Ik zoek nu al een tijdje iemand die het leuk vindt om met mijn merrie in de bak aan de slag te gaan.
De eerste keer vond ik vrij snel hele leuke mensen die misschien wel wat te lief waren, maar het ging goed. Helaas hadden zij al snel geen tijd meer, de reistijd was toch wat te veel helaas.
Nu zoek ik dus opnieuw en ik heb er al bijna geen zin meer in...

Een kleine greep uit de reacties:
"Oh, staat ze buiten op de wei?! Ah bah nee, dan laat maar, dan moet ik poetsen"

"Dat is wel 10 minuten lopen vanaf het station hoor, dat is me echt te ver!"
"Wat ben jij een vieze fatshaming bitch, je paard kan makkelijk ook mij met mijn maatje 44 dragen hoor!" (Ik heb een pony met een super korte rug, en een zadel waar ik met mijn maat 36-38 perfect in pas. Hoe haal je het in je hoofd om zo tegen iemand te praten die je een leuke kans aan wil bieden).
"Moet je er altijd bij zijn?! Dat wil ik echt niet hoor. Nee ik wil alleen met het paard bezig kunnen!" (Ik ga er echt niet op 2cm naast staan, maar ze staat afgelegen op een stal waar vaak niemand is. Veiligheid gaat voor, paarden blijven onvoorspelbaar)
"Ik MOET wel ook springen hé! En ik wil op wedstrijd! Anders ga ik mijn tijd niet verdoen aan die knol!"

Kan iemand mij weer goede hoop geven dat het ook wél normaal kan?
