Jaah..
Van de manege ben ik het wel gewend..
Ik heb echt verschillende gereden en kwijt geraakt zonder afscheid te nemen..
Eentje mis ik ook nog echt..
Carla.. Een hele lieve D-pony..
Eerst wou niemand op haar manege wedstrijden rijden..
Totdat ik met haar de finale won op de manege..
Ik reed echt super fijn met haar..
Ik kon het ook fijn met haar..
En na de zomervakantie..
Was ze weg..
Samen met nog 2 andere lievelingen van mij..
Quinzy en Dayakon, van hun weet ik dat ze nog in Barneveld staan op die paardenschool. Ik heb laatst nog met iemand hier op Bokt gepb't en die kende ze wel.
Maar Carla ben ik wel gewoon kwijt. Die staat nu ergens in Z-H en zouden ze als wedstrijdpony gaan gebruiken.
Ze was vos met een kolletje dus als iemand haar miscchien kent
.
Maar bij Fur was het gewoon anders..
Want ze was een etter echt waar..
Ik heb ook onwijs van haar geleerd.
Steigeren, bokken, rodeo-en, ineens omdraaien..
Van alles heb ik mee gemaakt, zonder er één keer af te dondere.
* Wel vaak bijna *.
T maakte niks uit of j dr met elastiek reed ja of nee, ze deed het toch wel. Maar na een tijdje was het ineens over.
Ik heb de laatste dag.. 1½ uur voor de kopers kwamen.
Onder toezicht van vriendin en eigenaresse(ook vriendin) nog 60cm met haar gesprongen. Terwijl ze nooit sprong.
Wel met weigeren. Met mn ribbenkast op dr hals geknald etc.
Maar het is wel gelukt..
Terwijl ze er een gruwelijke hekel aanhad..