Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-12 22:39

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-12 22:39

Volgens mij zijn de goede verzorgers die die blijven plakken omdat ze het paard te leuk vinden
en de rest heeft zelf een paard aangeschaft.

Vervloek nog wel af en toe de dag, dat ik Sjol als verzorgpaard kreeg.
Wat een geld en tijd zou ik over hebben als ik haar nooit op stal had laten zetten bij mij...
Jeetje..

(just kidding uiteraard, zou dat malle dier niet willen missen, wereld beesie)

**Geplaatst**: 13-10-12 22:41

Geplaatst: 13-10-12 22:41

Haha, dat laatste herken ik wel .. Was ik [***] niet gaan verzorgen zou mijn leven er heel anders uit gezien hebben :Y)

(maar of het beter zou zijn betwijfel ik .. die pony is echt gewoon alles voor mij!

En ik ben blij dat ik hem ook een vriendje heb kunnen geven .. en dat vriendje is natuurlijk ook mijn alles :Y)

).

Ik heb het zoeken naar verzorgers ook opgegeven trouwens .. het leek me leuk, iemand de kans te geven om bezig te zijn met & te leren van mijn pony('s) .. maar het viel toch wat tegen .. Heb er misschien ook de pony's niet voor, kan best, maar laten we zeggen dat de klik er nooit echt was. De meisjes die geweest zijn waren lief genoeg hoor, maar ik had het idee dat ze teveel ineens wilden en tegelijk ook niet durfden (als je een pony nog niet van op de grond aan het lopen krijgt gaat het met rijden ook niet gaan... bij die van mij toch niet

). Het liep een beetje stroefjes allemaal, en gaf mij alleen maar 'ergernis', dus ik heb besloten dat mijn pony's gewoon van mij zijn .. doe ik mee wat ik wil & wanneer ik wil .. gaat prima

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 13-10-12 22:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-10-12 22:43

Re: Please serve on a golden plate! Otherwise, no thank you.

Geplaatst: 13-10-12 22:43

Voor de paarden die ik echt bijzonder vond ging ik wel eens stapje verder ja.

**Geplaatst**: 13-10-12 22:51

Geplaatst: 13-10-12 22:51

Ik rijd 3 kwartier heen en 3 kwartier terug naar mijn huidige verzorgpaard. De eigenaar ken ik niet persoonlijk, het gaat allemaal via haar nichtje. Ik kan doen wat ik wil, het is bijna mijn paard, maar ik mag niet buiten rijden, springen weet ik eigenlijk niet (niet gevraagd nog), wedstrijden rijden zit er niet in en ik moet minstens 1x per 2 weken les hebben (20 euro). Verder koop ik zijn muesli.

Tja, verre van ideaal, zeker de reistijd speelt me soms parten en ik heb het tot nu toe ook altijd net aan kunnen combineren met mijn fulltime baan. Als ik straks een andere baan heb of een studie weet ik ook niet of het nog te doen is.
Ik ben met hem begonnen toen ik nog in Amsterdam woonde en het qua afstand wel te doen was, momenteel woon ik bij mijn ouders (door omstandigheden) en vanaf daar is het wel een fikse afstand. Maarja. Vind het een enorm leuk paardje dus dan doe je er wat voor.

Op mijn 13de had ik ook een verzorgpony, gratis, waar ik elke dag heen ging door weer en wind. Ze stond dan wel bij mij in de straat en ik betaalde dus niets. Maar ik mocht ook geen les. Verder mocht ik na wat maanden alles. (Buitenrijden, rijden in de bak, etc). Ik mocht dus alleen niet springen en het heeft heeeeeel lang geduurd voor ik les mocht. Ik mestte dagelijks een gigantische weide uit, stallen, paddock, voerde ze, en er waren ook periodes waarop ik alle 4 de paarden daar deed. Met liefde. Ik was er uren zoet

.

Imo stel ik niet veel eisen, ik wil gewoon kunnen rijden (liefst ook buiten, maar als dit niet kan dan accepteer ik het). Maar ik doe voornamelijk veel voor een paard als ik het ook een leuk paard vind en er een klik mee heb

. Het enige puntje.. Ik wil niet betalen. Ik heb het zelf meestal ook niet zo breed (daarom zoek ik ook een verzorgpaard, anders had ik er inmiddels zelf wel eentje gehad haha), ik wil best lessen betalen en muesli betalen en zelf de wedstrijden betalen, maar niet een bedrag van 100 euro per maand ofzo.

Edit: Mijn eerste verzorgpony was overigens een shetlander, daar ging ik elke dag braaf naartoe. Paar keer met veel sneeuw en ijs zelfs lopend (was immers toch om de hoek, maar lopend deed je er net iets langer over

).

Moraal van het verhaal: Goede verzorgsters bestaan nog!

Laatst bijgewerkt door Fietspomp op 13-10-12 22:56, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-10-12 22:53

Geplaatst: 13-10-12 22:53

Ze zijn er wel hoor!
Goed zoeken.. Denk dat je beter via-via kunt zoeken dan via marktplaats.
En niet alleen verzorgers zoeken is ellendig hoor. Een geschikte eigenaar vinden ook.. Als verzorger is het ook niet leuk dat je jezelf uit de naad werkt en er vervolgens niks voor terug krijgt.

In mijn ogen is stoppen omdat het te druk is helemaal geen slechte reden.
Beter helemaal stoppen dan het afraffelen of niet komen zonder te zeggen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-12 22:54

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-12 22:54

Sabine, bij jou zijn ze in ieder geval op het erf geweest, hier nog niet eens!

Gypsy, dat is het grappige, wij als eigenaar vinden natuurlijk ons eigen paard bijzonder en doen we stapje verder voor.
En hopen dan verzorger te vinden, die ook dat paard bijzonder vind.

En ik geef toe, naast al Sjol haar prachtige eigenschappen, ook aantal ahum... mindere heeft.
Eigenwijs en drammen? Nee hoor.. O:)

Darkdreamer, maar jij vind dus ook het paard leuk, denk dat dat het belangrijkste is, dat je "iets" hebt met het paard.

**Geplaatst**: 13-10-12 23:00

Geplaatst: 13-10-12 23:00

Sjolvir schreef:
Sabine, bij jou zijn ze in ieder geval op het erf geweest, hier nog niet eens!

Gypsy, dat is het grappige, wij als eigenaar vinden natuurlijk ons eigen paard bijzonder en doen we stapje verder voor.
En hopen dan verzorger te vinden, die ook dat paard bijzonder vind.

En ik geef toe, naast al Sjol haar prachtige eigenschappen, ook aantal ahum... mindere heeft.
Eigenwijs en drammen? Nee hoor..

Darkdreamer, maar jij vind dus ook het paard leuk, denk dat dat het belangrijkste is, dat je "iets" hebt met het paard.

Ja maar daarvoor moet je wel eerst door een periode van 'kennis maken' wat zeker met mijn huidige paardje geen makkie was. (Mishandelt geweest, enorme handleiding, rijden was een groot drama and so on

.. Vaak zat mezelf afgevraagd waar ik mee bezig was, maar hij had van die puppy ogen

).

Heb ook wel gemerkt bij het zoeken van verzorgsters dat dit vaak ook al een periode is dat ze afhaken (door de afstand en wat prive dingen hebben we momenteel een 2de verzorgster erbij). Dan blijkt het ineens toch te veel te zijn of er is geen klik ofzo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-12 23:02

Re: Please serve on a golden plate! Otherwise, no thank you.

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-12 23:02

DarkDreamer, maar dat heb je als eigenaar ook, dat heet doorzettings vermogen.
Met Toobs heb ik ook wel overhoop gelegen, maar ik wist dat hij het juiste paard was!
En dat hij meer dan de moeite waard was om dan maar een keer met bloed zweet en tranen aan het werk te gaan.

Niets in het leven is simpel en juist als iets iets lastiger is geweest, ga je het meer waarderen.

**Geplaatst**: 13-10-12 23:02

Geplaatst: 13-10-12 23:02

Sjolvir schreef:
[naam], bij jou zijn ze in ieder geval op het erf geweest, hier nog niet eens!

Haha, dat inderdaad wel .. slechts een keer of 5 hoor O:)

Ik denk dat het voor een stuk ook aan mezelf ligt hoor .. mijn pony's uit handen geven .. niet zo mijn ding .. Maar dan hou ik me sterk en dan denk ik "ach, iemand die van paarden houdt, er kan toch niks gebeuren?". Neen, klopt, er gebeurde niks .. letterlijk .. waardoor mijn pony's zowat over de verzorgsters heen walsten ... Was nu ook niet de bedoeling

(en als je na 3 keer nog op het erf staat rond te draaien omdat je niet weet of je hem binnen of buiten moet vastzetten om te poetsen terwijl ik al tig keer gezegd heb dat het niet uitmaakt .. tja .. béétje eigen initiatief mag toch wel hoor, voelde me soms net een babysitter die alles x aantal keer met handje vasthouden moest tonen

).

**Geplaatst**: 13-10-12 23:05

Re: Please serve on a golden plate! Otherwise, no thank you.

Geplaatst: 13-10-12 23:05

Heb ik dan echt zo veel geluk met de verzorgster van mijn paard?

Heel lief meisje, komt altijd, klikt super, gaat goed met mijn spullen om en houdt heel veel rekening met het paard... Zo fijn.

**Geplaatst**: 13-10-12 23:05

Geplaatst: 13-10-12 23:05

Dat is idd moeilijk, ik rijd inmiddels bijna nooit meer op mijn eigen paard, mijn vriend rijd er op. Heb het best moeilijk af en toe, als hij dingen net iets anders of zelfs volledig anders doet dan ik gedaan zou hebben! Maar omdat het mijn vriend is ben ik net wat vergevingsgezinder, om het zo maar even te noemen, dat scheelt.

**Geplaatst**: 13-10-12 23:07

Geplaatst: 13-10-12 23:07

tja, kan me vinden in je post, máár....

Ik heb geen geld om uit te geven (maandelijks) aan een verzorg/bijrijdpaard. En dan krijg ik regelmatig te horen dat de zon voor niets opgaat, maar ik help ook de eigenaar. natuurlijk kan ik er in komen dat als het paard op volpension staat dat je als eigenaar wat geld vraagt, want je bent dan letterlijk enkel bijrijder, maar ik kan prima de handen uit de mouwen steken en daarnaast gewoon lekker rijden, en dat hoeft natuurlijk niet elke keer dat ik er ben. Vind grondwerk net zo belangrijk...

Maarja, zo denk ik er over, zal wel compleet fout zitten :')

Even voor de duidelijkheid, ik heb 2 jaar lang een 10 jarige pony hengst en 22 jarige shetruin verzorgd, mocht er niet op rijden, wel wandelen en longeren en weides en stallen mesten

Maar TS, ik vind het echt jammer dat je alleen maar de "foute" verzorgsters ontmoet... ik hoop dat je 1 tegenkomt die het tegendeel bewijst

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-12 23:09

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-12 23:09

Gypsy schreef:
Dat is idd moeilijk, ik rijd inmiddels bijna nooit meer op mijn eigen paard, mijn vriend rijd er op. Heb het best moeilijk af en toe, als hij dingen net iets anders of zelfs volledig anders doet dan ik gedaan zou hebben! Maar omdat het mijn vriend is ben ik net wat vergevingsgezinder, om het zo maar even te noemen, dat scheelt.

Ben wel wat gewend, mijne heeft jaren in manegelessen gelopen toen ze al van mij was.
En zomers ging ze op vakantie naar Limburg en bemoeide ik me er niet mee wat ze met haar deden en ik kreeg
er 1 terug (staart en manen exceem, dus die kon mooi bij mij op stal) en daar bemoeiden zij zich niet mee.
Paarden happy, mensen happy, terwijl we heel verschillend met de paarden omgingen, maar je niet bemoeien met, helpt al gigantisch.
Was zo voor ons beiden super oplossing, bovendien, waren beide paarden toen nog officieel van haar.

Oeps.. helemaal vergeten dus.. In de zomer had ik een andere verzorg pony dan in de winter.
Namelijk in de winter Sjolvir en in de zomer Unvajr!

**Geplaatst**: 13-10-12 23:10

Geplaatst: 13-10-12 23:10

Ik heb al van 2003 hetzelfde verzorgpaard. Ze is in 2002 geboren en pas in 2006 heb ik er voor het eerst mogen mee rijden. Toen reed ik haar 1x in de 2 weken, vaak minder. De andere dagen zorgde ik voor buiten en binnen zetten, uren borstelen en wandelen. Opzadelen voor één vd trainers ed.
In 2007 (toen had ik er hooguit 20x mee gereden), is ze onderuit gegaan, trauma in het been. 1 jaar stalrust + opnieuw opbouwen.
Na dat jaar hebben we zeker een halfjaar gesukkeld, paard was zeer onhandelbaar, zeer nerveus, bokken ed. Met de nodige hulp en geduld, terug goed gekregen. Stilaan had de al de rest die haar nog reed er genoeg van en bleef ik over. Een jaar kunnen genieten.
Intussen is ze anderhalf jaar geleden geopereerd, weer enkele weken stilstaan.
Van april tot augustus heeft ze weer stil gestaan, door fout van de hoefsmid.
Maar ondertussen heb ik al zo'n fijne jaren en momenten mee beleefd.
De eigenares vertrouwd me dan ook 100%, zelfs zoveel dat ik haar al mee genomen heb naar frankrijk op wedstrijd. Ik heb volledige vrijheid verworven in die jaren.
Houdt ook wel in dat ik zorg voor tandarts, hoefsmid, osteo, ritjes naar de kliniek (en dat zijn er al veel geweest), vervoer naar wedstrijden, demo's,..
Ik mag absoluut niet klagen en heb wrs de beste combinatie verzorgpaard/eigenares ooit.
Maar daarnaast moet ik ook toegeven, dat een verzorgpaard toch nog net iets anders is dan je eigen paard. Zo heb ik juni dit jaar een eigen paardje gekocht. Wel om een volledig andere tak van de sport mee gaan te beoefenen. Toch blijf ik even gemotiveerd mijn verzorgpaard trainen en verzorgen.
Een paard dat niet van jezelf is, daar heb je toch altijd wat beperkingen in.
Maar het is inderdaad heel triest gesteld met de verzorgers.
Als het een troost mag zijn, in de westernsport is het al even erg dan als in de dressuur/spring/.. wereld.
Verschijnsel bij ons is vaak dat iemand die een aantal weken een verzorgpaard heeft/test, al verwacht het paard overal mee op wedstrijd ed mee heen te mogen sleuren, als de eigenaar dan niet toegeeft, geven de meeste het al snel op.
Maar laat de hoop niet zakken, goeie verzorgers bestaan, maar je moet ze natuurlijk vinden. Succes!

**Geplaatst**: 13-10-12 23:10

Geplaatst: 13-10-12 23:10

Sjolvir schreef:
DarkDreamer, maar dat heb je als eigenaar ook, dat heet doorzettings vermogen.
Met Toobs heb ik ook wel overhoop gelegen, maar ik wist dat hij het juiste paard was!
En dat hij meer dan de moeite waard was om dan maar een keer met bloed zweet en tranen aan het werk te gaan.

Niets in het leven is simpel en juist als iets iets lastiger is geweest, ga je het meer waarderen.

Ja en zo zag ik het ook, maar wij hebben wel echt hele diepe dalen gehad hoor. Daarom ben ik nu ook zo gehecht aan hem.

Maar veel meiden haakte dus redelijk snel weer af. Terwijl hij echt wel een goed karakter heeft (het is echt geen duivel hoor, maar hij is gewoon echt moeilijk als je hem niet snapt

).

Voor mij was het ook moeilijker omdat ik eerder in een situatie heb gezeten waarbij ik de eigenaar niet kende. Toen ging het ook via via, en van de een op de andere dag zijn toen die pony's weg gehaald door de echte eigenaar (na 5 jaar niet naar ze omkijken). Ik heb altijd verwaarloosde paarden gehad. Op 1 na dan. En ik was ook wel een beetje bang om weer met dezelfde problemen te maken te krijgen, maar dat valt tot nu toe enorm mee.

Misschien heb ik het dan weer niet zo getroffen qua eigenaren :')

.

**Geplaatst**: 13-10-12 23:12

Geplaatst: 13-10-12 23:12

@ Gypsy : Ja, ik denk dat daar een heel groot stuk van mijn probleem zit

Ik doe ook niet alles goed natuurlijk, maar ik doe wel alles goed doordacht en ik denk te weten waar ik mee bezig ben .. Ik zie de pony's toch veranderen (in positieve zin

) dus iets zal ik wel goed doen

En ja, om dan je toch niet zo heel makkelijke pony's (de ene weet héél goed wat die (niet) wil en de andere heeft snel bang maar is een binnenvetter dus als je dat niet ziet heb je eerst niks en dan *bam*-ontploffing.. ) zomaar uit handen te geven .. Een paar keer een verzorgster erbij en ik kon opnieuw beginnen... toch niet leuk

Maarja, dat heeft er natuurlijk niks mee te maken dat de verzorgsters niet meer zijn wat ze vroeger waren .. Maar ondankbaarheid heb ik wel ervaring mee .. Toen ik zei dat ik het toch niet goed zag komen met die van mij heb ik bij 2 van de 3 gezorgd dat ze een ander paardje op stal konden gaan verzorgen .. De ene vond het eerst super geweldig en na 3 keer liet ze niks meer van zich horen maar stond er wel een advertentie 'verzorgpaard gezocht' met een foto van haar op dat verzorgpaard waar ik voor gezorgd had .. En de andere die vond het ook geweldig en besloot na 3 dagen maar de staart van het paard in kwestie half af te knippen.. kon de eigenaar niet zo mee lachen

(en er gebeurden nog dingen waardoor we allemaal iets hadden van "dat ze toch blij is dat ze een verzorgpaard heeft.." ). Bij de 3e heb ik maar gewoon gezegd dat het niet ging, heb me de moeite bespaart om een ander paard te zorgen :')

**Geplaatst**: 13-10-12 23:13

Geplaatst: 13-10-12 23:13

Idd, gewoon elkaar in je waarde laten, als je je gaat bemoeien met wat iemand allemaal precies doet vind je al gauw dingen die je niet bevallen.

Het is zeker vervelend als je merkt dat een paard verandert. Ik moet zeggen dat mijn merrie onder het zadel ook wel behoorlijk anders is nu mijn vriend erop rijd. Heb ook gezegd oké geeft niet, maar blijf er ook lekker helemaal zelf op rijden dan, ik zoek wel weer een verzorgpaard.

Ja echt, deze kneus heeft haar eigen paard aan haar vriend "weggeven" en verzorgt nou een shetlandertje. :')

**Geplaatst**: 13-10-12 23:17

Geplaatst: 13-10-12 23:17

En eigenlijk is het ook zo ontzettend jammer dat de mindere onder de verzorgers het verpesten voor de betere. Net zoals [***] hier schrijft, dat ze maar gestopt is met het zoeken naar een verzorger en de verzorging weer helemaal zelf op haar neemt, terwijl er vast ook wel nog 'goede' tussen lopen.. Ik snap dat helemaal, echt waar. Maar het is zo jammer voor die andere verzorgsters.

**Geplaatst**: 13-10-12 23:18

Geplaatst: 13-10-12 23:18

Fee_ schreef:
En eigenlijk is het ook zo ontzettend jammer dat de mindere onder de verzorgers het verpesten voor de betere. Net zoals [***] hier schrijft, dat ze maar gestopt is met het zoeken naar een verzorger en de verzorging weer helemaal zelf op haar neemt, terwijl er vast ook wel nog 'goede' tussen lopen.. Ik snap dat helemaal, echt waar. Maar het is zo jammer voor die andere verzorgsters.

inderdaad

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-12 23:22

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-12 23:22

DD, klinkt niet of je de beste eigenaren hebt getroffen inderdaad, oef.
En via via is gewoon gruwelijk onhandig.

Kirr, jammer dat het bij jullie tak van sport al niet anders is, maar zo te lezen met bergen en dalen, hebben jij en je verzorgpaard prima band.
En ja, verzorg is niet eigen...
Ik deed ook alles met Sjol, wedstrijden etc. sleepte haar overal heen, eigenaar woonde dan ook 175 km verderop.

En pas in 2009... ja, 2009... (ik heb haar dit jaar 10 jaar "op stal") heb ik haar betaald, kreupel en net verworpen,
maar toen was ze ECHT van mij, dus niemand die iets anders kon beslissen dan wat ik wou.
(Was trouwens dat jaar helemaal vergeten tegen de eigenaar te zeggen dat ik haar ging laten dekken,
dat heb ik 3 wkn erna gedaan, maar wist dat dat in orde zou zijn.)

Ook mijn Sjollie verandert als anderen er op rijden, mijn vorige verzorgster kwam als ik 2 wkn op vakantie was geweest,
altijd vragen wanneer ik weer een keer ging rijden, want dat stuurde ze weer stuk beter

Arme kind was toen 14,
dus kon niet echt het gerommel van 2 wkn manegeruiters weer recht fietsen.
Ik weet ook dat ik niet zo snel hele goede ruiter voor Sjol zal vinden, hoe ik haar die ook gun, maar dat het gewoon
iemand gaat worden die leuk kan rijden, onafhankelijk kan zitten en niet aan haar mond sjort, hoeft echt geen Z ruiter te zijn.
En hoeft ook niet iemand te zijn die die ambities heeft (pensioen heeft Sjol al) maar als iemand wil gaan starten mag dat ook.

**Geplaatst**: 13-10-12 23:28

Geplaatst: 13-10-12 23:28

Fee_ schreef:
En eigenlijk is het ook zo ontzettend jammer dat de mindere onder de verzorgers het verpesten voor de betere. Net zoals [***] hier schrijft, dat ze maar gestopt is met het zoeken naar een verzorger en de verzorging weer helemaal zelf op haar neemt, terwijl er vast ook wel nog 'goede' tussen lopen.. Ik snap dat helemaal, echt waar. Maar het is zo jammer voor die andere verzorgsters.

Is ook wel zo

Heb nog wel momenten dat ik denk 'zou ik misschien toch niet .. '. Het lijkt me namelijk best wel gezellig om samen met een leuke meid (of jongen, wil die niet helemaal de kans ontnemen :Y)

) met de pony's bezig te zijn .. wat in de piste klooien met grondwerk, eens samen buiten wandelen, een ritje doen indien mogelijk, ... Het hoeft allemaal niet, kan de verzorging prima zelf, maar gewoon voor de leuk .. Maar zelfs dat is niet mogelijk blijkbaar

Ze zeggen dan dat ik te jonge mensen had (12, 13 & 14 jaar, we stegen wel :Y)

) maar oudere mensen (neem 16+) vinden is al helemaal een ramp, zeker als je geen kant- en klare wedstrijdpaarden hebt staan

Dus ja, het is allemaal heel ingewikkeld .. Ik zou iemand best wel het plezier van en de leertijd met mijn pony('s) willen gunnen, maar door allerlei details lijkt me dat toch héél erg moeilijk

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-12 23:29

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-12 23:29

[***] schreef:
Dus ja, het is allemaal heel ingewikkeld .. Ik zou iemand best wel het plezier van en de leertijd met mijn pony('s) willen gunnen, maar door allerlei details lijkt me dat toch héél erg moeilijk

[/quote]

Amen...

**Geplaatst**: 13-10-12 23:30

Geplaatst: 13-10-12 23:30

Ik kan met mijn bijna 23 jaar ook geen paard vinden hoor, en zo'n grote eisenlijst heb ik niet :')

wel veel verantwoordelijkheid :))

**Geplaatst**: 13-10-12 23:31

Re: Please serve on a golden plate! Otherwise, no thank you.

Geplaatst: 13-10-12 23:31

Jij zou meteen mogen langskomen

Maar dan is er weer een ander probleem

**Geplaatst**: 13-10-12 23:31

Geplaatst: 13-10-12 23:31

Precies. Renee is al vet lang op zoek naar een leuk rij paardje. Maar vind die simpelweg niet omdat de eigenaren geen bijrijders meer durven aan te nemen.
En ik kan me dus zeker wel vinden in de eigenaren. Maar vind het gewoon sonde dat de meiden die juist wel enorm gemotiveerd zijn niet aan een bijrijdpaard kunnen komen.

Tuurlijk zitten er ook nadelen aan een verzorgpaard. Ik mag denk ik wel in mijn handjes klappen met die van mij. Mag en kan eigenlijk alles doen waar ik zin in heb. Maar doe alles in overleg. Ik hoef niet te overleggen, maar doe dit wel. Want ze is niet van mij, dus ik vind dat de eigenaresses moeten weten waar ik mee bezig ben. Dat hoort gewoon zo imo.
Mijn ouders durven niet met trailer en paard te rijden, te grote verantwoordelijkheid aangezien het niet hun eigen pony is. Dus ik ben dan qua vervoer helemaal afhankelijk van de eigenaresse. Ik kan niet zomaar mijn wedstrijden plannen, moet eerst weten of eigenaresse zin en tijd heeft om te rijden en groomen. Dat is dan wel weer een nadeel. Maar het is geen ramp, ben al lang blij dat ze zo veel voor mij doen!!

Daarnaast zijn de eigenaresses eigenlijk ook gewoon vriendinnen geworden (ook al zijn ze ik weet niet hoeveel jaar ouder). Doen regelmatig leuke dingen etc.

Een goede band met de eigenaren vind ik eigenlijk wel een van het belangrijkste. Ik zou echt niet zomaar dingen kunnen doen zonder overleg. Ik zie de eigenaresses regelmatig. Zou het niet prettig vinden als ik ze nooit zou zien. Dat is dus ook een reden geweest waarom ik twee van de paarden die ik heb proefgereden niet heb aangenomen. Bij de eerste ontmoeting, klikte het al niet met de eigenaar en bij de ander vertelde ze mij dat ze de eigenaar nooit zagen. Dan houd het voor mij gewoon op.

Imo is het in mijn ogen belangrijk om een zeer goede klik met het paard maar een net zo goede klik met de eigenaar te hebben..