Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
moonforever schreef:ik heb al verschillende mensen op me pony gehad maar het gaat gewoon niet heb nu toch besloten hoe zwaar het ook is de helle week me pony alleen te doen hij acpteert gewoon niemand anders als mijn als ik er bij ben gaat goed maar zodra ik weg ben dan doet die niks meer en staakt die.. iedereen vind hem en:(

Nikk_ schreef:ik heb nu al 3 en half jaar een verzorgpony waar ik heel erg veel moeite voor gedaan heb om te vinden. Die shetlander is een gezelschapspony en ik kon/kan en niet veel mee maar ben er toch nog steeds dolblij mee. Die verzorgshet kreeg ik toen ik 11 was en nu ik 15 ben rijd ik de halflinger, waar de shet gezelschap voor is, al anderhalfjaar.
In de drie en half jaar dat ik die shetlander verzorg heb ik veel mensen voorbij zien komen die allemaal dachten dat ze het wel aankonden om altijd buiten te rijden in weer en wind, en dat ze altijd al op pittige paarden en pony's hadden gereden. En een voor een zag je ze weer afhaken. Ik zie vaak van die advertenties op marktplaats van 16+/18+ terwijl dat juist degene waren die er snel mee stopten, de andere bijrijder en ik rijden de pony nu allebei al anderhalf jaar en zijn 15 en 16 komen in weer en wind en vinden het nog steeds leuk, en doen ook altijd alle huishoudelijke klusjes zoals uitmesten en vegen.
Ik raad mensen die een bijrijder zoeken dus aan om niet persé op leeftijd af te gaan omdat dat niets zegt over de rijkwaliteiten of de mentaliteit.
marleeentje schreef:Ik kom hier ook even binnenvallen. Ik wil op zoek naar een bijrijder voor mijn paard voor 1 of 2 dagen in de week, maar heb niet het makkelijkste paard. Hij is onzeker en heeft daarom iemand nodig die duidelijk is en zeker niet angstig of ongeduldig. Je moet eerst zijn vertrouwen winnen voordat je met hem aan de slag kan.
Ik ben bang, dat als ik een advertentie ga zetten er allerlei meiden reageren die zeggen dat ze daar heel goed mee om kunnen gaan, maar zich beter voordoen dan in werkelijkheid zijn. Wat is jullie ervaring daarmee?


moonforever schreef:ik heb al verschillende mensen op me pony gehad maar het gaat gewoon niet heb nu toch besloten hoe zwaar het ook is de helle week me pony alleen te doen hij acpteert gewoon niemand anders als mijn als ik er bij ben gaat goed maar zodra ik weg ben dan doet die niks meer en staakt die.. iedereen vind hem en:(
Citaat:[***] is vandaag bij de hoefsmid geweest ... En [***] is bekaptHet was echt wel extreem erg, ik had enkel nog maar de verhalen gehoord en zowel hoefsmid als ik hadden iets van "mensen overdrijven nogal eens graag", maar hier was echt helemaal niks van overdreven. Hij heeft eerst een verdoving gehad (via de mond gewoon) en toen heeft de hoefsmid de hoefstal opgezet (weet niet of jullie dat kennen maar zo'n ding waar vooral trekpaarden mee bekapt/beslagen worden, iets in deze richting: http://www.hoefschoenen.be/Trekpaardkappen%20002.jpg maar is niet compleet dezelfde). Na een klein halfuurtje met [***] naar de hoefstal, hij liep er eigenlijk heel vlot in, eerst wat kijken en snuiven maar dan kwam hij naar mij toe (ik stond ervoor) en als ik naar achter ging volgde hij gewoon, had tegen hem gezegd dat het gewoon een rare wip was
. Toen stond hij, de band over hem heen (zodat hij niet eruit kon springen), de banden onder z'n buik door (zodat hij zich niet kon laten vallen), de band achter hem langs (zodat hij niet achteruit kon en er zo uit, ookal is daar nog een stang). Aan alles was gedacht ... En toch heeft hij gevochten, enorm gevochten. Het is dat ik wist dat er geen andere oplossing was, maar het was echt wel moeilijk om te zien. Toen hij door had dat hij toch niet weg kon werd hij wat rustiger, toen de beenlonge er omheen en aan de voorhoef begonnen. Nuja, ik ga het verhaal niet te lang maken en eigenlijk had je het moeten zien om het te geloven, maar hij is bekapt, alle 4 de hoeven zijn bekapt. Er staan normaal trekpaarden in die stal en ander onhandelbaar grut (paarden die eigenlijk nooit in handen komen behalve een paar keer per jaar om te bekappen en de DA enzo) en de hoefsmid heeft (veel) ervaring met probleempaarden, maar dit had hij nog nooit gezien zei hij. [***] is er ook in geslaagd als eerste paard ooit om iets stuk te krijgen aan die hoefstal (het was wel maar de nummerplaat, maar toch
). [***] had zelf ook wat kleine wondjes op z'n achterbenen (en z'n mond was ook aan het bloeden van ergens tegen te slaan, maar dat was al gestopt voordat we klaar waren) ... Ik kan niks anders zeggen dat dat het heftig was, maar het ging gewoon niet anders. Nu weet ik hoe hij normaal bij de hoefsmid doet, en ik weet ook waarom de hoefsmeden die al geprobeerd hebben niet meer willen ... [***] houdt de hoefsmid zo in de gaten en trapt echt gericht, hij trapt ook opzij en echt in een milliseconde. Echt vies om te zien ... Maarja, nu is het normaal gezien voor een paar maanden weer goed. En de hoefsmid zegt ook dat het de volgende keer beter zal gaan, [***] weet nu dat het gewoon even moet en dat het ook zal gebeuren, ookal breekt hij de tent af (en dat was anders niet, anders stopten ze ermee, noodgedwongen, en dan kom je nooit ergens natuurlijk).
Echt een heftige ervaring moet ik zeggen ... Maar er is echt geen andere oplossing ... niet op zijn leeftijd meer ... Ik heb ook heel veel geluk gehad dat ik er nog niet aan begonnen was om hem te leren voetjes omhoog te houden met de beenlonge bv., zoals hier op bokt door diverse mensen aangeraden geweest (been omhoog en vasthouden, maakt niet uit wat er gebeurd), had ik dat wel gedaan dan was het niet goed afgelopen vrees ik, dan mag ik al blij geweest zijn als ik gewoon had moeten loslaten, maar daar was ik niet eens aan geraakt denk ik ... Heb hem nu bezig gezien .. wat een paard ...
Tigra_ schreef:moonforever schreef:ik heb al verschillende mensen op me pony gehad maar het gaat gewoon niet heb nu toch besloten hoe zwaar het ook is de helle week me pony alleen te doen hij acpteert gewoon niemand anders als mijn als ik er bij ben gaat goed maar zodra ik weg ben dan doet die niks meer en staakt die.. iedereen vind hem en:(
Dat is jammer maar waarschijnlijk zijn de mensen die je er op gelaten toch niet ervaren genoeg.
Nu is dat niet erg als je het zelf wil doen, maar er best een oplossing voor. Mijn paard is ook niet de gemakkelijkste bij een ander maar als het echt moet zou ze er toch aan moeten wennen. Je moet dan ook wel iemand hebben die echt wil door zetten.
) maar omdat vandaag zo'n heftige dag was weet ik niet of het een goed idee is om haar morgen te laten komen. Ze vond het spijtig dat ze gisteren niet is kunnen komen, vandaar. Maarja, vandaag voelde ze de behoefte ook niet om te komen (achteraf gezien gelukkig maar natuurlijk) dus dan kan ze altijd nog wel een dagje extra wachten ... Of toch niet ... Ik weet het niet ...
Maar aan de andere kant lijkt me dat dan weer niet eerlijk tegenover de verzorgster, het is "haar pony", [***] is mijn pony ... maarja, op het einde van de rit is [***] toch ook nog steeds mijn pony
maar verder dan dat heb ik eigenlijk niks moeten doen, alles ging meteen zeg maar).
Alhoewel ik niet weet of we op deze manier wel echt gezellig samen kunnen rijden, waarover praat je met een 14-jarige?
[***] schreef:Neen, dat sowieso niet .. het zal altijd een terugkerend verhaal zijn dus op dat gebied verwacht ik ook niks . Zoals ik me nu voel denk ik: dan maar geen verzorgster, doe ik het gewoon fijn zelf. Maarja, dan is gezellig samen in het bos rijden ook weer zo moeilijk natuurlijkAlhoewel ik niet weet of we op deze manier wel echt gezellig samen kunnen rijden, waarover praat je met een 14-jarige?

) maar ze weet dan nooit wat te doen, ze weet ook nooit wat ze wil doen, ik moet altijd dingen voorstellen en zelfs als ze hem nog maar gewoon uit de weide gaat halen om te poetsen lijkt ze al verloren (ik zei vorige keer tegen haar: ga hem maar halen en dan kijk je maar of je hem binnen of buiten vastzet en dan poets je hem maar alvast, stond ze daar beetje rond te draaien omdat ze niet wist of ze binnen of buiten wilde .. heb ik het maar weer besloten want dan sta je daar ook maar banketstaaf te staan... Dat soort dingetjes). En verder durft ze ook niet. Had haar vorige keer gezegd dat als ze wilde dat ze even alleen met hem een blokje om mocht wandelen (is gewoon om de weides, een rondje van 5 minuten ofzo, echt niks spectaculairs) maar toen kreeg ik geen reactie, vroeg dan maar of ze liever had dat ik mee ging, dat had ze liever. Dus zeg ik: ok, pak hem maar, dan gaan we. Dus ik loop naar buiten, blijf even praten met de mensen die op het terras zitten en ga na 5 minuten maar eens kijken, stond hij dus nog steeds vast en zij stond daar een beetje bij te draaien .. Waarom neemt ze dan niet gewoon die pony en volgt ze niet? Dat soort dingetjes heb ik het moeilijk mee ...
Snap wel dat dit niet meteen vanaf dag 1 kan maar ik heb in het begin gezegd wat ze allemaal met hem kan gaan doen, dus als ik dan vraag "wat wil je vandaag doen" dan kan je toch wel 1 van die dingen zeggen? Maar dat gebeurd dus niet, het maakt haar nooit uit .. Is heel fijn dat het haar niet uitmaakt, maar ik zou het handiger vinden moest ze wel wat willen doen
Als ik dan een aantal opties geef kiest ze er wel eentje, maar toch ... Zoals het nu gaat heb ik het idee dat het nog héél lang duurt voordat ze zelfstandig met hem aan de slag is... Het zal best tijd nodig hebben, maar ik weet het niet .. er is iets ..