Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-09-14 20:59

Geplaatst: 30-09-14 20:59

Werkelijk je hebt echt kleurrijke types ertussen zitten.
Nou mijn pinpas blijft lekker in m'n portemonnee zitten.
Willen ze een ander zadel, prima zij betalen dit dan maar. Zal uiteraard ervoor zorgen dat ze diep in d'r buideltje moet tasten, aangezien zadel wel op maat gemaakt moet worden door een goede zadelmaker.
Gna gna gna.

Idd zodra we die drie maanden voorbij zijn durf ik echt de vlag uit te hangen.

**Geplaatst**: 30-09-14 21:21

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 30-09-14 21:21

We krijgen wel een mooi lijstje wat je als eigenaar aan moet bieden minimaal :')

Maar mensen die nog boos reageren blijven het mafst... Jij bent de eigenaar, jij kiest!

**Geplaatst**: 30-09-14 21:39

Geplaatst: 30-09-14 21:39

Als ik jullie berichten zo lees, zou ik als bijrijdster bijna bang worden om bij jullie langs te komen

Snap dat jullie hier lekker je gal kunnen spuwen (zou ik waarschijnlijk net zo hard doen als ik in jullie schoenen stond

), maar ik krijg bij sommige berichten bijna het idee dat eigenaren zoiets hebben van "het zijn maar bijrijdstertjes hoor, dat soort volk mag in hun handjes knijpen als ze een paard kunnen vinden".

In de meeste gevallen is dat ook zo, dat je in je handjes mag knijpen als je een fijn paardje onder je kont krijgt, vooral als je nog weinig ervaring hebt. Maar een fijne ervaren bijrijdster is ook heel erg waardevol en de meesten hebben vaak toch wel in hun hoofd zitten wat ze ongeveer zoeken in een paard. Vinden jullie dat als eigenaar vervelend, als een bijrijdster weet wat ze wil en daardoor wellicht na een kennismaking toch afziet van het bijrijden?

**Geplaatst**: 30-09-14 21:44

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 30-09-14 21:44

Beter eerlijk zijn, dan de schijn ophouden.

**Geplaatst**: 30-09-14 21:47

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 30-09-14 21:47

Als het niet is wat je wilt --> dan ga je verder zoeken... Dan zeg ik eerlijk dat ik als eigenaar liever heb, dat je zegt "dit past niet bij me" dan dat ik na een paar maanden weer kan gaan zoeken

**Geplaatst**: 30-09-14 21:54

Geplaatst: 30-09-14 21:54

joyce2 schreef:
Als ik jullie berichten zo lees, zou ik als bijrijdster bijna bang worden om bij jullie langs te komen Snap dat jullie hier lekker je gal kunnen spuwen (zou ik waarschijnlijk net zo hard doen als ik in jullie schoenen stond ), maar ik krijg bij sommige berichten bijna het idee dat eigenaren zoiets hebben van "het zijn maar bijrijdstertjes hoor, dat soort volk mag in hun handjes knijpen als ze een paard kunnen vinden".

In de meeste gevallen is dat ook zo, dat je in je handjes mag knijpen als je een fijn paardje onder je kont krijgt, vooral als je nog weinig ervaring hebt. Maar een fijne ervaren bijrijdster is ook heel erg waardevol en de meesten hebben vaak toch wel in hun hoofd zitten wat ze ongeveer zoeken in een paard. Vinden jullie dat als eigenaar vervelend, als een bijrijdster weet wat ze wil en daardoor wellicht na een kennismaking toch afziet van het bijrijden?

Natuurlijk zijn we zeer blij met een bijrijder, alleen voordat je de juiste tegenkomt, kom je soms de raarste / brutaalste / onbeschofte mensen tegen.
Tja en dan is hier je gal spuwen erg fijn.
En ja er komen hier best extreme verhalen naar voren, maar er zijn ook best positieve ervaringen.

En het alsnog afzien van het bijrijden is prima, maar wees wel eerlijk en geef gewoon de werkelijke reden op van het afzien en geef niet één of andere l*lsmoes.
Daar kan ik me zo ontzettend kwaad om maken.

**Geplaatst**: 30-09-14 21:57

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 30-09-14 21:57

Ik zoek inderdaad ook gewoon de perfecte bijrijder. Die had ik gevonden maar t werd te ver weg helaas

**Geplaatst**: 30-09-14 22:03

Geplaatst: 30-09-14 22:03

Ja dat kan ik me heel goed voorstellen. Zelf ben ik altijd open en eerlijk in wat ik zoek, wat ik verwacht, maar ook wat iemand van mij kan verwachten. Soms weet ik na de kennismaking al dat het niets voor mij is, maar ik heb ook wel eens gehad dat ik na een paar maanden toch echt een bepaalde klik miste. Soms lijkt die in het begin wel aanwezig en als je het paard dan echt beter leert kennen, kan het toch anders uitpakken. Toen ik net begon met bijrijden, was ik letterlijk met alles blij! Inmiddels door schade en schande wat wijzer geworden en ik ben nu toch wel wat kritischer. Ook omdat ik nu mijn eigen kunnen en eigen ervaring beter op waarde weet te schatten, vroeger was ik daar heel onzeker over.

Naja, het blijft lastig (en spannend) voor beide partijen. Ik hoop vanaf komende zondag weer een paardje onder mijn kont te hebben en hoop dat jullie ook allemaal hele fijne bijrijders vinden. Want het kan zo leuk gaan!! Ik blijf hier gezellig meelezen, ik ben geloof ik een soort van ramptoerist: ondanks dat ik de verhalen tenenkrommend vind, blijf ik ze maar lezen

**Geplaatst**: 30-09-14 22:27

Geplaatst: 30-09-14 22:27

.

Laatst bijgewerkt door MyNadieh op 12-09-24 14:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-10-14 09:26

Geplaatst: 01-10-14 09:26

joyce2 schreef:
Als ik jullie berichten zo lees, zou ik als bijrijdster bijna bang worden om bij jullie langs te komen Snap dat jullie hier lekker je gal kunnen spuwen (zou ik waarschijnlijk net zo hard doen als ik in jullie schoenen stond ), maar ik krijg bij sommige berichten bijna het idee dat eigenaren zoiets hebben van "het zijn maar bijrijdstertjes hoor, dat soort volk mag in hun handjes knijpen als ze een paard kunnen vinden".

In de meeste gevallen is dat ook zo, dat je in je handjes mag knijpen als je een fijn paardje onder je kont krijgt, vooral als je nog weinig ervaring hebt. Maar een fijne ervaren bijrijdster is ook heel erg waardevol en de meesten hebben vaak toch wel in hun hoofd zitten wat ze ongeveer zoeken in een paard. Vinden jullie dat als eigenaar vervelend, als een bijrijdster weet wat ze wil en daardoor wellicht na een kennismaking toch afziet van het bijrijden?

Toevallig was dat 1 van mijn teksten, dat ze in hun handjes mogen knijpen dat ze een paard tot hun beschikking krijgen.

Ik zal het wat meer toelichten, want zo'n boeman ben ik nu ook weer niet, ik ben zelf ook een aantal jaren bijrijder geweest, dus ik weet hoe fijn het is als je de mogelijkheid én vrijheid krijgt. Dat gun ik ook iemand en daarom stel ik een van mijn paarden compleet ter beschikking, zie het als het hebben van een eigen paard, zonder de risico's. Kost je gewoon een vast bedrag per maand voor een bepaald aantal dagen in de week. In principe is diegene ook de enige die erop rijdt, maar het is mogelijk dat ik ook nog een x opstap om het paard 'recht te breien'. Ligt aan de ruiter en zijn/haar kunnen.

Alles kan en mag hier, mits in overleg én ik het verantwoord vind. Want het punt is: ik blijf verantwoordelijk voor mijn paard en zijn fratsen en evt. Schades die daaruit voort komen.

Maar, waar ik echt heel veel moeite mee heb, is dat er gewoon heel makkelijk misbruik wordt gemaakt van een dergelijke situatie. Mensen willen voor een duppie op de eerste rang zitten, vinden ineens dat zij mogen meebepalen over het paard (want ik betaal ervoor), op tijd komen of afspraken nakomen blijkt ook ontzettend moeilijk te zijn en meehelpen om poep te scheppen/stallen en erf schoon te houden is ook teveel gevraagd (ik betaal niet om klusjes te doen). Betekent het dat als je betaald dat de eigenaar dan dus maar de 'rotklusjes' moet doen?

Veel bijrijders lijken niet te beseffen wat een tijd en geld het kost om een paard te (onder)houden. Dat er meer is dan opstappen, wegrijden en terug op stal pleuren. Wil je dat? Dan ben je beter op je plek bij een manege.

Ik zie het voor de bijrijder haast als een pedagogisch verantwoorde investering in je toekomst.

Je leert verantwoordelijkheid te nemen, je verkrijgt inzicht in dingen, je leert anticiperen op situaties en zorg te dragen voor een levend wezen.

Alleen begin ik steeds minder in te zien wat nu het voordeel voor de eigenaar is om een bijrijder te hebben.
Puur zakelijk gezien: Ik heb nl. een paard staan wat mij geld en tijd kost. Het bedrag wat betaald wordt, weegt niet op tegen de kosten, ik leg er dus op toe, terwijl ik eigenlijk zelf niets aan het paard 'heb'.
In de begeleiding en sturing van de bijrijder gaat veel tijd en energie zitten. Tijd die ik op dat moment dus niet in mijn andere paarden kan stoppen. Verder is het (voor mij) frustrerend dat op tijd komen of afspraken nakomen gewoon slecht gebeurd. Als ik zit te wachten op iemand omdat we om 11 uur hebben afgesproken, en diegene komt 20 min. later aankakken, tsja, dat kost mij ook tijd die ik liever ergens anders in stop.

Waarom ik het dan toch zo doe? Omdat ik 5 geweldige jaren als bijrijdster heb gehad van een fantastisch lief paard. Ik kreeg alle vrijheid en veel mocht, mits in overleg. Dat stukje geluk gun ik ook een ander.
Nu wacht ik alleen nog op iemand die daarin mee wil gaan.

**Geplaatst**: 01-10-14 10:08

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 01-10-14 10:08

Nou, volgende week ga ik nog een keer met mijn bijrijder praten en als ze echt moet stoppen gaat er dus weer een advertentie op bokt e.d.
Nieuwe zadels komen er niet, vzh, spring en dressuur vind ik wel meer dan genoeg voor 1 paard.

Bij mij ook alle vrijheid, heb ik ook altijd gehad toen ik nog bij anderen reed. Maar helaas ook veel slechte ervaringen met mensen die hier niet mee om konden gaan.

**Geplaatst**: 01-10-14 11:40

Geplaatst: 01-10-14 11:40

Jibbel schreef:
joyce2 schreef:
Als ik jullie berichten zo lees, zou ik als bijrijdster bijna bang worden om bij jullie langs te komen Snap dat jullie hier lekker je gal kunnen spuwen (zou ik waarschijnlijk net zo hard doen als ik in jullie schoenen stond ), maar ik krijg bij sommige berichten bijna het idee dat eigenaren zoiets hebben van "het zijn maar bijrijdstertjes hoor, dat soort volk mag in hun handjes knijpen als ze een paard kunnen vinden".

In de meeste gevallen is dat ook zo, dat je in je handjes mag knijpen als je een fijn paardje onder je kont krijgt, vooral als je nog weinig ervaring hebt. Maar een fijne ervaren bijrijdster is ook heel erg waardevol en de meesten hebben vaak toch wel in hun hoofd zitten wat ze ongeveer zoeken in een paard. Vinden jullie dat als eigenaar vervelend, als een bijrijdster weet wat ze wil en daardoor wellicht na een kennismaking toch afziet van het bijrijden?

Toevallig was dat 1 van mijn teksten, dat ze in hun handjes mogen knijpen dat ze een paard tot hun beschikking krijgen.

Ik zal het wat meer toelichten, want zo'n boeman ben ik nu ook weer niet, ik ben zelf ook een aantal jaren bijrijder geweest, dus ik weet hoe fijn het is als je de mogelijkheid én vrijheid krijgt. Dat gun ik ook iemand en daarom stel ik een van mijn paarden compleet ter beschikking, zie het als het hebben van een eigen paard, zonder de risico's. Kost je gewoon een vast bedrag per maand voor een bepaald aantal dagen in de week. In principe is diegene ook de enige die erop rijdt, maar het is mogelijk dat ik ook nog een x opstap om het paard 'recht te breien'. Ligt aan de ruiter en zijn/haar kunnen.

Alles kan en mag hier, mits in overleg én ik het verantwoord vind. Want het punt is: ik blijf verantwoordelijk voor mijn paard en zijn fratsen en evt. Schades die daaruit voort komen.

Maar, waar ik echt heel veel moeite mee heb, is dat er gewoon heel makkelijk misbruik wordt gemaakt van een dergelijke situatie. Mensen willen voor een duppie op de eerste rang zitten, vinden ineens dat zij mogen meebepalen over het paard (want ik betaal ervoor), op tijd komen of afspraken nakomen blijkt ook ontzettend moeilijk te zijn en meehelpen om poep te scheppen/stallen en erf schoon te houden is ook teveel gevraagd (ik betaal niet om klusjes te doen). Betekent het dat als je betaald dat de eigenaar dan dus maar de 'rotklusjes' moet doen?

Veel bijrijders lijken niet te beseffen wat een tijd en geld het kost om een paard te (onder)houden. Dat er meer is dan opstappen, wegrijden en terug op stal pleuren. Wil je dat? Dan ben je beter op je plek bij een manege.

Ik zie het voor de bijrijder haast als een pedagogisch verantwoorde investering in je toekomst. Je leert verantwoordelijkheid te nemen, je verkrijgt inzicht in dingen, je leert anticiperen op situaties en zorg te dragen voor een levend wezen.

Alleen begin ik steeds minder in te zien wat nu het voordeel voor de eigenaar is om een bijrijder te hebben.
Puur zakelijk gezien: Ik heb nl. een paard staan wat mij geld en tijd kost. Het bedrag wat betaald wordt, weegt niet op tegen de kosten, ik leg er dus op toe, terwijl ik eigenlijk zelf niets aan het paard 'heb'.
In de begeleiding en sturing van de bijrijder gaat veel tijd en energie zitten. Tijd die ik op dat moment dus niet in mijn andere paarden kan stoppen. Verder is het (voor mij) frustrerend dat op tijd komen of afspraken nakomen gewoon slecht gebeurd. Als ik zit te wachten op iemand omdat we om 11 uur hebben afgesproken, en diegene komt 20 min. later aankakken, tsja, dat kost mij ook tijd die ik liever ergens anders in stop.

Waarom ik het dan toch zo doe? Omdat ik 5 geweldige jaren als bijrijdster heb gehad van een fantastisch lief paard. Ik kreeg alle vrijheid en veel mocht, mits in overleg. Dat stukje geluk gun ik ook een ander.
Nu wacht ik alleen nog op iemand die daarin mee wil gaan.

Haha, ik wist niet eens meer dat het letterlijk was geschreven, het "in je handjes knijpen"

Als ik jouw verhaal zo lees, zijn er eigenlijk 2 soorten bijrijd paarden:

1. De eigenaar biedt tegen een symbolisch bedrag zijn/haar paard aan (zoals wat jij doet), om een ruiter het gevoel van een eigen paard te geven.
2. De eigenaar wil een paar dagen in de week een break, of heeft op sommige dagen gewoon geen tijd om het paard te rijden en zoekt iemand die het paard op die dagen onder zijn hoede wil nemen.

De paarden die ik tot nu toe altijd bij heb gereden, reed ik om de eigenaar werk uit handen te nemen. Mensen waren druk, weinig tijd, wilden wel in de weekenden bijvoorbeeld jacht rijden en zochten dus iemand om het paard in shape te houden op de dagen dat ze zelf niet konden komen. Ik kon dus komen en gaan wanneer ik wou, hoefde dus ook met niemand rekening te houden. Ik hoefde hier niet voor te betalen en in sommige gevallen kreeg ik zelfs betaald (soms cash, soms werden mijn lessen of inschrijfgeld voor wedstrijdjes betaald, mocht mijn eten/drinken op de bon van de eigenaar zetten, of ik kreeg een cadeaubon oid). We zagen het altijd als een wederdienst: ik hielp de eigenaar uit de brand, zodat hij/zij een paar dagen niet aan het paard hoefde te denken en ik kon op die dagen lekker rijden/longeren/tutten/whatever (en natuurlijk ook de stalklussen, maar dat heb ik nooit vervelend gevonden, is in mijn ogen gewoon part of the deal).

Ik denk dus dat het er heel erg aan ligt, vanuit welk oogpunt je het bekijkt. Zie je het als een gunst, dat jij je paard uitleent aan een ruiter? Of zie je een bijrijder als grote hulp, omdat ze komt op dagen dat jij zelf niet kan (of omdat ze dingen met je paard doet die jij zelf niet wilt of kunt)?

Kan me dus ook heel goed voorstellen, als jij jouw bijrijdsters moet helpen en begeleiden, je behoorlijk over de zeik raakt als ze steeds te laat komen. Maar, puur nieuwsgierig, als je zelf niets aan het paard hebt, zou je hem dan niet voor een hoger bedrag als leasepaard aan willen bieden? Want ik neem toch aan dat je dat paard niet hebt gekocht met het idee om wildvreemde ruiters blij te maken met een bijrijdpaard

**Geplaatst**: 01-10-14 11:46

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 01-10-14 11:46

@joyce2 ik ben het helemaal met je eens dat een bijrijdster vaak ook een dienst verleent. Dat was bij mij ook zeker het geval, want weinig tijd en daarom serieus fijn dat er in elk geval 2 dagen iemand iets met hem onderneemt

Maar wat geeft je dat voor rechten dan verder volgens jou mening?

**Geplaatst**: 01-10-14 12:00

Geplaatst: 01-10-14 12:00

Klopt, er zit nogal een lang verhaal achter waarom we dat paard hebben gekocht. Dat verhaal zal ik je besparen, maar het was niet het idee om dit paard aan te houden.

Zocht dus in eerste instantie iemand die gewoon lekker met het paard aan de slag zou gaan (dag of 4/5 per week) zodat ik er ook niets mee hoefde en me er niet aan zou hechten. De constructie was dus al een soort van lease.
Blijkt het onverwacht een doodbraaf dier te zijn, nog wel jong en onervaren, maar te rijden door iedere ruiter. En dan weet je het wel, je gaat je toch hechten en puntje bij paaltje gaat ze dus niet meer weg..

Nadeel is alleen dat ze zich wel snel laat vastrijden en omdat ze jong is, wil ik eigenlijk dat ze effectief getraind wordt en leert haar lichaam goed te gebruiken, ipv zich vast te gaan zetten. Daarom heb ik nu besloten het zelf te gaan doen en het paard verder op te leiden. Als ik de juiste persoon met de juiste instelling tegen kom, dan wil ik het wel weer overwegen hoor, want ik heb ook al ruim 2 jaar een leuke meid rondlopen die het hartstikke leuk oppakt. Helaas heeft ze geen kloon (of 2) van zichzelf rondlopen..

Edit: daarbij heb ik mijn paarden aan huis, dus het is ook een stukje gezelligheid voor mij om wat aanspraak te hebben van iemand die dezelfde hobby/passie heeft.

**Geplaatst**: 01-10-14 12:04

Geplaatst: 01-10-14 12:04

Ik heb altijd voor anderen gereden. Meestal werden de paarden verkocht als ik ze lekker aan de loop had. DAt is wel jammer. Maar ik heb wel zo de kans gehad om voor het eerst echt wedstrijden te rijden. Ik kon ook gewoon met de paarden op buitenrit, en soms bracht de eigenaar me. Dus perfect.
Nu heb ik zelf een eigen paard en te weinig tijd. Dus kan ik iemand de kans geven om zonder kosten (nou ja, een keer biks of de hoefsmid) wedstrijden te rijden (wel op eigen kosten, maar zonder de kosten van een eigen paard). Met als grootste verschil dat mijn paard reeds M2 geklasseerd is en L startgerechtigd in het springen. Het is een echt springpaard, en iemand die daar gevoel voor heeft rijdt er zo op weg in het parcours. B/L dressuur ook wel, voor de M zit er werk in te traag voor been. Maar goed, de meesten moeten toch in de B of L1 beginnen. Dat vind ik niet erg van een bijrijder. Maar het 'ik wil recreatief' rijden heb ik juist slechte ervaringen mee. Dan komt men wanneer men wil, traint niet serieus, enz. Ik heb overigens wel een dier wat door iedereen te rijden is. Is ook alleen te laden op de trailer e.d. en wat flegmatiek. Maar daar kun je dus aan werken.

Ik had nu een goede bijrijder die helaas moet stoppen (volgende week weet ik of het definitief is). Niet de meest ervaren, maar ze deed haar best. Was net begonnen met wedstrijden (1 keer BB foutloos en in de prijzen en een B parcours rond en net geen winstpunt).

Maar wat ik allemaal heb meegemaakt:
-mensen komen kijken: ja, de zandweg is nat, dus mijn auto wordt vies
-paard heeft geen conditie, dus ik moet eerst trainen voordat ik op wedstrijd kan (dat speelt nu niet, want paard is gewend om weer 4-5 keer per week gereden te worden)
-paard moet verhuisd worden (doe ik dus niet)
-stal is te afgelegen (ja, dan kom je maar op fiets of met auto, staat er ook bij)
-paard heeft dik been wegens overbelasting en ik zeg er wat van dat er rustig aan gedaan moet worden, oh, dan stop ik wel. En bijrijder is nooit meer geweest
-liegen. Was meisje van 16 die niet mocht springen als ik er niet bij was wegens te weinig ervaring, maar dan toch stiekem gaan springen. Stiekem slof erop (en nee, slof is bij elke ruiter uit den boze)
-vinden dat ze geen les nodig hebben, maar wel het hele paard scheef rijden

**Geplaatst**: 01-10-14 12:09

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 01-10-14 12:09

Wat denk je van ouders die zeggen dat hun dochter veel moeilijkere paarden heeft gereden en dat ging ook prima..(en dus geen les meer nodig heeft)
Ja natuurlijk ging dat prima. Als je netjes zit, het paard niet hindert en er niets van vraagt, dan gaat dat inderdaad prima, maar zo gauw je het paard moet trainen, dan is het wel andere koek.
Dan heb je toch wat meer ruitergevoel en handigheid nodig en kom je met netjes zitten niet meer weg.

**Geplaatst**: 01-10-14 12:19

Geplaatst: 01-10-14 12:19

@PenP: Het geeft je geen rechten over het paard natuurlijk! Maar wat ik de laatste tijd zelf vaak zie, is dat eigenaren een bijrijder zoeken om ze uit de brand te helpen en dan ook nog eens een (soms behoorlijk pittige) bijdrage vragen. Krijg je daar begeleiding of les voor terug, of kan je het paard zien als "lease paard" (maar leasen geeft je natuurlijk wel wat extra rechten), dan kan ik dat begrijpen. Of stel dat je als eigenaar het opeens een stuk minder breed hebt door verlies van baan of wat dan ook, dan zou ik dat ook nog kunnen snappen. Maar geld vragen om als eigenaar een paar dagen lekker "paard-vrij" te zijn, terwijl je zelf je paard prima kan onderhouden, vind ik eigenlijk niet helemaal fair. Als bijrijdster stop ik dat geld liever in lessen, waar je als eigenaar in mijn ogen meer aan hebt. Maar goed, dat is natuurlijk een discussie op zich en iedereen is vrij om te kiezen waar hij/zij zich goed bij voelt. Als ik zelf bijv. niet wil betalen, omdat ik er voor mezelf geen meerwaarde in zie, dan zoek ik gewoon verder. En andersom is dat voor eigenaren precies hetzelfde natuurlijk

Verder vind ik dat je als bijrijdster hetzelfde respect verdient, als de eigenaar zelf van de bijrijdster verwacht te krijgen. Ik vind ook dat je goed op de hoogte moet worden gehouden over het paard en persoonlijk vind ik het ook altijd fijn als dingen die een bijdrijdster aangaan (vakanties, langdurige ziekte, verkoop, in laten slapen, whatever) netjes besproken of overlegd worden. Niets zo vervelend om heel laat, of achteraf ergens pas achter te komen. Rij je al jaren meerdere keren per week een paard, krijg je opeens te horen "Oja, voor ik het vergeet, we hebben hem in laten slapen". Of ben je lekker aan het rijden, denk je "jeetje, wat is hier aan de hand?!" blijkt het paard enting te hebben gehad, waar die zo duf als een konijn van was geworden. Of dat je 's avonds komt en ze blijken 's ochtends opeens zin te hebben gehad in een pittige bosrit, waardoor je dus voor niets komt (of dat je alleen nog even het stalwerk moet doen, want daar hadden ze dan natuurlijk geen tijd meer voor en dan ook gelijk nog even het tuig schoonmaken, want dat zit ook onder zweet/haren/modder).

Maar nogmaals, als bijrijdster vind ik dat je in principe niets te zeggen hebt over het paard. Al ben ik wel iemand die het aangeeft als ik vind dat het paard niet lekker loopt, als ik denk dat het tuig niet goed past, of als ik denk dat hij het niet goed doet op zijn voer, etc. Zouden jullie als eigenaar dat al als te bemoeierig zien?

@Jibbel: Ah kijk, dat is dan weer een andere situatie dan waar de meesten inzitten! Hopelijk vind je nog een leuke meid (of jongen) erbij!

**Geplaatst**: 01-10-14 12:30

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 01-10-14 12:30

nee, je hoort ook te zeggen dat het paard niet lekker is of niet lekker loopt. Dat doet mijn laatste bijrijder ook netjes. Maar ik heb ze ook gehad die gewoon de boel negeren en gaan rijden he.
Mijn bijrijder mag ook haar eigen zadel gebruiken mits dat past. En ik heb voor wedstrijden dus net een nieuw hoofdstel gekocht (wel mijn eigendom natuurlijk), iets wat ik anders niet gedaan had omdat mijn paard nog wel een hoofdstel had. Dekens e.d. regel ik ook en kan het paard opkrijgen als het nodig is (staat nu zonder dekens nog 24u per dag buiten, dus helaas komende winter wel wat haar).
Tandarts vond ik niet nodig bij m'n paard en bijrijder wel, dus zijn we overeengekomen om de rekening te delen. Maar zonder overleg een tandarts laten komen zou ik dus echt niet willen.

**Geplaatst**: 01-10-14 12:36

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 01-10-14 12:36

@joyce2 ja dat begrijp ik wel. Duidelijkheid is sowieso belangerijk.

ik blijf het een lastig iets vinden die bijdrage. Ik vroeg ook een symbolisch bedrag en dat is meer omdat ik wel een paard met alle benodigdheden beschikbaar stel. Je mag alles "gebruiken" plus de vrijheid van een paard waar je (tot op zekere hoogte) alles mee mag en jouw hobby mee kan uitvoeren.. Dat lijkt me helemaal geen verkeerde kans en investering voor iemand. Op de manege moet je het 3 dubbele betalen. Alleen krijg je dan les. Maar heel veel mensen willen gewoon niet meer verder op de manege en dan is zo'n bijrijdpaard gewoon een hobby waar je voor betaald ja.. of zeg ik nu iets heel stoms?

Aan de andere kant ben ik als eigenaar ook geholpen. Want voor mij valt er een bepaalde druk weg dat er 2 dagen in de week iets nuttigs met hem word gedaan

**Geplaatst**: 01-10-14 12:47

Geplaatst: 01-10-14 12:47

Joyce,
Als eigenaar geef ik ook mijn geld liever uitaan lessen ipv onderhoud.
Duh.

en waarom niet fair als de eigenaar het wel kan betalen?
heeft er toch geen bal mee te maken. Desnoods gooit de eigenaar het in de sloot...
gratis gebruik maken van een paard is wel fair volgens jou?

Dus bijrijder lekker rijden, eigenaar vrij , maar wel alle kosten?!

Mooie redenatie!

Ik denk dat je heel dankbaar mag zijn wanneer je gratis mag rijden. Paardrijden is gewoon een dure hobby!

**Geplaatst**: 01-10-14 13:07

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 01-10-14 13:07

Ik vind persoonlijk dat bijrijders gratis horen te rijden

MIJN paard, IK wil dat hij meer loopt, dus MIJN probleem

Kosten heb ik ook als ie stilstaat of als ik zelf ga rijden

**Geplaatst**: 01-10-14 13:11

Geplaatst: 01-10-14 13:11

Dat snap ik Sneeuwpop, maar als jij als eigenaar niet 7 dagen per week naar je paard kan en dus iemand zoekt waarbij jij jouw paard in goede handen achter kan laten, dan zoek je toch in feite een "oppas"? Die kosten voor je paard moet je sowieso al betalen, of je nou een bijrijder hebt of niet. Als jij die kosten niet zelf kan betalen, vind ik dat je dit duidelijk aan je bijrijder moet laten weten en dat je dan het beste een leaseconstructie of contract op kan stellen. Kan jij het wel goed betalen, maar vind jij dat iemand jouw moet betalen "omdat hij dan 2 dagen per week de mazzel heeft dat hij/zij met zijn kont op m'n paard mag zitten", dan vind ik dat persoonlijk niet helemaal juist (tenzij je een onervaren iemand een kans geeft en hier dus zelf ook nog tijd en moeite in moet steken).

Even een voorbeeldje:
Kinderen kosten ook veel geld, ben dol op kids, maar kan er nu nog niet aan beginnen. Daarom heb ik een tijd opgepast. Zo kon ik leuk met kids omgaan, leuke activiteiten met ze doen (dagje dierentuin, zwemmen, naar de kinderboerderij) en de ouders waren uit de brand geholpen. Dan zeggen die ouders toch ook niet: "Hey, jij wilt zelf toch ook kinderen? Ze kosten ons veel geld, dus op de momenten dat jij op ze past, moet je wel een bijdrage leveren. Zo leer je gelijk dat kinderen niet gratis zijn!"

Ik zie dat met bijrijden ongeveer hetzelfde, ik heb geen geld om zelf een paard te kopen, maar ik ben wel bereid om in de tussentijd mijn ziel, zaligheid en kennis in andermans paard te steken. Iemand die mij op elk moment weer kan dumpen, omdat ik geen enkele zeggenschap heb over het paard en daarbij doe ik ook alles op de manier waarop de eigenaar het wil + ik help mee met de stalklussen en het onderhoud aan tuig e.d.. Maar omdat ik dit leuk vind om te doen (het is mijn hobby), vinden jullie dus dat er betaald moet worden? Ik help iemand uit de brand (net als bij oppassen op kids), maar ik hoef niet betaald te krijgen, omdat ik het fijn vind dat iemand vertrouwen in mij heeft en ik een leuk paardje onder mijn kont heb. Ik ben bereid om mijn geld in lessen te steken (terwijl ik dus ook zo weer gedumpt kan worden, terwijl de eigenaar wel degelijk op lange termijn hier nog baat bij kan hebben), heb papieren op het gebied van paarden en kan goede referenties geven. Dat is dan toch een win/win situatie voor beide partijen?

**Geplaatst**: 01-10-14 13:19

Geplaatst: 01-10-14 13:19

Oh, ik zie dat je je post nog hebt aangepast Sneeuwpop. Dus omdat jij een dure hobby hebt en niet alle dagen voor je paard kan zorgen, moet de persoon die jou uit de brand helpt dus ook maar dokken? Nogmaals, iedereen moet doen waar hij zich goed bij voelt hoor. Ik zou er als bijrijdster niet voor kiezen, ik zoek dan wel verder.

Als ik over een tijdje hopelijk een eigen paard heb en ik zou een bijrijdster zoeken, dan zou ik liever een super betrouwbaar iemand hebben, die haar geld in lessen steekt, dan dat ze mij per maand een bedrag zou geven (wat ik niet perse nodig heb, want ik zou geen paard kopen als ik het niet zou kunnen betalen) en dan geen geld meer heeft om te lessen... Met grote kans dat er fouten insluipen, waardoor je paard en bijrijdster niet vooruit komen. Maar goed, het is natuurlijk maar net wat je zoekt en waar je prioriteiten liggen.

Laatst bijgewerkt door joyce2 op 01-10-14 13:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-10-14 13:19

Geplaatst: 01-10-14 13:19

Ja maar je maakt wel gebruik van andermans spullen die onderhouden moeten worden, sneller slijten etc. Kost geld.. En als er wat kapot gaat moet ik dat ook weer betalen..

Ik snap het van beide kanten wel. Hoedanook komt er geen bijrijdster weer. Misschien een verzorgster en daar zou ik sowieso geen geld voor vragen.

**Geplaatst**: 01-10-14 13:22

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 01-10-14 13:22

Ja en als mijn bijrijdster niet rijdt, dan moet ik dat zelf doen en sluit het ook? Nu heb ik gewoon wat meer ademruimte... Dus.. Ik snap het probleem niet van slijtende spullen... Als het in de kast hangt te verstoffen is het ook zonde. Dan liever dat het gebruikt wordt :')