joyce B schreef:Het vragen van een bijdrage wordt steeds gewoner gevonden. Ook voor jonge paarden die beleerd moeten worden (kost normaal geld), gecorrigeerd moeten worden, of slechts recreatief gereden kunnen worden en slechte dressuur matige basis hebben.
Ik denk dat meer mensen een eigen paard kopen, terwijl ze qua tijd en geld krap zitten en dat ze hun kosten liever delen om geld over te houden voor andere leuke dingen.
Ik snap het ook wel.
Zij betalen het paard, hebben en alle kosten en al het werk. Als ze dan een paar dagen af staan, willen ze ook een deel van die kosten en het werk af staan. Onafhankelijk of dat paard in andermans ogen de bijdrage en moeite waard is.
Ik heb zelf vele jaren bijrijdsters gehad zonder bijdrage en vroeg en motiveerde ze om les te nemen. Allemaal wilden ze graag les. Nou als er per persoon 3 of 4 keer betaald les is genomen in de gemiddelde 2 jaar tijd dat men mijn pony of paard reed, dan is dat veel. Vaak hielp ik dan zelf maar onbetaald, wat me meer tijd en ergernis kostte dan er zelf een half uurtje op stappen.
Ik heb nu zo'n 1,5 a 2 jaar een echt ervaren bijrijdster voor mijn voormalige Z1 dressuur Elite KWPN merrie. Ze komt trouw rijden. 2x per week en soms vaker op verzoek.
Ook hier geen bijdrage, ik betaal haar ook geen bijdrage, maar wederom het verzoek les te nemen. Maar ook nu is dat lastig. Ik heb de eerste les bij mijn instructrice betaald, en nu heeft ze al 2 maanden geleden een cadeaukaart gehad voor les aan huis van goede instructrice, maar nog steeds niet gebruikt. Tussendoor zou er elke maand gelest worden, maar dat is eerder 1x per kwartaal.
Ik ben erg blij met haar, maar dat er niet regelmatig gelest wordt is wel jammer.
Als ik weer iemand zou zoeken, of een goed paard ter beschikking aanbieden, heb ik besloten dat ik ook maar voor een bijdrage kies.
En dan daar de lessen van betaal en er iets aan over houd voor de spullen die verbruikt worden.
Ik heb zelf veel paarden voor anderen gereden en heb er altijd veel energie ingestoken, veel les genomen op eigen kosten en de paarden geprobeerd weer goed in conditie en op wedstrijd niveau te krijgen of te houden. Liefst door te groeien naar hoger niveau.
Ik hoefde niet te betalen, maar hielp vaak wel met uitmesten, voeren etc. Met laatste paard ook steeds met hem rijden naar dierenkliniek, fysio, tandarts etc.
Ik zou zo graag voor mijzelf ook iemand vinden die zich echt in wil zetten voor mijn paarden en wil helpen op stal, en bijdragen in de kosten.
Maar ik merk wel dat ik niet goed meer durf. Het belang van goede training voor mijn paard, gaat voor hulp en bijdrage. En iemand die echt serieus traint, netjes kan rijden op L2/M/Z niveau en ook nog wil investeren in lessen en het paard zelf, is schaars.
Ik ben bang dat wat jij zoekt (wat ik overigens ook zou willen voor mijn paard) is schaars. Enorm schaars! Vaak hebben dit soort ruiters hun eigen paarden. Op alle Facebook groepen zie ik bijna alleen mensen voorbij komen met manege ervaring of een aantal verzorgpaarden.. Daarnaast merk ik ook dat bijrijders hun bijltje neerleggen als het lastig wordt of inderdaad geen les genomen wordt.
Ik heb ervoor gekozen om mijn paard in volpension te zetten en dan maar een dag extra vrij te geven.. Voor mij is t ook een verzekeringstechnisch ding, iemand anders op mijn paard = ik volledig verantwoordelijk voor de schade.