CPereira schreef:Ik denk dat ik ongeveer een jaar geleden nogal fel heb gereageerd in eenzelfde topic als deze. Ik was zeer sterk van mening (gekleurd door het feit dat het geld er simpelweg niet was) dat betalen niet noodzakelijk zou moeten zijn. Met name opmerkingen dat een niet-betalende bijrijder minder betrouwbaar zou zijn, beledigden me persoonlijk.
Nog steeds ben ik van mening dat al dan niet betalen me niet meer of minder betrouwbaarder maakt. En nog steeds ben ik van mening dat wanneer je een paard hebt, je zelf voor de kosten op zou moeten kunnen draaien (niet voor de kosten afhankelijk zijn van een bijrijder, de reden waarom ik zelf geen paard koop).
Maar, in de tussentijd ben ik wel een zeer gelukkige betalende bijrijder geworden.Mijn reden was heel simpel: ik wil graag paardrijden, dus ik zorg er voor dat ik dat ga kunnen. Als dat betekent dat ik er geld voor moet betalen, dan zorg ik dat ik dat geld ergens ga verdienen. Een keuze die compleet los stond van principes over of ik dan ineens betrouwbaarder zou zijn, maar gewoon simpelweg, gaan voor wat je hebben wilt. Ik heb het getroffen met dit paard en haar eigenaresse. Dat ik er voor betaal voegt daar niets aan toe en doet daar niets aan af.
Het is ook grote onzin dat een betalende verzorger betrouwbaarder is. Ik heb tot nu toe geen betalende ruiter gehad en de een was betrouwbaar en de ander niet. Maar dat had absoluut niets met geld te maken. Had eerder met de opvoeding van de meisjes te maken. De een ging met respect met de pony's om en deed er echt alles voor en de ander had overal schjit aan en deed waar ze zelf zin in had.
Toch ben je enigzins tegenstrijdig in je verhaal. Van de ene kant vind je nog steeds dat je er niet voor zou moeten betalen. Dat een eigenaar niet van jouw geld afhankelijk zou moeten zijn.
En van de andere kant betaal je nu dus toch braaf om te kunnen rijden.
Ben je dan toch van je geloof moeten afstappen?
Ik ben nu eigenlijk wel nieuwsgierig waarom je nu wel betaald, als je dat eigenlijk dus niet zou willen.
Zijn er zo weinig verzorgpaarden in je omgeving? Of zijn die niet van het goede kaliber voor jouw?
Is het soms de marktwerking die hier aan bod komt? Weinig aanbod, dus dan kunnen de eigenaren zich geld vragen?
Of is het toch gewoon een fatsoenskwestie geworden: ik mag van je paard gebruik maken, daardoor hoef ik geen dure aanschafkosten te betalen, en daarom betaal je nu die vergoeding?
Daar ben ik nu dus eigenlijk wel benieuwd naar.