Jij bent als eigenaar altijd aansprakelijk voor de schade die jouw paard maakt 
Citaat:
1. Ten eerste blijf jij de bezitter van het paard, tenminste als de ruiter alleen maar jouw paard mag berijden, en jij zelf verder de volledige zeggenschap behoudt t.a.v. voer, dierenarts, verzorging etc. Dit houdt in dat jij aansprakelijk blijft voor de schade die jouw paard 'door een uiting van zijn eigen energie' aan derden veroorzaakt, ook al zit er een (andere) ruiter op zijn rug. Ik denk daarbij aan schade door het paard omdat hij er vandoor gaat, schrikt en op de weg springt, waardoor auto's moeten uitwijken/botsen, een klap uitdeelt aan derden etc. Voor die situatie maakt het weinig verschil of je zelf het paard berijdt of dat een 'vreemde' ruiter dat voor jou doet. Je bent als bezitter/eigenaar van het paard aansprakelijk op grond van de hoedanigheid die je hebt (in dit geval paardenbezitter). De andere ruiter is in dergelijke situaties niet aansprakelijk. Dit betreft een risico-aansprakelijkheid. Dat houdt in dat je geen beroep kunt doen op het niet-hebben van schuld of op overmacht of op het feit dat je er niet eens bij was. Dergelijke aansprakelijkheid valt onder de WA-verzekering voor particulieren, er van uitgaande dat je particulier en niet bedrijfsmatig handelt.
2. Het is iets anders wanneer de schade niet veroorzaakt is door een uiting van de eigen energie van het paard, maar juist door onzorgvuldig handelen (door de schuld van) de ruiter. In dat geval is de ruiter aansprakelijk voor de schade.
Bijvoorbeeld: de ruiter is op een veld met pas ingezaaide mais haar dressuurproef gaan oefenen. Het gevolg is veel schade aan het gewas. De ruiter moet dan de schade aan de boer vergoeden. Of de ruiter is een groep wandelaars, zonder vaart te willen minderen, in volle galop gepasseerd waardoor een wandelaar gevallen is en letsel heeft opgelopen. Ook dan is de ruiter zelf aansprakelijk. Hier gaat het om de 'gewone' aansprakelijkheid, waarbij de betreffende ruiter iets te verwijten valt.
Soms is het moeilijk om dergelijke 'schuld' aan te tonen. Niet altijd zijn er getuigen bij het voorval. En soms is de grens tussen de risico-aansprakelijkheid en de gewone aansprakelijkheid vaag: denk daarbij aan het voorbeeld van de wandelaars: was het paard zelf 'op hol' geslagen of betrof het bewust roekeloos galopperen van de de ruiter?
Wat betreft schade aan het paard zelf:
Wanneer het paard tijdens een rit met een andere ruiter schade oploopt, zal moeten worden aangetoond dat dit aan de ruiter te verwijten valt. Dat valt lang niet altijd mee. Een paard komt kreupel terug: het kan zich verstapt hebben of zich zelf geraakt hebben, maar het kan ook zijn dat de ruiter niet goed uitgekeken heeft (onregelmatig terrein), het dier overvraagd heeft of gewoon roekeloos gereden heeft. Vaak zijn er geen getuigen. De ruiter is pas aansprakelijk voor de schade, wanneer aangetoond kan worden dat het letsel van het paard ook aan de ruiter te verwijten is, en dat is niet gemakkelijk.
Geplaatst: 30-06-14 21:46 
Klinkt wel leuk 
) en is rond de 30 
