Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-12-14 15:08

Geplaatst: 24-12-14 15:08

Tja, persoonlijk vind ik dat je wel erg weinig informatie hebt over iemand, en dan ook nog van 1 persoon. Want wat is irritant? En dat iemand ergens anders maar 1 keer per week kwam: was er iets anders echt afgesproken? Of was dat vrijblijvend en de conclusie? Het kan nl ook compleet andersom zijn, dat ze graag vaker wil komen, maar zich juist niet wil opdringen ergens? Zou dus niet zo snel afgaan op een verhaal van 1 persoon, maar het zeker wel in je achterhoofd houden! EN wanneer jullie wel afspreken, ook melden dat je inmiddels wat informatie hebt die niet zo heel erg positief is, maar dat je haar verhaal ook wil horen. Of je het een kans geeft, kan je altijd daarna beslissen..

**Geplaatst**: 24-12-14 17:45

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 24-12-14 17:45

Dat doen we ook zeker! Irritant vinden is ook persoonsafhankelijk, dus daar laat ik he absoluut niet van afhangen. Wel weet ikdat 1x pw niet de afspraak was. Dat heb ik zeker nagevraagd!

Wat we nu gaan doen is 2 mensen langs laten komen, en.dan zien we wel wie er gaat komen

**Geplaatst**: 24-12-14 18:17

Geplaatst: 24-12-14 18:17

Oke, dat is idd al anders, als er wat anders was afgesproken en ze kwam daadwerkelijk minder. Fijn dat je nog een ' kandidaat' hebt, maakt de keuze misschien nog wel makkelijker..

**Geplaatst**: 24-12-14 23:26

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 24-12-14 23:26

hey, ik vraag me af is 1x à 2x per week komen voor een vp of bijrijpaard weinig?

alvast bedankt

**Geplaatst**: 24-12-14 23:32

Geplaatst: 24-12-14 23:32

spruitje12 schreef:
hey, ik vraag me af is 1x à 2x per week komen voor een vp of bijrijpaard weinig?

alvast bedankt

Ik ga 2x dus nee niet echt denk ik

**Geplaatst**: 25-12-14 00:41

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 25-12-14 00:41

Ik vind min. 3/4 keer per week het fijnst.

**Geplaatst**: 25-12-14 10:17

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 25-12-14 10:17

Ik denk dat dat afhangt van hoevaak de eigenaar gaat. Als deze gewoon vaak kan vind ik 1of2 keer heel normaal

**Geplaatst**: 25-12-14 10:40

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 25-12-14 10:40

Ikzelf (als verzorgster) ga 1x in de week, de eigenaresse zocht voor 1-2x in de week, dus dat is vrij normaal geloof ik

**Geplaatst**: 25-12-14 10:43

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 25-12-14 10:43

Persoonlijk vind ik 2/3/4x per week fijner. Maar dat is meer omdat ik doordeweeks werk en het in de winter gewoon wat lastiger is dan. Maar is maar net wat iemand zoekt, je hebt ook mensen die voor 1x per week iemand zoeken..

**Geplaatst**: 25-12-14 10:44

Geplaatst: 25-12-14 10:44

oke dankjewel

**Geplaatst**: 25-12-14 14:06

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 25-12-14 14:06

Mijn verzorgster komt 2x per week. Ik zelf kom meestal 3 x per week. paardje staat dan 2 dagen stil. Kan prima want zo loopt 24/7 buiten.

**Geplaatst**: 26-12-14 10:47

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 26-12-14 10:47

Verhalen van horen zeggen vindt ik altijd heel lastig. Ik hou ze vaak in mijn achterhoofd en geef mensen dan toch een kans.
Blijkt het verhaal te kloppen dan weet je dat snel genoeg.
In dit geval is het ook lastig want het gaat wel om je beste maatje:) En daar moet gewoon goed voor gezorgd worden.

Ik heb net pas een verzorgster voor 1-2 x in de week. Komt het beide uit kan het vaker. Nu in het begin vindt ik dat sowieso belangrijk. En ben ik er vaak bij:)
Vandaag ging ze even lekker met hem tutten:) Ze mocht ook wandelen maar dat wilde ze eerst even samen doen zodat ze weet hoe hij is:) Dikke +!:)

Hij staat ook gemiddeld 2 dagen in de week stil. Soms een dag meer, soms een dag minder. Maar hij heeft altijd een dag vrij:)

**Geplaatst**: 31-12-14 19:14

Geplaatst: 31-12-14 19:14

Ik heb sinds een week ook een verzorgster, het gaat tot nu toe goed.

Nu zeg ik eerlijk dat de pony ook niet een van de lastigste is hoor, maar wel groen nog.
1 a 2 keer in de week heb ik ook. Vind het niet raar. Ontlast mij net dat beetje meer met mijn onregelmatige diensten. Zeker nu ik zeker tot eind januari geen weekend vrij ben

**Geplaatst**: 03-01-15 03:12

Geplaatst: 03-01-15 03:12

Ik ben ooit begonnen als verzorgster en verbaas me steeds weer dat de instelling van de jeugd van nu zo anders is dan de onze toen.

Ik ging zo vaak ik kon en deed alle klusjes, nu komen ze met moeite 1x per 3 weken voor de leuke dingen en melden zich af zodra de stallen gemest moeten worden of het tuig gepoetst..
Heel frustrerend en ik kan er niks mee. Het liefst heb ik iemand die gewoon vaker komt en die ik voor een langere tijd heb, zodat we samen een band kunnen opbouwen en lekker veel met de paarden kunnen doen samen.

Laatst reageerde ik uitgebreid op een advertentie, krijg ik terug: "heb je foto's?!"... Dan heb ik al geen zin meer om te reageren.

Ik zoek eigenlijk een tweede mij van vroeger

iemand die vaak komt, alles leuk vindt, leergierig is en dankbaar voor de kansen die ze krijgen met de paarden.

Maar dat zal wel nooit gebeuren en moet ik het steeds met tijdelijke mooiweer ruiters doen..

**Geplaatst**: 03-01-15 10:16

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 03-01-15 10:16

Ania, zo denk ik er ook over!

**Geplaatst**: 03-01-15 10:24

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 03-01-15 10:24

Wat me wel opvalt is dat dit toch vaak manege ruitertjes zijn die zou gedreven zijn en duidelijk meer Willen dan op de manege mogelijk is. Dan krijg je dus weer het probleem dat ze te onervaren zijn, afhankelijk van jouw paard een minder groot probleem natuurlijk.

De dames die wel genoeg ervaring hebben zijn naar mijn idee vaak 'verwend' en willen inderdaad alleen de lusten, niet de lasten.

Doe mij maar een manege ruiter die er 3x in de week staat hoor, de rest leert ze dan wel!

**Geplaatst**: 03-01-15 10:58

Geplaatst: 03-01-15 10:58

Renee_S schreef:
Wat me wel opvalt is dat dit toch vaak manege ruitertjes zijn die zou gedreven zijn en duidelijk meer Willen dan op de manege mogelijk is. Dan krijg je dus weer het probleem dat ze te onervaren zijn, afhankelijk van jouw paard een minder groot probleem natuurlijk.

De dames die wel genoeg ervaring hebben zijn naar mijn idee vaak 'verwend' en willen inderdaad alleen de lusten, niet de lasten.

Doe mij maar een manege ruiter die er 3x in de week staat hoor, de rest leert ze dan wel!

Wat mij dan weer opvalt, is dat een groot deel van die categorie ruitertjes afhaakt zodra ze door krijgen hoeveel werk en inzet 'meer willen' eigenlijk kost. Van te voren hebben ze allemaal ambitie, willen ze uiteindelijk op wedstrijd, willen ze echt leren rijden etc. etc. Maar zodra ze erachter komen dat serieus trainen met een paard echt veel tijd kost en dat ze nog veel te leren hebben is het gauw klaar meestal.

**Geplaatst**: 03-01-15 11:03

Geplaatst: 03-01-15 11:03

0000 schreef:
Renee_S schreef:
Wat me wel opvalt is dat dit toch vaak manege ruitertjes zijn die zou gedreven zijn en duidelijk meer Willen dan op de manege mogelijk is. Dan krijg je dus weer het probleem dat ze te onervaren zijn, afhankelijk van jouw paard een minder groot probleem natuurlijk.

De dames die wel genoeg ervaring hebben zijn naar mijn idee vaak 'verwend' en willen inderdaad alleen de lusten, niet de lasten.

Doe mij maar een manege ruiter die er 3x in de week staat hoor, de rest leert ze dan wel!

Wat mij dan weer opvalt, is dat een groot deel van die categorie ruitertjes afhaakt zodra ze door krijgen hoeveel werk en inzet 'meer willen' eigenlijk kost. Van te voren hebben ze allemaal ambitie, willen ze uiteindelijk op wedstrijd, willen ze echt leren rijden etc. etc. Maar zodra ze erachter komen dat serieus trainen met een paard echt veel tijd kost en dat ze nog veel te leren hebben is het gauw klaar meestal.

Grappig dat jij daar zon andere ervaring mee hebt dan, wij hebben nu ook een mede verzorgstertje die al een jaar of 8 meedraait op de manege en verschrikkelijk gelukkig is dat ze nu eidnelijk meer kan doen, en ook duidelijk het trainen erg leuk vind want dat miste ze op de manege.

Meisje is wel bijna 16, misschien dat dat ook nog scheelt natuurlijk

**Geplaatst**: 03-01-15 11:09

Geplaatst: 03-01-15 11:09

Ik denk dat voor een manegeruiter serieus trainen ook lastig is... (als ik voor mezelf spreek), hoewel het met goede lessen natuurlijk makkelijker gaat.

Van mijn 8-11e heb ik op een manege gereden waar er altijd klusjes te doen waren (opstrooien, emmers vullen, dat soort dingen) en leuk dat we het vonden! Vervolgens ging ik naar een andere manege (deze stopte) en ik heb 5 jaar lang Shetjes verzorgd, daar was de regel: eerst even aanvegen/voeren/oid, dan de paarden doen. Anderhalf uur mesten (3 stallen)? Geen probleem! Vlak voor ik stopte, rond m'n 16e, waren er vaak meisjes van een jaar of 12, en wat
een diepe zuchten als ze even wat stront moesten scheppen, die wilden alleen maar poetsen en 'rijden'. Mij is die mentaliteit van 'paarden is niet alleen leuke dingen', dus vanaf het begin ingestampt en ik vind het dus heel normaal, iets wat veel andere meisjes van nu lijken te missen.

O, ik zie dat ik in het verkeerde topic zit, ik ga weer terug in meeleesmodus

**Geplaatst**: 03-01-15 12:49

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 03-01-15 12:49

Het valt mij op dat de meeste mensen geen manege ruiters willen, aangezien deze minder of geen ervaring hebben. Maar merendeels van de zogenoemde "paardenmeisjes" beginnen toch op een manege?

Ik zelf ben ook begonnen op een manege, had geen ervaring met verzorgpaarden en was al helemaal geen geweldige ruiter. Uiteindelijk ma vele afwijzingen, had er voor de verandering iemand op mijn eigen geplaatste advertentie gereageerd. Even later kennis gemaakt en ik had een verzorgpony. Het was de bedoeling dat ik na 1 keer al helemaal zelf naar haar toe zal gaan, mocht er iets aan de hand zijn kon ik haar altijd bellen. Dat zij mij na 1 keer al zo vertrouwde gaf mij een enorme boost om het extra goed te doen. Rijden zal pas na een paar maanden mogen. Het werken op de grond met een paard was zo'n verandering voor mij, maar wat vond ik dat geweldig. Eindelijk had ik mijn plezier weer terug in de omgang met paarden. Op de manege mocht/kon dit allemaal niet. Ik heb in deze periode zoveel geleerd over het lichaam van een paard, wat voor voeding een paard allemaal modig heeft. Tsja als manegeruiter, wist ik helemaal niets en was ik een groentje op dat gebied.

Helaas is mijn eerste verzorgpony na ongeveer anderhalf jaar verhuist. Nog geen week later, bood iemand anders op dezelfde stal aan om haar paard te verzorgen. Nu inmiddels verzorg ik meer als twee jaar paarden/pony's en speel ik wel eens voor oppas hier en daar.

Als niemand mij de kans had gegeven als manegeruiter, had ik nooit zo op kunnen bloeien als nu. Ik ben dan ook so dankbaar voor deze kans en ik kan mij niet voorstellen, dat er daadwerkelijk meiden/jongens zijn die komen wanneer ze er zin in hebben. Tuurlijk heb ik als het met bakken uit de lucht komt vallen ook geen zin. Maarja regenjas aan, lekker dik kleden en gaan met die banaan. Het zal oneerlijk zijn tegen over mijn verzorgpaard, als ik niet zal komen en zij op stal staat te creperen (ze komt overdag gewoon buiten hoor).

**Geplaatst**: 03-01-15 13:07

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 03-01-15 13:07

Hoi,
Ik zit nu ook een beetje met de vraag, ga ik een bijrijder/verzorger zoeken voor mijn pony.
Ik heb een 2,5 jarige pony gekocht, en wil hem zelf zadelmak maken. Nu zit ik nog zonder werk (ik ben bij m'n vriend aan de andere kant van het land gaan wonen) maar ik ben wel weer op zoek naar werk. Dus dan zou mischien een verzorger wel handig zijn. AangeZien het om een D pony gaat, wil ik eigelijk een jong meisje wel de kans geven. Maar ik zit zo in twijfel omdat de pony zo jong is. En wat mag je allemaal verwachten en vragen van zo'n meisje. Ik wil bijvoorbeeld niet dat ze alleen met hem naar het bos gaat. Terwijl ik dat zelf wel met hem ga doen. Maar vind het gewoon eng als ik dat een kind laat doen. Als ik het doe, dan wel een meisje/jongen vanaf 13 jaar. Ze moeten wel een beetje al kunnen rijden. Maar als ik nu al een neem, kan ik verwachten dat ze eerst alleen maar poetsen en nog niet kunnen rijden?
Een hoop vragen in m'n hoofd, wat is wijsheid en wat is haalbaar?

**Geplaatst**: 03-01-15 13:16

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 03-01-15 13:16

Tja, ik vind sowieso dat je kinderen niet alleen moet laten met paarden. Vanaf een jaar of 16 op een locatie waar nog iets van toezicht is en ze niet alleen zijn ok, maar daaronder vind ik het sowieso niet verantwoord. Met ook nog een jonge pony zou het voor mij helemaal een no-brainer zijn.

Nav de reactie van Zerline, mijn probleem is dus niet zozeer het niveau van een manegeruiter, wel de instelling van sommigen. Te laks in zowel omgang als verzorging, slordig, gewoon het zich er heel makkelijk vanaf willen maken. Wel roepen dat ze vanalles willen, maar vervolgens na het rijden het paard half of niet naverzorgd op stal zetten en niet fatsoenlijk opruimen...Rijniveau valt te leren, dagelijkse verzorging valt ook de leren, maar de wil om te leren moet er wel zijn. De 'ik weet het allemaal wel' instelling kan ik echt helemaal niets mee.
Overigens is die instelling totaal niet gerelateerd aan het wel of niet op een manege rijden, alleen blijkt de overstap van manege naar privépaard voor sommigen dus gewoon te groot. Blijkt dat er toch teveel meer bij komt kijken en dat het eigenlijk toch wel lekker is om zonder zorgen eens per week een rondje op een manegepaard te kunnen rijden zonder verder veel moeite te hoeven doen. Dat mag best, maar roep dan niet vooraf heel hard dat je zo graag op concours wilt bijvoorbeeld.

**Geplaatst**: 03-01-15 13:27

Geplaatst: 03-01-15 13:27

0000 schreef:
Tja, ik vind sowieso dat je kinderen niet alleen moet laten met paarden. Vanaf een jaar of 16 op een locatie waar nog iets van toezicht is en ze niet alleen zijn ok, maar daaronder vind ik het sowieso niet verantwoord. Met ook nog een jonge pony zou het voor mij helemaal een no-brainer zijn.
d.

Ik snap je reactie. Maar mijn pony staat op een grote pensionstal met veel sociale controle. En mischien de mogelijkheid een dochter van een andere pensionklant, zodat de moeder/vader in de buurt is...
Maar dat is dus wel m'n angst, dat het mischien toch onverantwoord is. Daarom stel ik de vraag hier ook. Waar ligt de grens? Wanneer is iets vertrouwd?

Ik heb vroeger vanaf m'n 10e m'n eerste verzorg pony gehad, zelf zadelmak gemaakt. Maar m'n vader was er altijd bij...
Al denk ik dat zulke pappa's wel redelijk zeldzaam zijn....

**Geplaatst**: 03-01-15 13:40

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 03-01-15 13:40

Lief dat je een jong meisje de kans wil geven, maar of het haalbaar en verstandig is - is een heel ander verhaal.
Zeker bij een jong dier waar je zelf ook mee werkt vind ik dat het moeilijk is om de opvoeding samen te doen. Je zal hrt toch merken in de zogenaamde spiegel. Daarbij is het lastig om iemand te vinden die ook zo over de opvoeding denkt als jijzelf.

**Geplaatst**: 03-01-15 14:03

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 03-01-15 14:03

Instelling moet goed zijn. Echter als ze weinig of geen ervaring hebben, kost het je veel tijd en moeite om deze verzorgster alles te leren. Een flinke investering, dat moet het uiteindelijk wel 'waard' zijn.