) dus ik was eerst nog boos op mijn stalgenootje van "Je zou overleggen als er iemand kwam rijden" (We hadden daar geen verlichting, hij werkte niet, dus ik had hem toegezegd dat hij mijn pony wel mocht lenen, anders stond ie toch maar stil... Jongen kan rijden, heeft zelf ook ORUN en alles gedaan, dus gaf ook zijn vriendin/ex (geen idee hoe dat altijd zat) les op mijn pony.... Geen probleem, extra beweging) dus ik was eerst boos op hem
Want ik had een vaste bijrijder en dan de vriendin/ex/whatever die soms kwam lessen... Dus zocht er niemand bij...Hij is uiteindelijk naar haar ouders toegegaan... Meisje was toen 16...
Het mooie, ik kwam der later nog een keer tegen toen ik een verzorgster zocht... Ze herkende hem nog...Zij heeft alleen nooit geweten dat ie van mij was, want mijn lieve stalgenootje vond het leuk om mensen wijs te maken dat het zijn paarden waren) toen begon ze dus te vertellen dat ze hem JAREN gereden had
Dus ik speelde mooi mee... "Op welke dagen dan?" "Vooral op zondag"; iets wat nooit kan, want dan was ik altijd heel de dag op stal
+ hij is kort daarna verhuisd achter mijn huisje... En we hadden ook alles anders neergelegd etc, beter afgesloten, der hyves natuurlijk goed in de gaten gehouden.. (Gelukkig had ze alweer wat anders gevonden...) Maarja... der verhaal kwam er op neer omdat ze zo'n geweldige band hadden, was zij de beste verzorgster voor hem...Maar echt... er lopen mensen rond dat je denkt "WTF?"



