
Jouw reactie was juist als voorbeeld om weer terug naar de oorspronkelijke discussie te gaan!
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
meggiemeg schreef:Niet heel duidelijk idd, maar ik denk dat Coby jouw comment quote om aandacht te trekken op dat dit het topic is, en niet de voorgaande off-topic reacties.Ik snap de opmerking van Coby niet, ik geef toch antwoord op de vraag van TS? Ik zag te laat dat de optie instructeur al meerdere keren was genoemd maar noem ook andere opties.
Coby schreef:[hulk]meggiemeg schreef:Via je instructeur? Kent hij geen mensen die op zoek zijn of kan hij geen balletje opgooien? Sorry lees net dat hij niemand weet, wellicht je hoefsmid of dierenarts wel? Die komen ook op veel plekken en spreken veel mensen.
Ik (en ook anderen) zien een hele rits met berichten die als off topic gezien kunnen worden. Vandaar deze quote aangehaald met het verzoek rekening te houden met de oorspronkelijke vraag[]
Zuidpool29 schreef:Ik ga toch even delen wat de reden is omdat ik gewoon emotioneel niet uitkom wat nu het beste is. Elke dag denk ik wat anders. Ik merl dat ik me echt enorm schuldig voel naar mijn paard. Dit is eigenlijk ook off topic maar ik wil eigenlijk geen nieuw topic openen.
Ik heb een dochtertje gekregen 10 maanden geleden. Toen zij 11 weken oud was heeft mijn ex de relatie voor mij onverwacht verbroken. We waren 13 jaar samen en hij vond plots dat we niet bijelkaar pasten. Ik zit sindsdien dus alleen met mijn kindje. Het idee was oorspronkelijk dat ik 3 dagen zou gaan werken omdat ik het belangrijk vind genoeg tijd met mijn kind door tr brengen. Gezien ik nu hypotheek alleen moet betalen etc etc moet ik al meer gaan werken. Dan zie ik mijn kind daardoor al minder én ik moet haar ook een deel van de tijd naar haar vader doen, wat ik an sich al heel erg moeilijk vind omdat ik geen kind heb gekregen om het weg te moeten brengen en dus een deel van haar opgroeien moet missen. Dat deel is om de week een weekend. De rest doe ik en wil ook doen. Ik moet dus als ik met mijn paard wil werken dat doen als ze slaapt ;anders zie ik haar nog steeds niet. Ik moet telkens opvang regelen. Weekend dat ik haar heb wil ik die tijd ook met haar spenderen en ik heb ook de rust niet om echt te kunnen genieten omdat ik teokens het idee heb Of mijn dochfer Of mijn paard te kort te doen. Ik kan de ene week dus 3 keer gaan met heel wat geplan en de andere week maar 1 keer gauw door de week. Paarden staan semi aan huis dus ik heb geen hulp.
Daarnaast heb ik ook 2 honden die tussendoor ook nog aandacht nodig hebben.
Ik heb nagedacht over lease of uitlenen. Echter over 1-2 jaar is de situatie nog niet veranderd. Ze gaat over ruim 3 jaar pas naar school. Bovendien kan ik er niet vanuit gaan dat ik een nieuwe partner heb die dan kan oppassen. En ik moet die partner ook nog ergens kunnen ontmoeten want alle kleine beetjes vrije tijd die ik heb ga ik nu naar mijn paard en ik kom geen man tegen in de wei. Een verzorger is leuk maar dan moet je een betrouwbare hebben en dan ben ik ook volledig afhankelijk van diegene. Bovendien zijn er gewoon geen fatsoenlijke pensionstallen in mijn regio. Los van dat dat natuurlijk nog meer geld kost waardoor ik weer mee moet gaan werken en minder tijd heb
Ik weet gewoon niet meer wat te doen
Zuidpool29 schreef:Ik ga toch even delen wat de reden is omdat ik gewoon emotioneel niet uitkom wat nu het beste is. Elke dag denk ik wat anders. Ik merl dat ik me echt enorm schuldig voel naar mijn paard. Dit is eigenlijk ook off topic maar ik wil eigenlijk geen nieuw topic openen.
Ik heb een dochtertje gekregen 10 maanden geleden. Toen zij 11 weken oud was heeft mijn ex de relatie voor mij onverwacht verbroken. We waren 13 jaar samen en hij vond plots dat we niet bijelkaar pasten. Ik zit sindsdien dus alleen met mijn kindje. Het idee was oorspronkelijk dat ik 3 dagen zou gaan werken omdat ik het belangrijk vind genoeg tijd met mijn kind door tr brengen. Gezien ik nu hypotheek alleen moet betalen etc etc moet ik al meer gaan werken. Dan zie ik mijn kind daardoor al minder én ik moet haar ook een deel van de tijd naar haar vader doen, wat ik an sich al heel erg moeilijk vind omdat ik geen kind heb gekregen om het weg te moeten brengen en dus een deel van haar opgroeien moet missen. Dat deel is om de week een weekend. De rest doe ik en wil ook doen. Ik moet dus als ik met mijn paard wil werken dat doen als ze slaapt ;anders zie ik haar nog steeds niet. Ik moet telkens opvang regelen. Weekend dat ik haar heb wil ik die tijd ook met haar spenderen en ik heb ook de rust niet om echt te kunnen genieten omdat ik teokens het idee heb Of mijn dochfer Of mijn paard te kort te doen. Ik kan de ene week dus 3 keer gaan met heel wat geplan en de andere week maar 1 keer gauw door de week. Paarden staan semi aan huis dus ik heb geen hulp.
Daarnaast heb ik ook 2 honden die tussendoor ook nog aandacht nodig hebben.
Ik heb nagedacht over lease of uitlenen. Echter over 1-2 jaar is de situatie nog niet veranderd. Ze gaat over ruim 3 jaar pas naar school. Bovendien kan ik er niet vanuit gaan dat ik een nieuwe partner heb die dan kan oppassen. En ik moet die partner ook nog ergens kunnen ontmoeten want alle kleine beetjes vrije tijd die ik heb ga ik nu naar mijn paard en ik kom geen man tegen in de wei. Een verzorger is leuk maar dan moet je een betrouwbare hebben en dan ben ik ook volledig afhankelijk van diegene. Bovendien zijn er gewoon geen fatsoenlijke pensionstallen in mijn regio. Los van dat dat natuurlijk nog meer geld kost waardoor ik weer mee moet gaan werken en minder tijd heb
Ik weet gewoon niet meer wat te doen