Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-03-06 07:38

Re:

Geplaatst: 07-03-06 07:38

Heeei, veel succes

ben benieuwd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-06 10:17

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-06 10:17

Nou, ik ga er over 3 uurtjes heen.
Ik ga nu eerst even mijn andere paard nog rijden en dan inpakken en wegwezen. Ben heel erg benieuwd en vind het best spannend!!!

Eindelijk mijn meissie weer zien en hopelijk staat ze over een paar dagen weer bij ons op stal!!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-06 23:04

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-06 23:04

Nou, daar ben ik weer!

Daar gingen we weer...op naar Slagharen voor 3 dagen!!
Het was best spannend want je hebt toch wel wat verwachtingen na 4 weken.
Toen we donderdagmiddag aankwamen zijn we gelijk aan de slag gegaan. Mijn meissie stond een beetje beduust in dr stal en je kon zien dat ze niet echt veel aandacht had gehad de afgelopen weken. Dit is logisch gezien de hoeveelheid paarden die Gert heeft staan.
Ik vond het alleen wel een beetje sneu want thuis krijgen ze alle aandacht en worden ze elke dag van top tot teen verzorgt. Hier moest ze het dus met minder doen..

Maar het deed me goed dat ze liet blijken dat ze blij was om ons te zien!

Gert ging gelijk rijden en al vrij snel bleek dat het probleem nog niet verholpen was. Ze was nog steeds erg paniekerig en heel erg gespannen.
Ik was dus ook behoorlijk teleurgesteld toen ik dat zag.

Gert vond dat het goed ging. Ze ging welliswaar niet meer helemaal door het lint maar het probleem was beslist niet verholpen...hooguit iets afgezwakt en onderdrukt.
Ik zag aan mijn meissie dat ze het helemaal niet leuk vond en het oogwit was goed te zien.

Ik ben er na ongeveer 20 minuutjes ook opgegaan. Nou, dat viel vies tegen.
Ik ben nog nooit bang geweest op een paard maar dit vond ik echt eng. Ze was echt als een bommetje die elk moment kon exploderen.
Normaal maakt het me niet uit..hoe gekker hoe leuker! Maar nu had ik steeds last van flash backs. Elke keer als ik voelde dat ze weer de lucht in wilde gaan had ik het idee dat ze weer ging 'flippen'. Een aantal keren gebeurde dit ook maar kon ik er gelukkig op blijven zitten. En een aantal keren kon ik voorkomen omdat Gert er toch een soort rem op had gekregen.

Toen ik merkte dat ik haar paniekaanvallen redelijk onder controle wist et houden ging ik iets meer ontspannen en er wat meer aan rijden. Hierop reageerde mn paard ook weer positief want die had dan wat meer leiding en raakte minder snel in paniek. Maar het zat nog steeds op het randje.

Toen ik eraf stapte en in mn hotelkamer zat heb ik echt even behoorlijk zitten huilen. Ik baalde zo dat het probleem nog steeds niet opgelost of sterk verminderd was. en gert maar zeggen dat het allemaal wel goed kwam. Ik had er totaal geen vetrouwen meer in.

Maar ja, ik had daar nog twee dagen voor de boeg dus ik moest mijzelf bij elkaar rapen.

De volgende dag ging het gelukkig iets beter. Ik kreeg weer wat meer vertrouwen en reed er meer aan. Vienna was ook minder gespannen. Alleen het aangaloperen ging nog met wat springen gepaard, maar daar was ik al wat handig in geworden.
Toen ik eraf stapte voelde ik me een stuk meer opgelucht. Ik had weer een beetje hoop!

De derde dag (zaterdag) lekker vroeg gereden. Het ging gelukkig weer goed. Ik zat er (net als thuis

) met lef en flair op en reed er lekker aan. ik had er een goed gevoel over.

Ik had weliswaar nog steeds mijn twijfels of ik het thuis ook allemaal kon behappen maar ik ging toch enigzins opgelucht naar terug huis.

Vienna rende bijna de vrachtwagen in. Alsof ze wist dat ze mee naar huis mocht!
We reden daar om 11 uur weg en waren om 2 uur op stal. Nadat ze lekker even op stal wat hooi had gegeten heeft ze nog lekker een uurtje in de paddock gestaan. Eindelijk weer lekker rollen en spelen. je zag dr echt weer helemaal opfleuren. Erg leuk om te zien!!

Gert had geadviseerd om gelijk die middag nog een keer te rijden maar door de koude wind hebben we dat niet gedaan.

De dag erna zag ik toch nog een beetje tegen op om het alleen te doen. Ze had natuurlijk 4 weken geen buitenlucht gezien en wij hebben alleen een buitenbak. Er gebeurd buiten natuurlijk van alles en ik had er nog steeds geen vetrouwen in dat het probleem verholpen was.
Ik had een vriend die erg goed kan rijden gevraagd om mij te helpen. Hij wilde er de eerste keer wel op dus dat vond ik wel fijn.

Ennn...mijn vermoeden werd bevestigd!! Ze raakte weer in paniek en ging weer behoorlijk door t lint. Hier baalde ik behoorlijk van maar die vriend wist het erg goed op te lossen en is er gelukkig niet afgevallen!

Na een paar paniekaanvallen ging het steeds beter. Ze kreeg vertrouwen in dr ruiter en ging zich wat ontspannen. Ik blij!!

De volgende dag is hij er nog een keer opgegaan om haar dat vertrouwen weer te geven. Dat ging erg goed en je kon al zien dat ze er wat meer plezier in kreeg...niet geheel onbelangrijk!!

De derde dag thuis (gisteren dus) ben ik er zelf opgegaan. Ze deed het echt heel goed en ik was ZO trots op mijn meissie!!! Ik had voor het eerst het gevoel dat we we het gingen redden met haar!

Toen ik eraf stapte wss ik helemaal in een overwinnings-stemming!!

Het bezoek aan Gert was niet voor niets maar de meeste dank gaat toch echt naar die vriend die haar het vetrouwen heeft gegeven!!!
Albert als je dit leest...je bent een kanjer!!!

We gaan nu lekker rustig met haar verder en we zien wel wat de toekomst ons gaat brengen. Voorlopig gaat het goed en daar genieten we met volle teugen van!!!

Ik zal jullie op de hoogte houden!!

**Geplaatst**: 16-03-06 14:27

Re:

Geplaatst: 16-03-06 14:27

Leuk om te horen dat je er weer vertrouwen in hebt!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-06 23:47

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-06 23:47

Ja zeker! Als ik eerlijk ben had ik een week gelden de hoop al een heel klein beetje opgegeven maar ik heb vanmiddag weer gereden en het ging weer een stukje beter. Ze was lekker nageeflijk en de meeste spanning was al vrij snel verdwenen. Het gaat echt met de dag vooruit en dat is een hele opluchting!!!!

Wie weet gaat het nog eens wat worden...haha...