De man die op de uitkijkpost stond zag de ijsberg het eerst hij heet Frederick Fleet. Het noodsignaal werd gegeven, maar daar werd niet op gereageerd. Later is het nieuwe noodsignaal uitgezonden S.O.S.
Waterdichte deuren gaan dicht en iedereen moet de zwemvesten aan doen. De kapitein laat meteen het schip peilen door de timmerman, maar het is hopeloos: 6 compartimenten zijn beschadigd. Iedereen moet het schip verlaten, de vrouwen en kinderen mogen als eerste
Het voorste deel van het schip zinkt onder het gewicht van het water steeds dieper, waardoor het achterschip steeds verder uit het water opreist, en er grote spanning op de romp ontstaat.
De romp is niet bestand tegen zo'n geweldige spanning en breekt in tweeën.
Het “reddingsschip” komt aan in New York met 705 overlevenden. De bemannig wordt 15 dagen ondervraagt door de onderzoekers met ruim 6500 vragen.
De vondst
In juli 1985 vertrok een Frans-Amerikaanse Expeditie naar de laatst bekende positie van de Titanic in een poging het wrak te vinden.
De expeditie zou in 2 delen worden uitgevoerd: eerst zouden de Fransen proberen het wrak te vinden met behulp van sonar, daarna zouden de Amerikanen het overnemen.
Nadat de Fransen na ruim 2 weken niets hadden gevonden, was de beurt aan de Amerikanen. Op 31 augustus rond 1.00 uur 's nachts kwamen de eerste wrakstukken onder de camera's door. 84 jaar nadat de titanic gezonken was, werd hij gevonden
Nu het wrak gevonden is, heeft men de zaak onderzocht, en het blijkt dat er geen scheur, maar kleine gaatjes in de romp te zitten, en dat over een lengte over 96 meter. Ook heeft men onderzocht waarom het schip gebroken is. De onderzoekers hebben een stukje staal van hetzelfde type genomen, als het staal van de Titanic, en hebben het staal in zeewater, met een temperatuur van -2 °C gedaan, en de hele reis nagedaan.
Na 4 dagen in het ijskoude water heeft men het buigen nagedaan en inderdaad het ijzer brak.