Bokt.nl

RoyceMack schreef:

Mariska, even antwoord op jouw vraag. Ik heb hem hier paar maanden terug heel erg in verdiept.

In principe is de eigenaar van een paard altijd aansprakelijk voor de schade die zijn paard aan iets of iemand toericht.
Echter, als iemand bv onder invloed op het paard kruipt of inbreekt en een trap krijgt oid dan is het jammer maar helaas voor die persoon.

Er zit ook nog een verschil in een been breken of invalide raken.
Je WA Verzekering vergoed enkel en alleen(áls ze al vergoeden - even navragen dus) als jouw paard schade heeft toegebracht aan iemand waardoor blijvend letsel is ontstaan. Dus zij betalen dan iedere maand een bedrag aan de persoon die blijvend invalide is. Een gebroken been wordt gewoon vergoed uit zorgverzekering.

Bovendien denk ik niet zozeer dat bijrijders naar de eigenaar van hun verzorgpaard zullen wijzen als er iets gebeurt, tenminste ik zou dat vreemd vinden.
Want je stapt er zelf op en ik vind dat je (en zeker als meerderjarige) gewoon een verantwoordelijkheid neemt door op het paard te stappen. Kijk als iemand jou zomaar op een paard zet dat jij niet kent en dat beest is helemaal gek in zn bol en jij hebt daar geen kennis van dan vind ik dat de verantwoordelijkheid bij de eigenaar ligt. maar vaak is dit gelukkig neit het geval.

Nogmaals, 'gewone' schade wordt vergoed vanuit zorgverzekeraar van de ruiter(gebroken been, noem maar op) en blijvende letselschade(dwarslaesie, hersenbeschadiging etc) worden vergoed vanuit de WA van de eigenaar.

kiki1976 schreef:

@Ladyson,

Het verschil in dagen dat ze willen verschilt enorm vind ik.
Zo heb ik reactie's gekregen van, ik kan max 1x per week in het weekend, 1x per 2 weken (ouders waren gescheiden) tot ik wil alleen 6 dagen per week.
Die van 6 dagen per week was wel heel brutaal, want ze wilde wel dat zij de enigste zou zijn die het paard zou rijden en dag 7 van de week was dan als rustdag gepland.
Terwijl ik iemand zoek voor 2 á 3 dagen.

Van de week overigens wel gebeld door een vrouwtje (meen 25) die wel interesse had. Maar had nu eigenlijk al wat langer een bijrij paard, maar wilde daarmee stoppen. Reden al die tijd stond de eigenaar op haar vingers te kijken, eigenaar durfde het paard niet uit handen te geven.

Vind dat een beetje dubbel. Ligt dat aan de bij rijder of aan de eigenaar die het paard niet los kan laten?

Mariska88 schreef:

RoyceMack schreef:

Mariska, even antwoord op jouw vraag. Ik heb hem hier paar maanden terug heel erg in verdiept.

In principe is de eigenaar van een paard altijd aansprakelijk voor de schade die zijn paard aan iets of iemand toericht.
Echter, als iemand bv onder invloed op het paard kruipt of inbreekt en een trap krijgt oid dan is het jammer maar helaas voor die persoon.

Er zit ook nog een verschil in een been breken of invalide raken.
Je WA Verzekering vergoed enkel en alleen(áls ze al vergoeden - even navragen dus) als jouw paard schade heeft toegebracht aan iemand waardoor blijvend letsel is ontstaan. Dus zij betalen dan iedere maand een bedrag aan de persoon die blijvend invalide is. Een gebroken been wordt gewoon vergoed uit zorgverzekering.

Bovendien denk ik niet zozeer dat bijrijders naar de eigenaar van hun verzorgpaard zullen wijzen als er iets gebeurt, tenminste ik zou dat vreemd vinden.
Want je stapt er zelf op en ik vind dat je (en zeker als meerderjarige) gewoon een verantwoordelijkheid neemt door op het paard te stappen. Kijk als iemand jou zomaar op een paard zet dat jij niet kent en dat beest is helemaal gek in zn bol en jij hebt daar geen kennis van dan vind ik dat de verantwoordelijkheid bij de eigenaar ligt. maar vaak is dit gelukkig neit het geval.

Nogmaals, 'gewone' schade wordt vergoed vanuit zorgverzekeraar van de ruiter(gebroken been, noem maar op) en blijvende letselschade(dwarslaesie, hersenbeschadiging etc) worden vergoed vanuit de WA van de eigenaar.

Bedankt voor je heldere uitleg.
En idd ik vond ook als zelf met volle verstand op paard stapt en wat je kent, dat het ook stukje eigen risico is

Maar verhelderend thnx

rhian schreef:

Pfff, nou de kogel is door de kerk...

Voor iedrr die het zich nog kan herinneren; ik had een enthousiaste bijrijdster gevonden. De dag nadat ze kwam klikken valt ze op de manege van een paard. Enkel gebroken en ribben gekneusd ( paard was op haar gaan staan!!! Bah...).

Aangegeven dat ik haar alle tijd en rust wilde geven om fysiek maar ook mentaal te herstellen en iemand als tijdelijke bijrijder ging zoeken tot zij hersteld was.
Hier was ze het mee eens. Nu kwam er een dame rijden waar ik eerder ook contact mee had maar om de 1of andere reden toen niet kon. Meteen een klik echt leuk om te zien...

Ondertussen weinig gehoord van de eersye bijrijdster. Dus na een maand zelf weer contact opgenomen: hoe het ging, of ze ook weer aan rijden begon te denken of juist helemaal niet wat ik ook goed kan begrijpen. We zijn tot het besluit gekomen dat zij voorlopig op haar eerdere verzorgpony gaat rijden om vertrouwen terug te krijgen. Mocht de tweede en huidige bijrijdster na december nog willen rijden ( zit met verhuisplannen) dan houdt het op ( vind het dan ook niet eerlijk voor huidige bijrijder om te moeten verkassen terwijl ze het nu ook super det )

Hiermee kan iedreen het eens zijn wat ik HEEL belangrijk vind... eind goed al goed. Voorlopig kan iedereen dus vooruit

En ze leefden nog lang en gelukkig...

PaysBas schreef:

Qua tijd die je er in steekt vind ik het niet de moeite waard om zo iets voor 2mnd. aan te halen.