Geplaatst Ik heb sinds kort 2 nieuwe verzorg fjorden ( heb helemaal geen ervaring met dit ras), ontzettend leuk natuurlijk en het zijn ontzettend leuke dieren.
Ik mag komen en gaan wanneer ik wil en mag er ook gewoon alleen komen. Ze vinden het zelf ook fijn als ze niet afhankelijk zijn van een verzorger.
De vorige verzorger hebben ze namelijk 'weggestuurd' omdat ze niks alleen durfde. Ze zochten iemand die zelf de verantwoording zou kunnen en willen nemen.
Nu is dat altijd nog geen probleem geweest bij mij, ik vind het prima.
De enige keer dat ik de eigenaren heb gezien is tijdens de 'ontmoeting' ( ze staan niet aan huis) en toen heb ik natuurlijk de paarden ook voor het eerst leren kennen, ze hebben alles prima uitgelegd. Het zijn fjorden die je wel eerst even moet aan pakken anders gaan ze zo met je vandoor. Ik zag hier geen problemen in, ik ben niet snel bang bij paarden.
Nou kwam de eerste keer dat ik alleen heen ging, ik pakte eerst de merrie. Geen probleem liep gewoon netjes mee en tijdens het longeren wel wat uittesten maar verder geen probleem.
Toen wou ik fjord nummer 2 pakken maar dat liet de merrie niet toe. Happen en schoppen naar mij en naar fjord nummer 2. Nou heb ik dat natuurlijk niet goed gekeurd dus heb de merrie dat even flink duidelijk gemaakt met een pets op de kont, daar was ze een beetje van beduusd dus ze deinsde direct terug. Heb geen last meer van de merrie gehad.
De volgende keer dat ik kwam liet de merrie mij niet eens meer in de beurt komen van fjord nummer 2. Maar dan ook echt niet, als ik het wou proberen joeg ze de merrie weg en hield mij ook duidelijk uit de beurt bokken, schoppen etc. Uiteindelijk toch de fjord kunnen pakken maar ik vond het eerlijk gezegd niet heel erg grappig. Vooral omdat ik niet wist hoe ik hier op zou moeten reageren, misschien zouden de eigenaren het wel veel anders aan pakken als mij, doe ik het nou goed of fout?
Vandaag weer heen geweest en ik vond het eigenlijk helemaal niet leuk, de merrie was hengstig en kwam galopperend op mij af, ik dacht ' oh leuk die heeft er zin in!' maar de fjord stopte niet, nee ze rende vol op over mij heen. Ik kon nog net op zij springen. Verder kreeg ik haar vrij makkelijk te pakken maar ze bleef mij maar omver lopen. Nou keur ik dat natuurlijk niet goed en zet ik haar wel goed op haar plek, maar dan hapt ze naar mij. En ik laat wel merken dat het niet mag, maar zij merkt ook wel dat ik onzeker aan het worden ben. Fjorden zijn dan toch best robuust en sterk
En nu wil ik echt niet direct op geven want hier moeten we gewoon doorheen. Maar ik vind het een beetje eng om de eigenaar in te lichten. Omdat ze juist zeiden dat ze het fijn zouden vinden als ik mij alleen kon redden. Maar ik weet de trekjes en de gewoontes niet van de paarden, misschien doe ik wel telkens wat anders dan dat de eigenaren zouden doen en reageren ze daarom zo?
Ik ben niet bang aangelegd maar ik merk wel dat ik hier erg onzeker van word, wat zouden jullie doen?
Het is niet dat de eigenaren er elke keer bij hoeft te zijn, maar gewoon 1x of 2x om aan te geven wat ik wel of juist niet kan doen als ik daar ben.
Hoe zouden jullie als paarden eigenaren daar op reageren? Ook al heb je duidelijk gezegd dat je zou willen dat de verzorger zich zelf kan redden?
Want misschien is dit dan niks voor mij, maar het is ook niks voor mij om het zomaar op te geven.
Ik hoor het graag
Mijn eigen verzorger heb ik eerst een aantal keer laten komen waar ik bij was, voordat ze alleen mocht gaan. We houden ook veel contact over hoe het gegaan is etc.
