Olympia schreef:Nou in die periode dat ie overleefd had ik nog een vriend en die woonde verweg en moest dus vaak met de trein op en neer, nou ik zag die dingen ineens aan voor monsters.. Vind het nu nog doodeng als ze zo langs je razen, terwijl ik daarvoor er nooit last van had...
Ik heb het toen een tijdje gehad dat ik dus heel anders daar tegen op keek..
en al denk ik er nog bij naa ook wel..
maar na een tijdje had ik dat niet meer.. werd van zelf steedsminder..