Bokt.nl

NadjaNadja schreef:

Communiceren is wat mij betreft áltijd goed! Daarnaast mag je wat mij betreft als verzorger/bijrijder gerust bepaalde verwachtingen of eisen hebben. In de praktijk kan dit echter wel betekenen dat je misschien niet overal welkom bent.

Vragen of je op buitenrit mag, lijkt me helemaal geen gekke vraag. Er zijn 2 mogelijke uitkomsten:
- het mag en jij kan lekker extra gaan genieten
- het mag niet
Wat mij betreft zou iemand niet boos kunnen (of mogen ) worden als zo'n vraag gewoon netjes wordt gesteld. Iemand die daar wel boos over zou worden, zou niet bij mij passen en dan zou ik overwegen om te stoppen met het verzorgpaard.

Daarnaast zou ik ook zeker bij de eigenaar aangeven dat het zielig en ongezond is om een paard alleen te zetten. Mogelijk heeft de eigenaar geen idee, maar staat hij er gerust voor open om na te denken over oplossingen. Ik denk dat het voor je eigen gevoel fijn en belangrijk is om je zorgen te uiten. Op dit moment ga je er toch steeds met een licht onprettig gevoel heen denk ik. Overigens zijn er misschien nog wel andere oplossingen dan dat hij zelf nog een paard/pony er bij moet kopen. Als de ruimte er is, zou hij bijvoorbeeld ook kunnen overwegen om een pensionklant erbij te nemen.

NadjaNadja schreef:

Ik denk dat je mag leren dat jijzelf en jouw normen en waarden net zoveel waard zijn als die van alle andere mensen. Jij hoeft jouw verwachtingen, eisen, normen of waarden niet per se aan te passen aan een ander. Andersom betekent dat ook dat een ander dat niet voor jou hoeft te doen. Dat kan er dan voor zorgen dat je soms met elkaar tot de conclusie moet komen dat iets niet werkt en dat je beter los van elkaar verder kunt gaan. Dat is soms natuurlijk een hele vervelende of verdrietige conclusie, maar uiteindelijk is het wel belangrijk dat jij kan leven met de keuzes die jij maakt in het leven. Als jij jezelf maar blijft aanpassen voor de ander, terwijl het voor jou bijvoorbeeld helemaal niet goed voelt, dan ga je er op den duur erg ongelukkig van worden.

Ik begrijp je onzekerheid echter ook heel goed hoor! Je wilt natuurlijk niet kwijtraken wat je hebt, dus daar ben je waarschijnlijk erg voorzichtig mee. Het lijkt me sowieso een goed idee om met de andere verzorgster eens in gesprek te gaan om te kijken hoe zij er in staat. Mogelijk kunnen jullie inderdaad samen de boodschap overbrengen!

Britta31 schreef:

Wat zijn je toekomstplannen?Wil je dit paardje nog een aantal jaren doen.Ik zou dan toch eens vragen of ze een pensionklant erbij ziet zitten.En dan een paard die niet bereden kan worden.Ze heeft dan ook minder aanloop van de eigenaar van dat paard.Maar dan zal jij denk ik ook alle verzorging van dat paard moeten doen of samen met de eigenaar van het pensionpaard.Natuurlijk word er dan pensiongeld betaald.Ik heb zelf ook een pensionpaard bij mijn paard staan,een ruin van 28 die met pensioen is.Als je meer wilt weten daarover stuur mij een berichtje.

Cantodea11 schreef:

Zou fijn zijn als je op buiten rit mag van de eigenaar maar dat van die verzekering heeft je moeder wel een goed punt dat is toch wel iets om zeker te weten wat als er iets gebeurd hopelijk niet met jou maar met paard. Ik heb altijd een bijrijder gehad voor mijn huidige paard maar die is goed verzekerd en heb ook goede afspraken gemaakt voor als er iets gebeurd
Weet ook niet of je een ruiterbewijs hebt ook dat is iets om over na te denken
En wat betreft het paard ja een paard alleen vind ik zielig sorry maar zet er wat bij in desnoods een oudere shet land pony die zijn oude dag slijt want een paard is en blijft een kuddde dier

Maartje1990 schreef:

Ik ben zelf een paarden eigenaar met verzorgers. En je mag altijd vragen of een buitenrit zou mogen echter als je nog minder jarig bent en je moeder het niet goed vindt heb je daar natuurlijk naar te luisteren en zul je dat moeten accepteren.

Wbt het alleen staan, ik zou geen woorden als "zielig" gebruiken maar eerder aangeven dat je het idee hebt dat ze wel behoefte heeft aan een paarden maatje en of wellicht 1 pension klant een optie is, zitten ook voordelen aan diebkan helpen en beetje inkomen.

spottedponie schreef:

Weet je wat ik denk? Ik denk dat de eigenaar van je paard vooral heel erg blij is met jou, je zorgt met liefde en zonder zeuren voor het paard van haar overleden partner.
Een maatje voor het paard zou natuurlijk beter zijn, maar het kost inderdaad een hoop geld, je kunt dit wel een keer aankaarten bij de eigenaar…
Wat betreft buitenrijden, ik denk dat de eigenaar daar geen probleem in ziet, vraag het haar gewoon, nee heb je, ja kun je krijgen…

pateeke schreef:

Als de eigenaar geen paardenmens is ziet die wellicht niet wat het paard nodig heeft. Ik vind dat je dat dus wel kan aankaarten. Wellicht wil de eigenaar ook het beste voor het paard….
Misschien moet er geen nieuw paard gekocht worden, maar kan iemand anders die een plek zoekt voor zijn / haar paard er wel bij komen en dus huren.

Wat betreft buitenrijden… weet je hoe het paard is met een buitenrit? Hoe verkeersmak enz die is?
Ik zou proberen in gesprek te gaan met de eigenaar en je moeder zodat jullie samen kunnen bekijken hoe het zit met verzekering en er goede afspraken gemaakt worden

DuoPenotti schreef:

Misschien kun je gewoon eens vragen, waarom staat het paard alleen?
En dan tijden het gesprek kun je nog altijd aangeven dat je geleerd hebt dat een paard een kuddedier is.

Maar als ze niets wil veranderen dan zou ik persoonlijk niet blijven.
Maar dat ben ik... Ben als jong meisje ook al eens vertrokken van een stal waar wel wei was maar die daar te decoratie lag of zo, want de paarden kwamen er nooit in.
Dat strookte zo tegen mijn gevoel in dat ik daar ben gestopt.

Ibbel schreef:

Ik denk dat een eigenaar zonder verstand van paarden daar inderdaad geen probleem in ziet. En dat is nou net het probleem

TS: buitenrijden is leuk, maar met een paard waarvan de eigenaar niet weet hoe het paard op buitenrit is, en zelf geen ervaring ermee, is dat gewoon echt niet verstandig. Je moeder is hier absoluut de wijste: gewoon niet doen.

Jouw kans komt vast nog wel een keer, op een braaf bewezen paard samen met een ervaren iemand op net zo'n braaf bewezen buitenrijpaard. Voor een eerste keer is dat gewoon het veiligst.

Wat betreft dat het paard alleen staat: vraag eerst eens aan de eigenaar of dat altijd al zo was.
Vraag dan eens aan de eigenaar wat haar plannen met het paard zijn: aanhouden tot het dood gaat? Of zou ze het dier op (korte of lange) termijn ook wel willen verkopen omdat ze zelf niets met paarden heeft?

Afhankelijk van wat hier het antwoord op is kun je ideeën aandragen voor een maatje, of bv juist voorstellen dat het paard misschien beter naar een pensionstal (of pensioenstal, hoe oud is het dier?) zou kunnen, of naar iemand die het dier voor haar verkoopt.

Dat het paard niet wil werken kan trouwens ook een signaal zijn dat het werk te zwaar is of dat het paard pijn heeft, kortom, daar zou naar gekeken moeten worden. Juist een paard dat altijd alleen staat is meestal wel blij met aandacht en beweging.

Maartje1990 schreef:

Maakt het wat uit of het buiten rijden van de eigenaar zou mogen? Als TS minderjarig is (wat ze volgens haar profiel is) moet ze naar haar moeder luisteren en van haar mag het niet

pateeke schreef:

Wat het ruiterbewijs betreft: je hebt je A-brevet niet nodig als je onder begeleiding gaat van iemand die 21+ is (en zijn initiator heeft). Anders moet je wel in het bezit zijn van je brevet. Dat was althans zo toen ik dat lange tijd geleden haalde.
En ergens is het ook logisch natuurlijk: je bent bestuurder in het verkeer en net zoals bij autorijden of zo moet je wel kunnen aantonen dat je dat veilig kan / je het paard onder controle hebt.
Vaak zie je ook dat andere weggebruikers niet weten hoe om te gaan met een paard in het verkeer. Ze zijn bv verplicht om de motor stil te leggen als het paard angstig oid reageert, maar er zijn heel wat chauffeurs die net extra gas geven en/ of heel dicht langs het paard passeren. En daarin schuilt ook wel een gevaar. Als er iets gebeurt is de kans reeel dat jij deels aansprakelijk geacht wordt…

Humpiedumpie schreef:

Wat een fijne verzorgster ben jij zeg . De eigenaresse mag in haar handjes knijpen met jou!
Superlief hoe je naar je verzorgpaardje kijkt en met hoeveel respect je over de eigenaresse praat.

Wb het buiten rijden; als er nog een verzorgster is kunnen jullie misschien samen gaan? Of wil de eigenaresse of je moeder of een vriendin wil (op de fiets) met je mee?

Humpiedumpie schreef:

Heel goed! En als je met 1 ding begint wordt de drempel voor t vragen van het naar buiten gaan misschien ook wat lager.
Is als tussenoplossing buiten wandelen (ernaast) geen optie? Niet voor nu maar voor later? Om even te kijken hoe ze buiten is?
Je bent een topper! Houd je ons op de hoogte?