Rije schreef:@Marije: bedankt voor je uitleg. Zijn dit NVWA-regels of meer algemene richtlijnen? Want op de kliniek wordt niet geschoten, maar alleen ingeslapen. Dus als ik die optie niet wil voor mijn paard met pijn, dan heb ik dus geen keuze behalve kliniek (waar niet geschoten wordt)? Eigenlijk is er dus helemaal geen optie om een paard dat iets mankeert naar de slacht te brengen, begrijp ik dat goed?
Ik heb mijn atactische paard met pijn in 2011 naar Nijkerk gebracht en heb Jan toen duidelijk verteld wat de medische geschiedenis was en mijn overwegingen om mijn paard toch daarheen te brengen. Deze info was mij toen totaal niet bekend. Kan ik dat ergens teruglezen?
Vervoer van dieren naar een slachthuis wordt altijd gezien als commercieel transport.
Dit betekent dat de volledige transportverordening (VO EG 1/2005) van toepassing is.
Hierin staat dat alleen dieren die niet ziek of gewond zijn, zelfstandig en pijnvrij kunnen lopen mogen worden vervoerd
Wanneer men toch zieke of gewonde dieren of dieren met pijn vervoerd naar het slachthuis, kan dat een boete opleveren. Varkens, koeien, schapen, geiten, kippen maar ook paarden, mogen niet lijden door het transport naar het slachthuis.
Bij vervoer naar een dierenarts is de transportverordening niet van toepassing, hierdoor mag je dus zieke, of (ernstig) kreupele dieren wel naar een dierenarts vervoeren.
Daarnaast is er de voorgaande jaren nogal veel gebeurd mbt paardenvlees, fraude ed met paspoorten, fraude met paardenvlees dat als rundvlees verkocht werd, etc.
Hierdoor zijn de controles aangescherpt, waardoor veel slachterijen hun vingers liever niet meer branden aan paarden die wat mankeren en waarvoor zij als tussenstap voor de Rendac dienen.
Voor het slachten moeten alle dieren levend aan de dierenarts van de NVWA worden aangeboden ter beoordeling of ze geschikt zijn voor de slacht voor humane consumptie.
Hiertoe moeten ook de bijbehorende papieren, bij paarden dus oa het paspoort, worden gecontroleerd.
Een paard dat uitgesloten is voor slacht voor humane consumptie in het paspoort, moet wel door de dierenarts gezien worden, en wordt dan vervolgens op basis van het paspoort al afgekeurd.
Een dier wat bji de keuring voor het slachten door de dierenarts van de NVWA niet goedgekeurd wordt voor slacht voor consumptie moet bv ook verplicht door de kadaverdienst van de Rendac worden opgehaald, zo'n dier mag helemaal het slachtproces niet in. Moet dus apart worden geschoten en verbloed.
De kadaverdienst is een andere vrachtwagen van de Rendac dan de vrachtwagens die slachtafvallen die ter destructie moeten, komen ophalen.
Moet het slachthuis ook weer apart aanmelden dat de kadaverdienst ook moet komen.
Voor veel slachthuizen is dat allemaal bij elkaar tegenwoordig een reden om geen dieren meer aan te nemen die op voorhand al ongeschikt zijn voor humane consumptie.
Het levert hen alleen maar een hoop werk en gedoe op, terwijl het ze weinig tot niets oplevert.
Er zijn nog wel slachthuizen die het doen, geloof ik, maar ik ken lang niet alle slachthuizen in Nederland die paarden slachten.