darkadia schreef:Verkeerd krulletje is inderdad prima op te lossen, maar helaas stond diegene niet open voor andere manier van rijden en was het voor mij dus geen match.
Geef je dan groot gelijk
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Ga niet meer actief op zoek maar wacht wel gewoon af of er toevallig iets op m'n pad komt. sneeuwpop schreef:Geryon schreef:Dat verschilt ook maar per paard. Als het krulletje enkel en alleen door de ruiter komt, is het makkelijk. Als het paard het krulletje zelf prefereert (of een andere zeer verkeerde houdin, heb je als ruiter alweer veel meer kennis en ervaring nodig het goed te rijden.
Maar we hadden het toch over bijrijders die zich teveel op het krulletje/ hoofd richten?
Natuurlijk komt er verder nog meer bij kijken...
)Anke schreef:Zo irritant, nemen dan jouw paardje ook niet serieus.
Gelijk mee stoppen. Jammer van de vervelende ervaring.
Hier is net de osteopaat geweest, verzorgsters zijn erbij geweest.
Ik hou ervan als ze betrokkenheid tonen.
germie schreef:Het blijft allemaal lastig. Mijn bijrijder had deze week ook weer wat bijzonders vond ik. Ze vroeg of ze zaterdag mocht rijden. Zaterdags rij ik vaak, maar meestal vind ik dat geen probleem. Dus ik zo zullen we dan samen? Nee, ze wilde met haar vriend. Ik heb toen gezegd, prima, maar ik rij 's morgens. Aangezien ik maar 2 keer in de week rij wil ik toch echt wel rijden. Ik heb dat dus ook gewoon gedaan.
Netjes zijn met spullen kan ik ook een boek over schrijven, niemand doet het zoals jij het doet, maar waarom lukt het niet om spullen gewoon terug te leggen waar ze vandaan komen? Vandaag stond de pot met hoefcreme open. Deksel nergens te vinden. Zoiets raak je toch niet kwijt? Ik heb er maar een plastic zak om gedaan, maar baal wel, want stoot je nu de boel om, dan is de hele dure hoefcreme weg. Ook komt er vuil bij. Borstels naast de borstelbak ben ik inmiddels aan gewend, maar nog steeds stoort het mij.
Stel dat ze het niet zelf had gezien maar van een ander had moeten horen.
En eventueel ook de reden/geruststelling naar haar toe.
Ik heb volgens mij vooral leren blijven zitten dan braaf achter iemand aangehobbeld. Wel heel afhankelijk van de manege... Als ik soms verhalen hoor hoe het er nu aan toe gaat, dan snap ik niet dat mensen hun kids daar durven te laten rijden.... Denk dat je op een manege, mits je de juiste instructeur hebt, beter leert rijden dan van sommige mensen die beweren dat ze goed les geven en privéles geven...
. Sjol heeft jaren als manegepaard gelopen toen ze al van mij was, dus die leert de ruiters wel hoe het moet
.
.
)
maar sommige dingen die ik hier lees zijn echt ongelooflijk. Ik ben altijd ontzettend dankbaar geweest met mijn verzorgbeessies, ik heb ook altijd geweldige eigenaren gehad
, het zou echt niet in me opkomen om zulke dingen opzettelijk te doen en zo met een paard om te gaan. Misschien is het de leeftijd, maar dan nog, als 12-jarige met m'n eerste verzorgpony had ik me dat ook nooit in m'n hoofd gehaald.