Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Cassidy schreef:Een van de dingen die meespelen, is dat de jongvolwassen weinig ruggegraat hebben en niet hebben geleerd om te knokken voor wat ze willen. Een enkeling uitgesloten. Ik noem dat de zogenaamde "patatgeneratie", geboren in een familie waar alles kon, alles mag, en voldoende geld is om dingen te gaan doen.
Daarnaast is de druk van de omgeving ook nog heel bepalend. Voor jongvolwassenen is het belangrijk om te chillen met je vrienden en erbij te horen. Bij dag en dauw door weer en wind naar je pony of verzorgpony doen, is niet meer van deze tijd....
Cassidy schreef:Tja, en dan kom je de keerzijde van de medaille tegen als je op zoek bent naar een bijrijdpaard.
Paarden die niets kunnen, en waar jij een basis in moet brengen. Geld toe? Welnee, je moet er voor betalen om je nek te mogen breken.
Op het moment dat het paard iets kan, kijk uit, eigenaar kan zomaar het dier onder je kont vandaan trekken omdat hij het goed verkopen kan. Dat jij er een gedeelte van de koopsom voor krijgt? Hoe kom je erbij?
Ik heb beide kanten van de situatie meegemaakt. Als eigenaar laat ik zo snel niet zomaar iemand op mijn paard rijden want heb helaas mijn neus gestoten. Niet om de reden dat het geen Grand Prix paard was en geen zwarte hengst, maar omdat degenen die bijreden anders met mijn paard omgingen dan ik dat voor ogen had.
Ook paarden gereden die zomaar onder mijn gat verkocht werden. Je hangt aan zo'n dier, je geeft je 100%. Ik kon met de verkoop niet omgaan op die leeftijd, misschien gaat anderen dat beter af. Ik heb iig geleerd om een stapje terug te doen en mijn tijd af te wachten....
Muppett schreef:Cassidy, heeeeelemaal gelijk over de patatgeneratie. Ik kan me er dood aan ergeren!!!
Ik zie bij mij op stal ook wel verzorgsters die er om de haverklap ermee kappen en hun afspraken niet nakomen. Meestal gaat dat ten koste van het paard. Dat doe je zo'n dier toch niet aan? Paard niet buiten zetten en de hele dag in z'n hok laten staan.
Ik denk dat veel meiden een paard ook zien als dressuurwerktuig i.p.v. een levend dier. Mijn verzorgmerrie (ik verzorg haar bijna fulltime) begint me de laatste maanden te roepen als ze me hoort en niet ziet. Ik ben dan helemaal verliefd op haar!
Sokje_6 schreef:Het probleem is denk ik dat de verantwoordelijkheid pas komt als je het druk krijgt met school. Zo ervaar ik dat tenminste. En de jeugd verandert inderdaad, merk het bij mijn generatie heel goed (ben 18 jaar).
Op mijn 12e had ik mijn eerste verzorgpaard, door de sneeuw erheen gefietst, picknicken in de wei, de hele dag frutten aan dat paard... Op zondag om 6 uur je bed uit, om 7 uur bij het paard en om 8 uur zaten we in de polder met de paarden! Dat waren nog eens tijden.. Vijf jaar bij dat paard gebleven, daarna te druk gekregen voor school. Maar mán wat mis ik het! Ik kan me maar moeilijk inleven in die meiden die hun verzorgpaard opzij zetten. Bij mij (en bij ruiters in mijn omgeving) was het vaak precies andersom!
Mindim schreef:Maar wat ik me dan af vraag, als je als bijrijder geen trek in dat soort dingen hebt, in een jong paard door rijden, in betalen, dan reageer je toch niet op een dergelijke advertentie? Je hebt toch meestal even een aftastperiode voor zowel eigenaar, bijrijder om te kijken of het klikt en of het met het paard klikt? Als je het niet bevalt, dan kan je dat toch zeggen?
Als je als eigenaar je paard verkoopt, dan zou ik van te voren dat wel aan een bijrijder vertellen. Maar mijn beslissing hangt daar niet van af. Diegene kan niet in mijn portemonnee kijken.
Cassidy schreef:Mindim schreef:Maar wat ik me dan af vraag, als je als bijrijder geen trek in dat soort dingen hebt, in een jong paard door rijden, in betalen, dan reageer je toch niet op een dergelijke advertentie? Je hebt toch meestal even een aftastperiode voor zowel eigenaar, bijrijder om te kijken of het klikt en of het met het paard klikt? Als je het niet bevalt, dan kan je dat toch zeggen?
Als je als eigenaar je paard verkoopt, dan zou ik van te voren dat wel aan een bijrijder vertellen. Maar mijn beslissing hangt daar niet van af. Diegene kan niet in mijn portemonnee kijken.
Laat ik het zo stellen dat ik dergelijke scenario's op een manege ben tegengekomen en waar de gevorderde ruiters op net op stal aangeleverde paarden, vers uitgeladen uit de trailer gezet werden, een uurtje in de les mochten rijden (cq testen) er in de kantine potentiele kopers stonden te kijken, het dier vervolgens tijdens de les verkocht werd, na de les de trailer weer opmocht.
Scheelde weer werk voor de trainer (die er negen van de tien keer niet was), en kostte hem zijn eigen nek niet.
Ik heb de nodige situaties gezien waarin de ruiter gemiddeld drie keer per les van een paard lag. Tegen betaling wel te verstaan. En of er op dat moment een verzekering was waar je aanspraak op kunt maken betwijfel ik. De hele stal hing vol met bordjes dat je op eigen risico op een paard stapte....
Kijk even voor het gemak op Bokt naar alle zadelmakmaaktopics, waar iemand een paardje mag gaan inrijden. Jawel, lekker goedkoop. En dat zo'n grietje haar eigen nek riskeert, doorgaans gratis onder belofte van allerlei wilde dingen: ze realiseren zich niet wat voor risico's ze lopen....