Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-12-09 10:57

Geplaatst: 29-12-09 10:57

Goh, dan heb ik toch eigenlijk wel een hoop geluk gehad als ik de verhalen zo lees.

Mijn eerste bijrijdster/verzorgster was mijn beste vriendin. Dat ging allemaal heel soepel.

Daarna kwam ik via volgens mij bokt in contact met een heel leuke meid. Zij heeft vantevoren aangegeven dat ze Blue maar tijdelijk kon verzorgen en het westernrijden was ook niet echt haar ding. Ook merkte ik dat ze bewust zich niet tevele hechtte aan Blue in verband met het vooruitzicht dat ze na een tijdje met haar eigen paard aan de slag zou gaan. Maar toch heb ik super veel aan haar gehad. Ze ging goed om met mijn paard, heel consequent, wat wel nodig is met een jong paard. Ook was ze er áltijd. En als ik een keer onverhoopt zelf niet kon, mocht ik haar altijd bellen en als ze kon, ging ze dan ook.

Omdat ik wist dat zij voor tijdelijk was heb ik wel mijn ogen opengehouden en heb ik wederom via de manegelessen iemand gevonden. Super enthousiaste meid, heel betrouwbaar en ook dat ging dus ook helemaal prima. Ze was echt gek op Blue. Helaas ga ik per 3 januari verhuizen van stal en is het nu te ver rijden voor haar.

Maar, niet getreurd voor mij. Toen ik op de nieuwe stal ging kijken, kwam ik daar mijn vorige verzorgster tegen. Die staat daar met haar eigen paard. En ook mijn vriendin heeft nu weer wat meer tijd. Dus dat komt allemaal goed.

**Geplaatst**: 29-12-09 11:06

Geplaatst: 29-12-09 11:06

Girl In The Mirror schreef:
Dat herken ik wel Solide. Als bijrijder heb je ook een stuk onzekerheid. Toen ik 13 was had ik een hele leuke onbeleerde Welsh A pony. Was een gezelschapspony op dat moment, maar ik zou 'm inrijden in de loop der tijd (met begeleiding), zodat hun kinderen (waren op dat moment 2 en 3) er op konden rijden als ze ouder waren. Hij was inmiddels zadelmak en liep goed aan de longe, tot op een dag mijn spullen werden afgeleverd bij huis toen ik op school was. De reden was dat ze het toch niet zo tof vonden dat er iemand regelmatig op hun erf was (ze hadden de paarden aan huis). Voelde me knap banketstaaf dat ze hier na een jaar mee aankwamen, ik was echt enorm gekwetst. Ze waren altijd positief geweest dus het kwam echt van uit het niets.
Nu, 11 jaar later, wel weer een bijrijdpony. Na 2 keer kwam ik trouwens al alleen dus de eigenaresse van de pony heeft er niet heel veel tijd in hoeven te steken.
Ik moet trouwens zelf uitmesten, voeren en voer klaarzetten dus niet komen opdagen is geen optie, dan staat de pony te verhongeren.
Betaal trouwens wel een bijdrage per maand.. 50 euro. Tja, ik ben het er niet volledig mee eens, maargoed. Ik kan het missen. Heb ook toen ik een bijrijdpaard zocht, reacties gehad van mensen die 170 euro per maand vroegen voor een pony (3 dagen per week, en nee geen lease, en ook geen wedstrijdpony!) Een ander vroeg 70 per maand voor 2 x per week, maar had tevens de eis dat ik zou moeten meebetalen voor hoefsmid + DA-kosten. Ben gek zeker.

Kan me wel voorstellen dat het voor jouw paard lastig is iemand te vinden KoudbloedKim, als het een brave KWPN'er was geweest, zou het stukken makkelijker zijn geweest.

ik zie dat jij ook iets moet betalen. een paar bladzijden terug zei ik dat ik ook een 50 a 60€ zou vragen voor mijn paard tegenwoordig; uit angst dus dat ik anders iemand tref die het totaal niet serieus neemt. ik hoop dat ze misschien door het geld toch nog even denken dat het best wel stom is dat ze er deze maand nog niet één keer geweest zijn...
vind jij dat bedrag dan aanvaardbaar voor een paard waar jij als enige mee rijdt? misschien dat er hoogstens eens een vriendin van me langskomt en we de 2 paarden nemen voor een wandeling, maar dat is mss 4 keer in een heel jaar. je hoeft verder nx te doen, niet voeren, niet mesten...en je mag zo vaak rijden als je wilt. vind je het dan nog stom dat je moet betalen en zoja, waarom dan?

**Geplaatst**: 29-12-09 11:12

Geplaatst: 29-12-09 11:12

Dag KoudbloedKim,

Wat een herkenbaar verhaal én bovendien wat teleurstellend. Ik herken dat als geen ander als eigen paarden bezitster (inmiddels 4 koudbloedige tinkers ahum ;-)

. Zo begon ik ooit met 1 eigen paardje en een zoektocht naar een bijrijdster, en dat verliep zo ongeveer als jij beschrijft. Niet de weg voor mij en mijn paard. Inmiddels eigen stal kunnen bouwen en na gaan denken over hoe verder. Ik wilde mijn stallen ook niet vol met allerhande paarden (braaf tot onaangename karakters) van mensen die vervolgens ook maar weinig naar hun dier omkijken. Dat moest anders voor mij. Dus een eigen 'kudde' inmiddels. En voor 4 eigen paarden heb je immers nog meer handjes nodig om dat allemaal bij te kunnen houden, dus feitelijk nam de wens voor bijrijdsters/verzorgsters alleen maar toe. Dat ben ik gaan oplossen door in een leaseformule te gaan werken.

Ik krijg wat in de vorm van een vergoeding en natuurlijk de tijd die ze besteden aan mijn paard(en).
Over die vergoeding kun je twisten, voor de een blijkt dat een drempel (studenten) terwijl de echte doorzetter (28+) zich daardoor juist ook meer commit en dat uiteindelijk gewoon betaalt. En ja ze verwachten er wel wat voor natuurlijk, dat geef ik ze: in de vorm van individuele aandacht, begeleiding, les, materiaal, faciliteiten, vast paard, vrijheid én gezelligheid. Alle lusten en niet alle lasten.
En tuurlijk heb ik ook verloop, maar met een club van zo'n 6 vaste mensen in 7 jaar vind ik dat nog niet zo slecht gaan

En nee, mijn tinkers matchen niet met de eerste de beste 'ruiter'. Heb er 2 staan waarbij je van goede huize moet komen, wil dat rijden een beetje (normaal) lukken. Beginners no way, dus ook ik moet goed zoeken naar de juiste persoon bij het paard.

Inmiddels werkt dit zo goed dat ik er een pension tinker bij heb, waarbij het bazinnetje dat gedoe met bijrijdsters zo beu was, dat ze er een leaser van mij aan gekoppeld heeft.
Nu is het natuurlijk vrij makkelijk praten omdat ik alles in eigen hand heb en niet op een stal bij een ander sta, maar ik zie om me heen ook dergelijke fijne initiatieven ontstaan op pensionstallen. Belangrijk voor het succes is dan wel dat 1 persoon de match processen bewaakt en aanspreekpunt is, dat natuurlijk in samenspraak met eigenaren. Dus misschien een tip. De vergoeding staat gewoon vast, je wordt ingedeeld in de frequentie die de eigenaar wenselijk vindt en kan inpassen met de momenten die een leaser graag wil en kan plooien. Lessen worden gevolgd door een vaste instructeur, die de eigenaar van het paard kiest. In mijn geval heb ik zelf mijn diploma's behaald (ORUN en Centered Riding) en kan prima bewaken hoe mijn paarden worden gereden al dan niet door het volgen van les. En dat gaat eigenlijk heel soepel en vanzelfsprekend.

Misschien ook een idee om eens over na te denken, om deellease te doen als eigenaar van het paard met iemand die het paard deels van jou leased. Wel goed beschrijven en bespreken. En soms zal blijken dat je zelfs samen met 2 mensen (leasers) nog meer dan genoeg tijd overhoudt voor jezelf om lekker te rijden. En ja, ik bewaak ook de variatie van het werk, dus niet alleen maar rijden (ook grondwerk, longeren, dubbele lijnen of gewoon los met een ander paard)....

Maak een goed plan, kijk (en promoot) wat jij iemand kan bieden. Liefhebber voor het ras is al een pré! Dat scheelt gewoon, zo ook bij tinkers.
En heb geduld, op een dag ben jij én je paard gezegend met een toegewijd persoon. Zoek ze ook niet te jong (dat scheelt al de helft van de toewijding en eerlijkheid, uitzonderingen daar gelaten natuurlijk).

Succes

Als je info wilt, PB me gerust.
Welke regio zit je?

**Geplaatst**: 29-12-09 12:41

Geplaatst: 29-12-09 12:41

kynshiri schreef:
ik zie dat jij ook iets moet betalen. een paar bladzijden terug zei ik dat ik ook een 50 a 60€ zou vragen voor mijn paard tegenwoordig; uit angst dus dat ik anders iemand tref die het totaal niet serieus neemt. ik hoop dat ze misschien door het geld toch nog even denken dat het best wel stom is dat ze er deze maand nog niet één keer geweest zijn...
vind jij dat bedrag dan aanvaardbaar voor een paard waar jij als enige mee rijdt? misschien dat er hoogstens eens een vriendin van me langskomt en we de 2 paarden nemen voor een wandeling, maar dat is mss 4 keer in een heel jaar. je hoeft verder nx te doen, niet voeren, niet mesten...en je mag zo vaak rijden als je wilt. vind je het dan nog stom dat je moet betalen en zoja, waarom dan?

Ik denk niet dat een bijdrage er voor zorgt dat mensen meer commited zijn. Om maar een voorbeeld te noemen; heb cursussen gevolgd, daar betaal je 200 euro voor, en na 4 van de 22 keer haken er al een grote groep mensen af, uiteindelijk met 5 mensen overgebleven. Mensen schuiven het af als 'miskoop'. En iemand die alleen komt omdat die dan denkt; 'poeh, nou ik heb er wel voor betaald, dus laat ik maar komen, anders is het zonde van mijn geld!' Dat soort mensen wil je niet hebben, want dat lijkt me toch niet echt mensen die gemotiveerd zijn vanwege het paard.
Voor wat jij beschrijft lijkt me 50 a 60 euro een net bedrag hoor. Als het om een symbolische prijs gaat.

**Geplaatst**: 29-12-09 12:53

Geplaatst: 29-12-09 12:53

Goh bijrijder/verzorgster frustraties hoe herkenbaar!
Heb er ondertussen ook al heel wat versleten. En in die tijd ben ik er ook wel tegenaan gelopen dat een bijrijder/verzorgster vaak meer tijd kost dan dat het je tijd oplevert.
Gek genoeg is het lastig om iemand te vinden die echt zelfstandig aan het werk kan met de paarden, en nee ik heb niet een stel ongemanierde beesten rond lopen.
Tis zelfs zo dat ik momenteel een meisje van 10 heb die wel eens komt voeren en helpen met klusjes en in ruil daarvoor mag rijden, en die kan overweg met alle 5.
Zelfs de fjord die een meid van in de 20 de wei rond sleept, is zij de baas.
Ik zelf had eigenlijk altijd een verzorgster voor de gezelligheid, iemand waar die je ook een kans gunde om lekker met paarden bezig te zijn. Had eigenlijk ook weinig eisen.
Heb niet een verzorgster omdat ik het werk niet aankon. Maar het blijkt toch erg lastig om iemand te vinden die goed met je paarden om kan gaan. Niet iemand die te soft is maar ook niet iemand die ze voor iedere schijt een klap op de kop geven

Maar goed heb het verzorgster zoeken maar tijdelijk opgegeven, want er schijnt niemand te willen in de wintermaanden!

**Geplaatst**: 29-12-09 12:56

Geplaatst: 29-12-09 12:56

Ik vind het echt heel naar al die verhalen te lezen. Snap er ook echt NIKS van! Ben zelf ook altijd verzorgster geweest eerst bijna 9 jaar van 2 D-ponies daarna nog geen jaartje van een E-pony en nu sinds kort van een paard.
Ben altijd super blij als iemand mij zijn/haar paard toevertrouwd, ik weet wat ik niet en wel kan. Vind eerlijkheid en vooral communicatie erg belangrijk! Hier liep helaas de e-pony vast... daar was totaal geen eerlijkheid en communicatie.

Een vergoeding heb ik nooit hoeven betalen, tot nu het laatste paardje. Dit is omdat de eigenaar het paard anders zelf niet eens kan betalen.. Ik krijg er wel ontzettend veel voor terug!!
Maar weet niet of ik een vergoeding zou betalen als het om een symbolisch bedrag ging. Ik help de eigenaren toch ook min of meer uit de brand?! Maar zoals ik al zei; eerlijkheid en communicatie voorop! Naar zowel paard als eigenaar!

**Geplaatst**: 29-12-09 14:10

Geplaatst: 29-12-09 14:10

Sinds een paar weken heb ik weer een leuke bijrijdster gevonden, die behoorlijk fanatiek lijkt te zijn, afijn.....gezien mijn ervaringen met bijrijdsters............een lot uit de loterij zo lijkt het!(uitgezonderd Anna op bokt hier, lieve meid is nu zwanger maar heeft ook heel veel voor me gedaan!) Hopen dat ze blijft. Maar afijn zij vertelde mij dat het juist een trend zou zijn om pony's te leasen momenteel! Nou daar snap ik dan weer helemaal niks van, want zonder dat ik er geld voor krijg is het al een hele klus om voor mijn drie paarden (die mak en lief zijn) een leuke bijrijdster te vinden. Heb je meer rechten als je een paard least dan wanneer je gewoon een "bijrijdster" bent? Ik heb ook tegen haar gezegd dat ik liever heb dat iemand mij helpt met rijden verzorgen e.d. dan dat ze me een paar tientjes per maand betalen. Manlief en ik werken beide veel, dus dan heb ik veel liever af en toe een helpende hand

**Geplaatst**: 29-12-09 14:15

Geplaatst: 29-12-09 14:15

aliealie schreef:
Heb je meer rechten als je een paard least dan wanneer je gewoon een "bijrijdster" bent? Ik heb ook tegen haar gezegd dat ik liever heb dat iemand mij helpt met rijden verzorgen e.d. dan dat ze me een paar tientjes per maand betalen. Manlief en ik werken beide veel, dus dan heb ik veel liever af en toe een helpende hand

Dat heb ik idd ook een paar keer gehoord, dat een bijrijder liever least om zo meer rechten te hebben.
Nu ben ik uit mezelf best makkelijk en mag je als bijrijder veel bij mij mits dat allemaal veilig is met paard. Ik bedoel als paard je er in de bak al afbokt vind ik het logisch dat je niet mag buitenrijden. Ik vind het dus ook wel een risico om iemand 'rechten' over je paard te geven.
Ik heb ook nooit een bijdrage gevraagd voor verzorgen of bijrijden, maar ben daar de laatste tijd wel over aan het twijfelen, maar dit vooral omdat ik het 'geluk' heb bijrijders te treffen die meer tijd kosten dan dat ze je uit handen nemen

**Geplaatst**: 29-12-09 14:22

Geplaatst: 29-12-09 14:22

Ik heb ook een verzorgpaardje maar daar ga ik bijna elke dag heen(L)
Mag hem nou ook op wedstrijden uitbrengen

ben al M springen en B dressuur

Maar ik vind gewoon als je een verzorgpaardje hebt moet je er ook wat voor over hebben.
Ik moet minsten een kwartier half uur fietsen om er te komen en elke dag

**Geplaatst**: 29-12-09 14:33

Geplaatst: 29-12-09 14:33

Ik ben inprinciepe mijn hele leven al een verzorgster van een ander zijn paarden. Inmiddels heb ik 4 eigen en "verzorg" De 5 paarden die daar staan. Ik ben hier al vanaf groep 3. Zonder bij hadden zijn paarden nooit mak geworden en nooit bereden geworden etc. Vroeger waren we er met zijn 4en, nu ben ik nog de enige die over is. Ik heb nooit iets hoeven te betalen. Ik zou trouwens ook nooit voor een verzorgpaard betalen. Ik hard werken en er nog voor betalen ook. Zo nu en dan komen er wel meisjes van een jaar of 13 mee. Die willen dan een eigen pony. Dan mogen ze mij helpen te verzorgen en alshet dan goed gaat mogen ze 1 helemaal alleen doen. Dus inprinciepe als eigen paard beschouwen.
Maar meestal gaan ze ee week of 2 mee en dan is het gebeurt. Omdat eigen paarden toch heel anders zijn dan manege paarden zijn ze snel eng. Maar ach, ik vind het leuk om die meisjes Maar hetis bij mij wel graag of niet. Ik ga er niet achteraan lopen bellen. een mogelijkheid te bieden om beter leren te omgaan met paarden.Enja, ik heb er vaak ook meer werk van dan dat ze mij uit handen nemen. Maar ik vind het leuk dat er iemand met me meegaat

**Geplaatst**: 29-12-09 15:26

Re: Ahhh... bijrijdster-frustraties!

Geplaatst: 29-12-09 15:26

Solide: Nah, wat raar.. kon je haar niet overtuigen dat dat niet zo was?

GITM: Sorry voor de afkorting.

Ik vind dat eerlijk gezegd een belachelijk hoog bedrag.
Je moet zelf uitmesten, voeren en voer klaarzetten...
Voor mij zou het logisch zijn dat je als dank daarvoor mag rijden.
Vind ik echt belachelijk en kan ik me ook best aan ergeren.

170 euro! Hoe gek ben je dan als eigenaar.

Ja, klopt helemaal.. dat het voor Kim moeilijker is dan voor een Kwpn-er.

Amanda1980: Ik herken dat passieve ook, geen initiatief tonen, geen enthousiasme en helemaal niet geïnteresseerd.
Nou ben ik zelf in het echte leven ook heel erg passief/verlegen, maar dat heeft verschillende redenen.
Maar toen ik 2,5 jaar geleden mijn eerste echte paardenbaan kreeg, wilde ik alles weten!
Ik had daarvoor wel op maneges gewerkt, maar dit was heel anders.
Ik vond alles heel erg interessant en wilde graag bijleren.

Wel fijn dat je nu een geschikte bijrijdster hebt gevonden.
Je laatste reactie; heb ik ook heel vaak gehad.
Ook bij mij 18+, maar heb ook een paar keer meisjes van 16 op bezoek gehad.
Maar die van 12/13... dan moet ik toch wel eens diep zuchten hoor.

Roosje1987: Jij hebt zo te lezen inderdaad heel veel geluk gehad.

Is niet eerlijk.

Grapje.

Tinkerlady: Een eigen stal is mijn droom.
Als ik Kim bij mij thuis kon stallen, had ik absoluut geen probleem gehad om elke dag even heen te kunnen.
Dan had ik ook geen bijrijder nodig.. *droomt even verder*
Ik vind een bijdrage in leaseverband ook héél iets anders dan een bijdrage in niet-leaseverband.
Het is een heel goed idee, maar ik weet zeker dat de mensen op de manege daar niet in toestemmen.
De meeste mensen die daar rondlopen weten ook dat ik een bijrijdster zoek en één keer heeft iemand mij daarop aangesproken.
Dat was een moeder met haar dochter van een jaar of 9.
Ze hadden allebei les op de manege, maar ik durf ze gewoon niet alleen te laten met Kim.
Niet zozeer omdat ze iets verkeerds doen bij Kim, maar omdat ik weet dat Kim letterlijk en figuurlijk over ze heen dendert als ze door heeft dat dat kan.
Bedankt voor je reactie.

Ik zit in de regio Groningen.

GITM: Daar ben ik het mee eens.

Rossi: Ja, die wintermaanden.. dat is ook iets waar ik wel eens vraagtekens bij zet.
Stel dat je in de zomer de perfecte bijrijdster vindt, zal die dan nog willen doorgaan als het kouder wordt?

Sappho: Waarom woon jij nou niet bij mij in de buurt. O:)

Aliealie: Ja, er zit een groot verschil tussen een paard verzorgen en een paard leasen.
Soms is dat verschil erg klein, maar meestal is dat verschil erg groot.
Als je een paard least heb je er een soort van mede-zeggenschap over.
Je mag dat paard dan als het ware als je eigen beschouwen.
Daarvoor betaal je dan ook vooral.

Zelfde als wat Rossi zegt; het is echt een risico om iemand anders rechten over je paard te geven.

Jasperlover: Gaaf. :))

Ik moet ook een half uur fietsen voordat ik bij mijn paard ben.

Chefke: Nee, ik ga er ook niet achteraan lopen bellen.. heb nou voor het eerst in mijn zoektocht twee keer een mailtje achter mijn laatste bijrijdster aan gestuurd, maar inderdaad graag of niet.

**Geplaatst**: 29-12-09 15:34

Geplaatst: 29-12-09 15:34

Ik ken beide kanten van het verzorgersverhaal.
Ik heb jarenlang op een manege les gehad, maar na 15 jaar ging het kriebelen en wilde ik meer. Toen ben ik gaan zoeken naar een bijrijdpaard, maar wat moeilijk!! Ik ben zelf lang en zwaar, dus ponies vallen af. Het moest een wat groter paard zijn, wat ik een paar keer per week wilde gaan verzorgen, zonder een bijdrage te betalen. Toen (5 jaar geleden) kon dat nog, toen vroegen mensen geen enorme vergoedingen. Na een pony te hebben gezien, een paard wat bijna niet te bereiken was, een paard waarvan de eigenaresse een heeeeeeeele andere rijstijl had als ik (dat werkt niet voor het paard), een paard waar ik een eigen zadel voor moest kopen en weet ik veel waar ik nog allemaal geweest ben....gaf ik het op. Dan nog maar even op de manege blijven rijden en kijken wat ik tegen zou komen.

Via een vriendin/ex-collega ben ik gaan kijken op de stal waar ik nu 2 paarden verzorg. Vriendin haar nicht zorgt daar voor een paard en ze dacht dat ze misschien nog wel meer mensen zochten voor de friezen. Heel brutaal ben ik er heen gegaan en gewoon gaan vragen of ze nog verzorgers zochten. Op dat moment heerste daar droes, dus ik moest even wachten en later terugkomen. Twee of drie weken later eindelijk langsgegaan, maar helaas hadden alle friezen al een verzorger. Ze hadden wel net een paar schimmels staan en die moesten nog verzorgd worden. Ik zou 3 keer in de week voor een schimmelrin gaan zorgen, helemaal leuk!! Maar binnen een week was schimmie weg, want hij paste niet goed in het span wat hij had. Pech voor mij, want ik trof een lege box aan. Toen besloten om dan maar voor de andere 2 schimmels te gaan zorgen, een grote lompe ruin en een hele lastige merrie. Ik kon niet op de ruin rijden ivm peesproblemen en heb uiteindelijk voor de merrie gekozen en een verzorger gezocht voor de ruin.

Waarom ik voor de merrie gekozen heb weet ik niet, want ze was een drama. Alleen maar bang en rennen, zich lostrekken en terugrennen naar stal, alles was eng...kortom, heel moeilijk allemaal. Ik heb vaak genoeg geroepen dat ik het niet meer deed, maar iets in haar...in die mooie ogen...zorgde dat ik bij haar bleef. In de dik 4 jaar dat ik voor haar zorg, is ze veranderd in een lief, aanhankelijk, gezellig en nieuwsgierig paard. Maar wel nog met een gebruiksaanwijzing, in het chinees. Voor haar komt er echt niemand bij, ik zorg nu 4 jaar voor haar en heel eerlijk....ik ken haar nu zo goed en zij mij...dat kan niemand anders

Na een tijdje ben ik toch ook nog voor een fries gaan zorgen en dat doe ik nog steeds, samen met een stalgenootje. Het is daar op stal hard werken, we moeten mesten, 3 keer per jaar een week lang elke dag voeren, wassen de dag voor de paarden een rit hebben, we mogen niet rijden op de dag van een rit en noem maar op. Ook houden wij de stallen schoon en moeten we de vanzelfsprekende klusjes doen, alles opruimen achter je kont, licht uitdoen en de deur op slot als je weggaat. Maar voor veel mensen is dat moeilijk. Ik heb al veel meiden zien komen en gaan en af en toe zit er een goeie tussen die blijft. Soms stoppen ze er na 2 weken mee, soms na een paar maanden. En dan toch omdat het te zwaar is, terwijl we duidelijk van tevoren vertellen wat er van ze verwacht wordt. Je hoeft bij ons niet te betalen, maar er wordt gewoon veel van je verwacht.
Ik heb hier mijn plekje gevonden, hier blijf ik net zo lang als merrie leeft. Het is bij ons een keuze die je maakt om je leven in te richten voor de paarden, doe je dat niet....dan hou je het niet lang vol. En dat blijkt, want de blijvers hebben allemaal dezelfde instelling.

**Geplaatst**: 29-12-09 16:47

Geplaatst: 29-12-09 16:47

KoudbloedKim schreef:
Chefke: Nee, ik ga er ook niet achteraan lopen bellen.. heb nou voor het eerst in mijn zoektocht twee keer een mailtje achter mijn laatste bijrijdster aan gestuurd, maar inderdaad graag of niet.

Die laatste bijrijdster zou ik eerlijk gezegd niet meer op hopen, wanneer ze nu al zo weinig initiatief toont belooft dat weinig goeds wanneer ze toch besluit het te gaan doen... Wanneer ik de kans kreeg om mijn huidige bijrijdpaard te gaan rijden moesten ze echt niet achter me aan lopen.

De vergoedingen die gevraagd worden vind ik eerlijk gezegd zwaar overdreven. Ik persoonlijk zou nooit betalen voor een bijrijdpaard. Ik ben blij en dankbaar dat ik mag rijden, maar de eigenaar is ook blij dat het paard gereden wordt.

Als ik erover nadenk zou ik dat enkele jaren geleden, toen ik zo goed als geen ervaring had misschien wel gedaan hebben. Toen zou ik voor de eigenaar meer een last zijn geweest, dan een hulp.
Nu ligt de zaak echter wat anders... Ik kan zelfstandig met een paard overweg, ben heel fanatiek en kan een paard gerust rijden zodat het zeker niet achteruit gaat in niveau... Het mag koud zijn, regenen... maar ik sta er wel elke keer, ook al heb ik koorts of ben ik doodmoe. Ik geef er ook dingen voor op, dus wil ik geen vast maandelijks bedrag betalen. Ik ben wel bereid om af en toe het beslag te betalen of andere kleine spullen te kopen... Voor de eigenaar van de fjorden die ik bijrijd hebben we trouwens voor kerstmis twee nieuwe automatische drinkbakken gekocht. Maar echt het gevoel dat ik moét betalen zou ik niet willen.

Ik ken zelfs mensen die betalen om een ruiter met hun paard te laten rijden, maar die ruiters kunnen het paard dan ook wel iets bijbrengen.

Ik persoonlijk zou ook niet reageren op de advertentie van Kim (ook al lijkt het me een geweldig dier), omdat ik doodgraag bijleer op rijtechnisch gebied, en dat is met een koudbloed toch wat moeilijker. Denk dat jij daardoor ook veel van de serieuze bijrijders misloopt. Eens je wat meer ervaring heb wil je toch al vlug 'meer'.

**Geplaatst**: 29-12-09 17:35

Re: Ahhh... bijrijdster-frustraties!

Geplaatst: 29-12-09 17:35

Nadiaaa: Kim heeft die Chinese gebruiksaanwijzing ook.

En de enige twee die hem door en door kennen zijn vriendin Rowan en ik.
We zijn nog niemand tegen gekomen die én Kim aan de hand aan kon én kon rijden.
Bij het laatste meisje waren we voor het eerst oprecht enthousiast... alles ging bijna perfect.
De dingen die jij opnoemt (uitmesten, voeren etc.) vind ik niet meer dan normaal.
Nou hoeft dat op het plekje waar Kim staat niet, maar als het lijkt mij gewoon vanzelfsprekend.

Senzafine: Nee, van haar hoor ik toch niks meer.
Ze woont wel heel dicht bij me, dus ik hoop haar een keer tegen te komen, zodat ik het haar rechtstreeks kan vragen.
Maar als iemand zo enthousiast is en je paard meerdere keren een 'topknol' noemt, dan verwacht je toch wel heel wat anders.
Dat idee van betalen heb ik ook.. ik zet wel in mijn advertentie dat ik een kleine bijdrage vraag, maar in het echt zal ik heel snel zeggen; laat maar zitten.
Inderdaad af en toe iets kleins, een bakje met snoepjes, een nieuwe borstel o.i.d of een keer mee betalen aan de hoefsmid.
Ja, ik snap dat er veel mensen zijn die een paard zoeken om wedstrijden mee te rijden, daar kan ik me heel goed bij voorstellen dat ze niet op Kim's advertentie reageren.
Maar ik kan ook heel eerlijk zeggen dat ik in de afgelopen 2,5 jaar dat ik op Kim heb gereden, meer heb geleerd dan alle lessen met mijn vorige paarden.
Juist omdat ze lastig kan zijn, maar ook omdat ze heel erg op lichaamstaal reageert.
Als Kim bang is voor iets in het bos en ik blijf rustig doorademen en praat langzaam tegen haar, dan merk ik hoe ze mij vertrouwd en toch netjes doorloopt.
Dat is voor mij persoonlijk meer waard dan winstpunten halen.

**Geplaatst**: 29-12-09 17:48

Geplaatst: 29-12-09 17:48

KoudbloedKim schreef:
Maar ik kan ook heel eerlijk zeggen dat ik in de afgelopen 2,5 jaar dat ik op Kim heb gereden, meer heb geleerd dan alle lessen met mijn vorige paarden.

Dat heb ik ook, in de 4 jaar dat ik voor m'n merrie zorg heb ik veel en veel meer geleerd dat de 16 jaar daarvoor op de manege.
Mesten ed is ook vanzelfsprekend, maar toch treffen we steeds weer de verkeerde mensen. Die verwachten een paar keer per week te kunnen zadelen, rijden en weer gaan. Het kan zomaar voorkomen dat je de hele week niet kan rijden ivm ritten en dan heb je pech gehad. Daarom ben je bij ons geen bijrijder maar een verzorger. Wij zorgen dat de stallen en paarden netjes zijn zodat de baas zijn ritten kan rijden. En dat is net even anders dan anders.
Die gebruiksaanwijzing bij Telma wordt wel steeds meer leesbaar, maar ze pikt gewoon heel snel de mensen eruit waar ze wel of niet iets voor wil doen. En als ze je niet mag, dan doet ze gewoon niks. Met als gevolg dat ze een stomme knol is/was voor sommigen. Maar ach, ik hou van haar en dat is het belangrijkst.

Ik hoop voor je dat die ene speciale verzorger opeens voor je neus staat, want eerlijk is eerlijk...Kim is een knapperd hoor

**Geplaatst**: 29-12-09 17:51

Re: Ahhh... bijrijdster-frustraties!

Geplaatst: 29-12-09 17:51

Ik heb ook bijna 4 jaar lang een merrie verzorgt.
Zij was niet geschikt om echt te rijden dus meestal maakte ik af en toe een stapritje met haar.
Ik moest ook altijd 7 km fietsen terwijl t meer voor t verzorgen was.
Het lijkt wel of de meeste mensen die een verzorgpaard willen alleen maar willen rijden..
Terwijl ik juist weer de verzorging veel belangrijker vind

**Geplaatst**: 29-12-09 17:58

Re: Ahhh... bijrijdster-frustraties!

Geplaatst: 29-12-09 17:58

Inderaad, Telma is helemaal niet te berijden...dus ik verzorg haar alleen maar. Niks mis mee hoor

**Geplaatst**: 29-12-09 18:02

Geplaatst: 29-12-09 18:02

had al wat verteld over mijn ervaring met een bijrijdstertje hebben
maar ik ben zelf ook verzorger

ik verzorg een shet en rijd een X dartmoor
op de shetlander heb ik 1,5 jaar gereden,
en nu doe ik er 0,5 jaar andere dingen mee
zoals poetsen(uiteraard),lange lijnen, vrijheidsdressuur, wandelen enz. ik ga der nog steeds met plezier heen,
en kan me geen leven zonder hem meer voorstellen.
hij is al 24 dus al aardig op leeftijd, maar hij is nog super fit,
jammer genoeg is de eigenaar daar niet vaak te bekenen
en moet ik regel matig zwaar verrotte wortels
in de mesthoop dumpen,
en toen hij hoefbevangen was kon hij na 2 dagen het land alweer op en krijg hij een halve emmer vol met biks.
ondanks dit, ben ik super blij met hem :+:

over de X dartmoor,
mijn vriendin rijd hem nu ongeveer 2 jaar,
toen ik te groot werd voor arthur was zij zo super lief :+:

om mij ook op hem te laten rijden,
wat ik natuurlijk geweldig vond,
mailtje naar de eigenaar en alles was geregeld,
geweldig beest! :+:

zijn leeftijd is trouwens 23 en dus ook al een beetje opa

wat niet aan hem te merken is. :]

mijn vriendin heeft zelf een eigen shet,
85 cm, ukkie :+:

die ze er ook nog bij doet :]

we hebben besloten het bijrijdstertje af te zeggen,
en daar gaat binnekort ook een mailtje heen.
reden?, kindje luistert totaal niet,
en de ouder, laat ik daar maar niks over zeggen.

oow wat is het allemaal weer lastig haha.

**Geplaatst**: 29-12-09 18:13

Geplaatst: 29-12-09 18:13

Wat zonde dat het zo moeizaam gaat! Ik ben zelf anderhalf jaar bijrijdster geweest en ik snap niet dat er mensen zijn die zo met andere mensen omgaan. De eigenaren van het paard waren hartstikke leuk, soepel en ik kon er altijd terecht met vragen. Ze lieten me heel vrij, zolang ik hen even op de hoogte stelde van mijn plannen en vroeg of zij het eens waren met mijn training etc.
Zelf vind ik het niet meer dan normaal dat je laat weten als je niet kunt, dat je overlegt wat je plannen zijn etc..

Ik wilde trouwens heel graag op je advertentie reageren

. Heb het niet gedaan omdat ik een half jaar in Schotland ga studeren, niet bepaald handig dan!

**Geplaatst**: 29-12-09 18:15

Re: Ahhh... bijrijdster-frustraties!

Geplaatst: 29-12-09 18:15

Nadiaaa: Nou, dat klinkt écht precies zoals Kim!
Die heeft ook gelijk door bij wie ze iets wel en bij wie ze iets niet kan doen.
Ze is trouwens bij kleine kindjes wel heel braaf, dus ook daar zit een radartje voor bij haar.
En over het mesten... toen ik mijn vorige 2 paarden nog in een gehuurde wei had staan en alles zelf moest doen, mestte ik altijd eerst uit en zette het voer klaar, en pas daarna ging ik rijden.
Ja, ik hoop ook dat er uiteindelijk een volhouder langs komt.

Dankje!

Lieszje: Ja, op één meisje na wilde de rest van de bijrijder-wannabees alleen rijden.
De laatste tijd rij ik zelf best weinig, meestal laat ik Kim lekker even rennen in de bak en doen we daarna leuke spelletjes.
Dan loop ik naar de ene kant van de bak en Kim blijft aan de andere kant staan, en als ik haar dan roep komt ze er keihard aangegaloppeerd.
Dan voel je die speciale band en dat vind ik minstens net zo leuk als het rijden.

Leinearthur: Zo te lezen is het meer je eigen pony dan dat hij van die man is..

Ik snap dat niet zo goed, als je een pony aanschaft, moet je je verantwoordelijkheid ook nemen.
Je geeft een paard geen verrot voedsel..
Wat nou als jij er niet zou zijn.
Ik zie in je onderschrift-topic dat jullie inderdaad heel veel plezier hebben.

Saar88: Nee, dan is het inderdaad niet handig.
Misschien als je terug bent.

**Geplaatst**: 29-12-09 18:20

Geplaatst: 29-12-09 18:20

Ja hij voelt als een soort van ''eigen''
het is trouwens een vrouw, maar dat kan jij niet weten haha _O-

En lol, dat hebben wij zeker haha

als ik al dat verrotte eten en de verzorging niet zo doen,
kan ik me niet voorstellen dat hij nog een lange toekomst zou hebben.

**Geplaatst**: 29-12-09 18:35

Geplaatst: 29-12-09 18:35

rossi schreef:
...
Maar goed heb het verzorgster zoeken maar tijdelijk opgegeven, want er schijnt niemand te willen in de wintermaanden!

En daarom heb ik juist nu 4 reacties van baasjes op mijn advertentie gehad

Het feit dat ik zelfs nu bereid ben een flink eind te fietsen schijnt toch indruk te maken. En een advertentie met goede spelling en grammatica ook :Y)

Lieszje schreef:
Ik heb ook bijna 4 jaar lang een merrie verzorgt.
Zij was niet geschikt om echt te rijden dus meestal maakte ik af en toe een stapritje met haar.
Ik moest ook altijd 7 km fietsen terwijl t meer voor t verzorgen was.
Het lijkt wel of de meeste mensen die een verzorgpaard willen alleen maar willen rijden..
Terwijl ik juist weer de verzorging veel belangrijker vind

Bekend probleem, ik ken een meisje dat alleen naar haar verzorgpaard gaat als hij niet kreupel is. Als hij kreupel is, is hij niet leuk.

**Geplaatst**: 29-12-09 18:49

Re: Ahhh... bijrijdster-frustraties!

Geplaatst: 29-12-09 18:49

Zo'n meisje zou ik niet eens voor mijn paard willen (als ik dr 1 zou hebben dan

).
Paard wat ik deed had een oude wond op haar been, had ze eigenlijk geen last van.
Maarja daardoor kon ik ook veel minder met haar doen, vond ik niet zo heel erg.
Toen ik met haar moest stoppen wilde ik graag iemand anders voor haar hebben.
Heb toen gereageerd op MP voor een 17-jarige 'paardengek'..
Ging haar dus ook alleen maar om het rijden, paard kon wel wat stappen en af en toe een klein drafje doen maar meer niet.
Maar ze moest persé verder in de M1, gezegt dat t niet kon bleef ze me lastig vallen :s

**Geplaatst**: 29-12-09 18:50

Geplaatst: 29-12-09 18:50

Lieszje schreef:
Zo'n meisje zou ik niet eens voor mijn paard willen (als ik dr 1 zou hebben dan ).
Paard wat ik deed had een oude wond op haar been, had ze eigenlijk geen last van.
Maarja daardoor kon ik ook veel minder met haar doen, vond ik niet zo heel erg.
Toen ik met haar moest stoppen wilde ik graag iemand anders voor haar hebben.
Heb toen gereageerd op MP voor een 17-jarige 'paardengek'..
Ging haar dus ook alleen maar om het rijden, paard kon wel wat stappen en af en toe een klein drafje doen maar meer niet.
Maar ze moest persé verder in de M1, gezegt dat t niet kon bleef ze me lastig vallen :s

Haha, juist ja. Sommigen zijn ook wel erg hardleers

**Geplaatst**: 29-12-09 18:53

Re: Ahhh... bijrijdster-frustraties!

Geplaatst: 29-12-09 18:53

Heb ook nog heel lang haar advertentie op MP zien staan^^