Sachertorte schreef:Hartelijk dank voor jullie reacties op mijn vraag. De mogelijkheid om de andere twee afscheid te laten nemen is er zeker. Zelf ben ik ook erg benieuwd naar de reacties van de paarden die overblijven; ze zijn nogal op elkaar gericht en niet erg close met het paard dat ingeslapen moet gaan worden.
Ibbel; ik bewonder en benijd misschien wel je nuchtere houding; ik merk dat ik het verstandelijk prima kan beredeneren, maar mijn gevoel zit me danig in de weg. Het kost me erg veel moeite om na 9 jaren partnerschap, afscheid te moeten nemen van dit dier. Heb erg veel van hem geleerd (hij heeft een bijzonder karakter) en is door de jaren heen een ware leermeester geweest voor mij in vele opzichten. Maar de koek is op en we gaan de keuze voor hem maken (gelukkig dat het kan).
Nogmaals; sterkte voor een ieder hier die ook een rotperiode doormaakt!
Mijn paard stond al 15 jaar met twee paarden en met de derde een jaartje.
Wij hebben ze wel afscheid laten nemen en dat was zeer indrukwekkend.
Ieder paard deed dit op zijn eigen manier.
De leider van de kudde reageerde eigenlijk het meest heftig.
Hij trok zich meteen los en heeft echt snuivend door de baan gedraafd.
Pas toen ik hem kwam helpen kwam hij op mij af gedraafd en zijn we samen gaan kijken.
Zijn beste maatje uit de groep liep vrij direct op hem af en begon ook aan hem te frummelen.
Die had ook als snelste in de gaten dat hij er niet meer was.
Het paard wat als kortste in de koppel stond ging ook direct naar hem toe en heeft nog een half uur over hem staan waken.
We hebben het allemaal gefilmd en foto's van gemaakt en ik vind dit heel kostbaar materiaal.
Onze kudde is overigens wel echt in de rouw.
Ze hebben zaterdag bij mijn paard gestaan toen hij zijn tia kreeg en hebben dus ook meegemaakt dat hij gevallen is.
Ik wil het niet al te veel vermenselijken maar ze zijn echt al een week of 2 ontstoort.
Zijn rustig en timide en de rangorde is verstoord.