Bokt.nl

Sees schreef:

Als jij daadwerkelijk vindt dat een Z-ruiter per definitie beter rijdt dan iemand die nog nooit een wedstrijd heeft gereden denk ik zo maar dat wij een héél ander idee hebben van hoe een paard correct gereden dient te worden . Ik roep niet zo maar iets, ik baseer mijn mening op ervaring en daar valt simpelweg niet over te twisten . Dat jouw mening anders is, is prima. Wedstrijdniveau betekent voor mij gewoon niets. Ik heb ook wedstrijden gereden, en ook nog best hoog maar ook ik heb nog steeds eye-openers na 6 jaar in het zadel en die krijg ik niet op wedstrijd maar tijdens les. Veel ruiters die actief rijden op een bepaald niveau hebben een bepaalde poeha en daar ben ik allergisch voor .

Nu moet ik zeggen dat de hele dressuurwereld me sowieso niet meer zo trekt. Ik vind (LET OP: menignalert dat de dressuurwereld en bijbehorende instanties hopeloos achter lopen in hun denkwijze en manier van handelen in vergelijking met veel andere takken van de paardesport.

Mijn mening is dat ik liever in mezelf investeer en dat ik samen met mijn paarden onder goede begeleiding iets leer dan dat een ander het er wel even in zal rijden waarvoor ik moet betalen. Sowieso zou ik niet snel iemand inschakelen maar zou ik dat wel doen dan moet diegene wel een diploma én ervaring hebben.

chelle_dora schreef:

Ik denk ook niet dat iemand het een ander kwalijk neemt, maar het kan wel zo zijn dat iemand komt kijken, en dan zegt niet genoeg tijd te hebben of niet de tijd te hebben die jij in gedachten had, en van daaruit besluit af te zien. Als je iemand 'zoekt' voor doordeweeks 2x en in het weekend 1x bijvoorbeeld, en de persoon kan alleen in het weekend, dan kan diegene in het weekend nog zoveel tijd hebben, maar dat sluit dan gewoon niet aan natuurlijk

Heeft mijn bijrijdster het een keer druk vind ik het ook niet erg, maar als het systematisch wordt en blijkt dat ze maar 1x per week kan in het weekend, dan ga ik ook even praten want dat is niet wat er afgesproken is natuurlijk

Het kan altijd zo zijn dat school ineens een langere periode drukker wordt, maar wel is het handig om dit goed naar elkaar te communiceren; ook in de "proefperiode" en als je zoiets aangaat. Weet wat je zelf kan, of je nou scholier, werkende of werkloos bent; je moet wel weten wat je wel en niet kan qua tijd, en kan je het niet, houd jezelf en de ander dan ook niet voor dat het wél kan Daar gaan er gewoon een hoop al mis denk ik

Sees schreef:

ook ik heb nog steeds eye-openers na 26 jaar in het zadel en die krijg ik niet op wedstrijd maar tijdens les. Veel ruiters die actief rijden op een bepaald niveau hebben een bepaalde poeha en daar ben ik allergisch voor .

Nu moet ik zeggen dat de hele dressuurwereld me sowieso niet meer zo trekt. Ik vind (LET OP: menignalert dat de dressuurwereld en bijbehorende instanties hopeloos achter lopen in hun denkwijze en manier van handelen in vergelijking met veel andere takken van de paardesport.

Mijn mening is dat ik liever in mezelf investeer en dat ik samen met mijn paarden onder goede begeleiding iets leer dan dat een ander het er wel even in zal rijden waarvoor ik moet betalen. Sowieso zou ik niet snel iemand inschakelen maar zou ik dat wel doen dan moet diegene wel een diploma én ervaring hebben.

Breghje schreef:

Hoe doen de eigenaren het bv als je bijrijdster (even ervanuitgaande dat je er 1 hebt) bv ziek is en je zelf echt op die dagen niet kan door bv werk oid? Heb je dan altijd een plan B of is er dan echt een heel erg groot probleem? Want dat lijkt me zo eng. Als ik ziek was kon ik op mijn phster bouwen, maar als je zo niet staat dan moet je toch wel inventief worden denk ik.

joyce B schreef:

In beginperiode had ik afspraken met stalgenoten dat we voor elkaar losgooiden. Ook net pensionhouder afgesproken dat pony elke dag in de paddock kwam. die hielden zich daar echrer niet aan hoorde ik van bijrijdster. ook snel vertrokken. daarna alleen maar gehad dat pony elke dag hele dag tot 24/7 buiten stond. Sloeg zelf toen ook regrlmatig dagje over of kwam alleen even ' s avonds checken of alles nog goed was als hij op weitje cerder van stal stond. Nu thuis dus nu is het wel een geregel om het schema rond te krijgen als we weg moeten maar in noodgevallen volstaat een dagvoorraad (of meer) ruwvoer ook...

LovingTweety schreef:

Ik heb de mazzel meerdere verzorgsters te hebben en 2 'oproep' verzorgsters, oude verzorgsters die aanblijven in geval van nood. (dat heb je met 5 pony's), er is altijd iemand om te voeren. Qua beweging maakt het niet uit, het zijn recreatieponys en ze staan op een weiland.

Gem schreef:

Breghje: regel ik met stalgenoten. Verder hoef ik sowieso niet elke dag naar stal te gaan. Paard staat volpension en gaan overdag altijd de bospaddocks in (tenzij het echt pisweer is).

LovingTweety schreef:

Naja, voeren doen we wel, want de weilanden zijn nu kaal. Maar dat is een kwestie van een baal hooi het weiland in kiepen en klaar.

Breghje schreef:

Hoe doen de eigenaren het bv als je bijrijdster (even ervanuitgaande dat je er 1 hebt) bv ziek is en je zelf echt op die dagen niet kan door bv werk oid? Heb je dan altijd een plan B of is er dan echt een heel erg groot probleem? Want dat lijkt me zo eng. Als ik ziek was kon ik op mijn phster bouwen, maar als je zo niet staat dan moet je toch wel inventief worden denk ik.

Breghje schreef:

EENS! Echt! Ik heb zelf nooit wedstrijden gereden maar wel heel veel geschreven/gegroomd/geringmeesterd en noem maar op, en degenen met de grootste bek reden het slechtste, hoop trek en pluk werk en degenen die lekker met t paardje bezig waren en goede proefjes neerzetten die hoorde je niet. Aan de andere kant is een proefje (niet voor mijzelf) dan weer wel een leuk ijkpunt om te kijken waar je staat als combinatie. Een protocol met veel commentaar daar kan je dan weer wat mee.

Breghje schreef:

De ruiter voegt zich naar t paard, niet andersom.

Gem schreef:

Sheran schreef:

Nog even over het schoolargument... naar mijn mening is dat vaak een kwestie van prioriteiten stellen. De schooldruk is nu niet hoger dan vroeger (dat weet ik, ik ben leerkracht), maar kinderen doen er zoveel naast... ze gaan bijvoorbeeld liever hun voetbalelftal aanmoedigen of shoppen met vriendinnen. En dan geef je het paard geen prioriteit en zeg je daarom af. En dáár heb ik moeite mee.

Mag ik binnenvallen ?
Ik vraag me af wat er onder "vroeger" verstaan wordt. Tien jaar geleden? Vijftien, twintig, nog langer geleden? Ik vind de schooldruk wel heel veel groter geworden dan wat ik onder "vroeger" versta en ik zal eerlijk zijn: stel dat mijn oudste 2 kinderen (middelbare school, vwo) nu een verzorgpaard zouden zoeken, zou ik niet staan te juichen als dat buiten de weekenden zou moeten gebeuren. Ze hebben doordeweeks echt heel veel schoolwerk te doen. De oudste heeft doordeweeks nergens tijd voor (behalve 's ochtends vroeg zijn krantenwijk) en de tweede heeft ruim genoeg aan 2 x p/w badmintontraining. Nu zijn het "gelukkig" geen paardenliefhebbers . Mijn dochter zit nog op de lagere school en dan ben ik sowieso niet zo'n voorstander van andermans pony's verzorgen zonder dat ik daar zelf bij ben. (Maar ook zij is geen écht ponymeisje )

Breghje schreef:

Hoe doen de eigenaren het bv als je bijrijdster (even ervanuitgaande dat je er 1 hebt) bv ziek is en je zelf echt op die dagen niet kan door bv werk oid? Heb je dan altijd een plan B of is er dan echt een heel erg groot probleem? Want dat lijkt me zo eng. Als ik ziek was kon ik op mijn phster bouwen, maar als je zo niet staat dan moet je toch wel inventief worden denk ik.

chelle_dora schreef:

Als ik écht niet kan (en dan zal het meer door gebrek aan vervoer komen) dan kan ik gelukkig wel wat stalgenootjes een berichtje sturen met de vraag of een van hun even ervoor wilt zorgen dat ponylief buiten komt en de hooikratjes gevuld worden. Er is altijd wel iemand die d'r even buiten kan gooien. Maar omdat het voornamelijk vervoer is wat een probleem is (ik kan en mag zelf op het moment niet fietsen en vriendlief kan niet altijd taxi'en) kan ik altijd vragen of iemand me even op komt halen en thuis brengt, zijn genoeg stalgenoten en kennissen die in de buurt wonen gelukkig

Over het rij-niveau en verbeteren/verslechteren
Ik ben niet zo snel onder de indruk van een wedstrijd niveau of op wat voor paarden iemand eerder heeft gereden. Zo zijn er een paar meiden op mijn pony geweest die erop gingen zitten met de mededeling 'oh, die rijd ik zo naar beneden, tis maar een pony, hoe moeilijk kan het wezen' en er na een half uur knalrood vanaf kwamen, en zeiden dat ik een rotbok had
Pony had dan óf helemaal geen stap gezet (tja.. Merrie he ) of ze had het ze zo gruwelijk moeilijk gemaakt, want ze word niet graag in een houding gedwongen die pijn oplevert. Je moet ze niet omlaag trekken en duwen en dat is wel wat veel mensen inmiddels geleerd krijgen; een valse knik, beetje kneden en trekken en dan gaat dat koppie wel omlaag.. Ja tuurlijk.. Behalve bij die van mij, want ik heb nog nooit met gigantisch veel druk gereden en dat accepteert die pony niet. Ik vind het een hele fijne eigenschap, want dan kan ze ook niet zomaar hard in de mond worden.
Mijn wedstrijdniveau is helemaal een niveau van niks, als je de min in kan gaan met wedstrijdniveau's dan ga ik de min in Ik heb nog nooit van m'n leven een wedstrijd gereden en kan een beetje rechtoe rechtaan, bochtjes om, een huppeltje over een hindernis en buiten rijden. Meer hoef ik ook niet te kunnen van mezelf, want ik rijd puur voor de lol en ik hoef ook geen dressuurcrack onder m'n kont, ik vind ze mooi om naar te kijken, maar niet om zelf te hebben
Daardoor krijgen bijrijdsters vaak al het idee dat ze mijn pony bij voorbaat al verbeteren met al hun kennis en kunde. En dat zal vast, ze zullen vaak een hoop kennis en 'kunde' hebben, maar hun kennis is niet mijn kennis, en hun kunde al helemaal niet de mijne Ik kan niet goed rijden, maar ik weet wel hoe mijn pony gereden moet worden. Iemand kan dus bij mij wel strooien met moeilijke termen, met truukjes te koop lopen die ze hebben gereden en de moeilijke ponies die zij allemaal naar beneden hebben gereden, maar dat zal mij echt aan m'n achterste oxideren, want ik vind het belangrijker dat iemand naar m'n pony kijkt, luistert én dus ook naar mij luistert.

*knip*

Klinkt misschien een beetje gemeen of zelfs arrogant zoals ik het zo typ eigenlijk, en het komt misschien over als 'ik rijd mijn pony het beste' en dat is absoluut niet zo, er zullen er 100 zijn die d'r beter kunnen rijden, maar ik kén m'n pony wel het beste, en een ruiter die daar niet aan wil die komt ook niet rijden :) Tis leuk als ze een hoger niveau rijden (maar goed, dat doe je bij mij al snel) maar dat zegt niet dat ze ook daadwerkelijk verbeteren.. Dat is ook zo'n beetje m'n standaard antwoord geweest op het argument 'ja maar ik verbeter jouw pony dus ik hoef niet te betalen'.. Dat ik ze dan eerst erop wil zien alvorens ze dat roepen..

Sees schreef:

Tigra, zou ik mogen vragen waarom je de verzorging niet uit handen durft te geven ? Ik laat anderen niet zo makkelijk met mijn paard aan het werk gaan maar een bakkie voer moet nog wel lukken, toch?

knuffeldier schreef:

Dus met een kleine bijdrage in de maand mag je jezelf echt in je handen knijpen. En dit jaar wordt ook weer leuk, meneer is uit zijn dure zadel gegroeid, dus er kan een nieuwe komen. Ik zou af en toe willen dat ik 3 dagen in de week kon bijrijden voor 75 a 90 euro in de maand.

sallandval schreef:

knuffeldier schreef:

Dus met een kleine bijdrage in de maand mag je jezelf echt in je handen knijpen. En dit jaar wordt ook weer leuk, meneer is uit zijn dure zadel gegroeid, dus er kan een nieuwe komen. Ik zou af en toe willen dat ik 3 dagen in de week kon bijrijden voor 75 a 90 euro in de maand.

Niemand houdt je toch tegen om dat te doen? Als je denkt dat bijrijden beter is dan doe je dat toch? Volgens mij wordt er niemand gedwongen om een eigen paard te hebben. Mensen die wel een eigen paard hebben hebben daar neem ik aan een goede reden voor, anders namen ze toch ook gewoon een bijrijdpaard? Schijnbaar zien die mensen toch een meerwaarde in het hebben van een eigen.

Als ik een (in mijn regio) gratis bijrijdpaard een betere investering vond dan een eigen paard dan reed ik wel op het paard van een ander.