Geplaatst: 13-11-11 00:36 
. Heb verschillende ervaringen met bijrijders.Voor mijn pony's heb ik een aantal bijrijders gehad. De eerste was een hele goeie. Ze heeft een van onze pony's gecorrigeerd. Ik had daar geen klik mee, en door een paar ongelukken durfde ik er nog amper op te rijden. Ze kreeg binnen een jaar een eigen paard, dus wilde ze ermee stoppen. Daarna hebben we iemand gehad die alleen kwam wanneer het haar uit kwam. Soms kwam ze weken niet, en dan ineens zonder afspraak stond ze er ineens. We zijn toen verder gaan zoeken, en hebben toen een langere tijd een hele goede bijrijdster gehad. Met haar kon ik ook buiten rijden zonder problemen
. Toen ze erachter kwam dat ze zwanger was moest ze stoppen. De laatste was een meisje van 14. Aan haar hebben we uiteindelijk een van onze pony's gegeven omdat mijn moeder ging emigreren. Voor mijn huidige paard heb ik ook een paar bijrijders gehad. Een jongen
die aan freestyle deed. Dat vergeet ik niet meer. Mijn paard was nog best jong, en nog nooit zonder zadel gereden. Toen hij kennis kwam maken, en een stukje zou rijden vroeg hij of het zadel eraf mocht 
. Mijn paard ging toen met hele hoge galopsprongen door de bak. Ook buiten reed hij gewoon zonder zadel . Omdat ik het toch gevaarlijk vond ( ze is niet de makkelijkste), en zelf dressuurmatig rijd botste het een beetje. Dus ik heb weer gezocht naar een andere bijrijdster. Ik dacht dat ik een hele goede gevonden had. Zelf kon ik ook goed met haar opschieten. We deden vaak leuke dingen, en ze zorgde goed voor m'n paard. Totdat ze mijn paard mee mocht nemen naar haar stagebedrijf. Ik zag haar nog weinig omdat het een eind uit de buurt was. We hadden afgesproken dat ze voor de kerst terug zou gaan naar mijn oude stal. Alleen kreeg ik een paar weken van te voren al voicemail berichten, en smsjes dat ze mijn paard wilde kopen, en zou stoppen als ze terug zou gaan naar mijn oude stal. Omdat ik haar absoluut niet wilde verkopen heb ik zelf vervoer moeten regelen om mijn paard terug te halen. Ze heeft nog afscheid genomen, maar geen woord meer tegen mij gezegd. Kreeg ook nog een keer een boos berichtje op facebook, terwijl ik niks verkeerd heb gedaan 
. Daarna heb ik haar een hele tijd zelf gedaan. Omdat het niet goed met mij ging, en mijn paard erg gevoelig is kon ik er een tijdje wat minder goed mee om gaan. Dus had ik weer hulp nodig. Er kwam iemand met haar instructeur. Die instructeur probeerde mij op te lichten!!. Hij zei na 1 minuut al (paard stond op de poetsplaats) dat het niks werd, dat mijn paard niet goed was. Volgens hem had ze versleten knieschijven (heel vreemd om zoiets te zeggen als je het paard niet eens hebt zien lopen, zonder foto kun je zoiets echt niet zien). Omdat die vrouw twijfelde wilden ze mijn paard aan de longe zien, en daarna met mij erop. Daarna heeft die instructeur mijn paard af lopen kraken 
ik was er helemaal klaar mee. Gelijk dezelfde avond kreeg ik een mail van die vrouw. Dat ze mijn paard niet bij wilde rijden maar alleen kopen. Ze was al zo "gehecht" aan mijn paard, en wist zeker dat ze dit paard wilde hebben (heel vreemd want ze had er niet eens zelf op gereden, en die instructeur zei alleen maar slechte dingen). Vervolgens deed ze een super laag bod, en kreeg ik een paar dagen later weer een mailtje of ik er over na wilde denken 
. Ze wilde nog een telefoongesprek erover, maar ik was zo kwaad dat ik er gewoon niks meer mee te maken wilde hebben. Dezelfde mensen hebben ook nog naar een ander paard bij die stal bekeken, en toen zei die instructeur dat het paard goede nieren had 
die vent spoort echt niet. Omdat ik haar zelf wilde blijven rijden kreeg ik via de staleigenaresse te horen dat ze wel iemand wist die mijn paard kon poetsen, en een beetje longeren. Ik ben zelf allergisch voor paarden 
dus lang poetsen zit er voor mij niet meer in. Dus het was wel een goede oplossing om dat meisje van 14 te laten poetsen, en longeren. Ik ging 1 week op vakantie naar het buitenland. Ik kreeg iedere dag smsjes of ze mocht rijden. Terwijl ik heeeel duidelijk ben geweest dat er absoluut niet gereden mocht worden. Ik heb ook meerdere keren uitgelegd waarom ik dit niet wil. Toen ik terug kwam van vakantie hoorde ik van verschillende mensen dat ze mijn paard iedere dag had gereden, en ook langer dan een uur. Omdat het vertrouwen bij mij helemaal weg was, en ik meerdere keren heb gezegd dat ze niet mag rijden ben ik er gelijk mee gestopt.Nu heb ik eindelijk een bijrijdster gevonden die wel betrouwbaar is, en goed met mijn paard om kan gaan. De eerste paar keren heeft ze haar wel alle hoeken van de bak laten zien
en is ze een hele lange zijde (20x60 bak) bokkend de bak door gegaan. Gelukkig werd ze er niet bang van, en is mijn paard nu veel braver onder het zadel. We hebben geen vaste dagen afgesproken. Meestal smst ze mij, of ik haar. Dan rijd of longeerd zij 3 dagen, en ik de andere dagen. Ze doet haar nu precies een jaar . Ik vraag er geen bijdrage voor, en mijn paard staat all in. Dus ze hoeft alleen maar te poetsen, rijden / longeren. Heb in het begin wel geprobeerd om iemand te zoeken die mee betaald. Alleen zijn die er niet te vinden. Degene die het wel willen vragen altijd of ze het paard mogen verplaatsen. Omdat ik er dan geen zicht meer op heb, en zelf ook nog 3 dagen wat met haar wil doen is dat geen optie. 
Heb maandag voor het laatst gereden en mis Whitney nu al, maar in Tunesië zal ik ook héérlijk rijden 
. Even een positief verhaal tussendoor dus! 
