Ik meld mij hier weer..Na een succesvolle zoektocht heb ik een 2e verzorgster gevonden voor de shetjes, het is een vriendin van mijn eerste verzorgster, dus dat was 'vertrouwd' en leek mij voor mijn huidige verzorgster ook leuk.
Tot dusver alles leuk en aardig, maar ik weet het niet. Ik ben er niet happy mee..
Ze doet niet eens echt iets verkeerd, maar ik loop (denk ik) tegen haar leeftijd aan (13). Ik merk dat ik daar in de omgang wat moeite mee heb, ze is gewoon jong in haar doen en laten, ik vergelijk het maar met een jonge hond en het onstuimige gedrag wat daarbij hoort..Ook in de omgang met de paarden stoor ik me aan haar 'drukke', 'wilde' en 'schreeuwerige' manier van doen.
Daarbij geeft ze mij het gevoel alles al te weten (manier van praten, doen en laten), ondanks dat ze wel dingen van me aanneemt als ik het haar zeg en ze ook vragen stelt als ze iets niet weet.
1x per week komen ze samen en ik moet zeggen, ik kan 2 giebelende pubermeisjes niet handelen.

Eerste verzorgster veranderd dan ineens, haar anders zo grote verantwoordelijkheidsgevoel is weg en ze kunnen alleen nog maar giebelen, keten en geiten. Daardoor voel ik me haast visite in mijn eigen stal (ik kom er ook haast niet tussen en de gesprekken zijn nou ook niet echt van een dermate niveau dat ik behoefte heb eraan deel te nemen

).
Er gebeuren ook dingen die ik liever niet heb (lees: niet wil hebben). Dat geef ik aan en dan is het ja en amen, maar goed, verbetering zie ik niet echt.
Dan zijn er nog wel wat kleine dingetjes waarvan ik denk: opletten! en even verder nadenken dan je neus lang is. Op zich vind ik dat nog niet zo erg, want iedereen moet dingen leren en inzicht krijgen in bepaalde dingen. Maar er hoeven niet onnodig dingen kapot te gaan of gevaarlijke situaties te ontstaan door slordigheid.
Bovendien komen ze bij mij: ja, eh, we weten eigenlijk niet zo goed wat we met ze kunnen doen nu. (eh..je hebt verder alle vrijheid, dus bedenk iets zou ik zeggen, ga desnoods roze strikjes in hun manen knopen). Ik heb namelijk geen zin om mijn verzorgsters te moeten entertainen. Het idee is dat ze mij wat verzorging uit handen nemen en plezier maken met de pony's.
Dat heeft mij aan het denken gezet. De shets zijn gezelschap voor de friezen en grasmaaiers. Als ze wat doen, is het leuk en voor de 'extra', maar ze hoeven in principe niets. Zeker nu in de winter is het wat lastiger en daardoor wellicht ook minder leuk voor die meiden.
De 2e verzorgster was voor mij ook een beetje uitproberen hoe het zou gaan en vorm zou krijgen en eerlijk gezegd: het bevalt me niet. Ik denk dat ze beter op haar plaats zou zijn ergens waar ze 1 pony kan verzorgen / rijden. Maar ik vind het ook zo sneu om haar weg te sturen. Ze is nu ongeveer een keer of 6 geweest en ik heb vooraf aangegeven dat we gewoon eens aankijken hoe het gaat de komende tijd. Ik wil haar niet te lang aan het lijntje houden, maar vind het ergens ook sneu, omdat het maar 1x per week is dat ze komt en wat maakt die ene keer nou uit denk ik dan..Maar ja, het zijn mijn paarden/pony's, bij mijn huis en ik stoor me eraan / het kost mij energie. Wat nu? Pff..dilemma's..