt er niet aan dat je soms moet trekken of hijsen. Wij hadden gelukkig een voorlader, maar daar moest de koe wel eerst ingerold worden.
candalisa schreef:Ik heb tot nu toe 2 hondjes in moeten laten slapen waarbij de eeeste mij z’n rot gevoel heeft gegeven. Mijn hondje werd opgehaald door de crematorium op maandag ochtend en ik zou gebeld worden wanneer hij gecremeerd ging worden aangezien ik woensdag nog niks gehoord had belde ik zelf en werd ik vreselijk afgesnauwd door de meneer in kwestie en kreeg ik te horen dat hij wel meer te doen had!
Vrijdag belde hij dat ik hem kon ophalen en samen met mijn vader (waar mijn hondje heel erg aan gehakt was en andersom) ging ik erheen toen we daar kwamen vroeg hij welke hond we kwamen halen en uiteindelijk stond daar een Senseo blik met as met een plakbandje met z’n naam erop. Een kilo as van een hondje van elf kilo dus individueel was het niet. Later hebben wij zelf het as moeten verdelen over 2 urnen waarbij mijn ouders er een hebben en ik 1.
5 jaar geleden overleed mijn 2de hondje zij was echt werkelijk mijn allerbeste vriend en ik was er kapot van we moesten haar op een zondag in laten slapen en ik heb haar met veel verdriet achter gelaten bij de dierenarts omdat de crematorium dicht zat op zondag en ik het “eng” vond haar een hele nacht te laten liggen anders had ik haar graag daarheen gebracht. Maandag belde de meneer van de crematorium en legde ik dat uit en meteen zei hij ach je had moeten bellen dan had je gewoon moeten komen!!
Hij zei dat hij haar om half 6 zou cremeren en er dan een kaarsje gebrand werd die ik bij het ophalen mee kreeg. Ik had een andere urn besteld die later binnen kwam en kreeg heel netjes een mooie koker waar her as tijdelijk in kon en als de andere urn binnen kwam moest ik het gewoon meenemen en deden hun dat voor me zodat ik zelf niet met het as moest werken. Ik ging d’r ophalen en kreeg een rondleiding hoe alles ging en waar het gebeurde en wat een verschrikkelijk lieve mensen het heeft me ondanks alle verdriet z’n goed gevoel gegeven dat ik haar die afscheid heb kunnen geven want ik weet zeker dat ze lief net haar omgegaan zijn. Ik kreeg een pootafdrukje met een plukje haar met daarop een witte roos mee.
Ik ga met al mijn hondjes die komen te overlijden daarheen gewoon omdat het MIJ een goed gevoel geeft en het het allerlaatste is wat ik voor ze kan doen.
Je hebt er maa niet veel aan TS maar wat ik er mee wil zeggen is dat je er echt 100% achter moet staan mss kan je evt bellen of je mag langs komen om te bezichtigen en met de mensen mag praten het kan zijn dat je gevoel dan beter is. Ik kan me wel enigszins indenken dat een paard wat moeilijker verwerkt wordt door het grote en gewicht dus sommige dingen ontkom je niet aan maar als je het gevoel hebt dat het respectvol gebeurt geeft het wel meer rust!
Ik hoop dat het nog heel lang duurt voor het aan de orde is!
cinniz123 schreef:Dus toen de mijne ingeslapen werd heb ik hem toch laten ophalen door rendac en heb er geen minuut spijt van gehad want toen hij zn spuitje had gehad ( wat overigens heel rot verliep)was de blik in zn ogen direct verdwenen en was hij voor mijn gevoel niet meer als een lichaam wat er lag.
enny schreef:cinniz123 schreef:Dus toen de mijne ingeslapen werd heb ik hem toch laten ophalen door rendac en heb er geen minuut spijt van gehad want toen hij zn spuitje had gehad ( wat overigens heel rot verliep)was de blik in zn ogen direct verdwenen en was hij voor mijn gevoel niet meer als een lichaam wat er lag.
Dat is zó herkenbaar wat je hier zegt! Ik had bij mijn paard ook het gevoel dat zijn ‘ziel’ er niet meer was en er dus alleen nog maar een lichaam lag. En ik ben verder niet bepaald spiritueel aangelegd ofzo. (Sorry, beetje off-topic)
Tazzey schreef:Ik begrijp het wel, ik wil ook dat mijn dieren een waardig afscheid krijgen. Ik snap dat er mensen zijn die daar anders over denken maar ik kan dat niet en TS blijkbaar ook niet. Rendac kan ik niet over mijn hart verkrijgen, een dier heeft jarenlang onvoorwaardelijke liefde gegeven en om die dan zo respectloos af te danken... nee dat kan ik niet.
Myrthe3 schreef:Wow, dat mag ik toch zelf weten?
Ik wil dat er respectvol met haar omgegaan word, ook al is ze dood en ook al is het 'maar' een lichaam...
Ik heb geen zin in een discussie topic: mijn pony, mijn centen, mijn keuze.
Iris82 schreef:Nou. Ik kan me voorstellen als lijkstijfheid al ingetreden is dat het invouwen van de benen niet meer 'met respect' gedaan kan worden.