Het erge is dus dat bij mij best wel veel mag... Een vriendinnetje gaf haar vriendje ook les op die van mij... Gewoon omdat ie lief is... maarja, dan weet ik dat, ik weet hoe voorzichtig die mensen zijn met paarden en vertrouw ze... Dus dan is het geen probleem, ik weet van te voren wie er op komt, weet dat het meisje ontzettend is voor het "niet rukken/trekken/schoppen" dus dat dat ook niet gebeurd... Ander iemand (die wilde graag buitenrijden, kon op haar paard niet, is zwanger nu dus mjah dat werd ook niets helaas... ) zou hem gaan rijden, haar vriend ging mee en wilde er ook een keertje op... Ja, hij kan een beetje rijden, maar hij vond het helemaal geweldig.. en mijn pony ook (want dan was het gewoon lekker los teugeltje en crossen maar (nouja, crossen, gewoon lang pad en net wat harder mogen dan bij ons
)
Die mensen hebben ervaring, weten wat ze doen etc. Dus vond ik dat geen probleem...
Bij haar was de allergie helaas wel zo erg dat ze echt ziek werd... Medicijnen hielpen niet etc. Dus mjah.. als ze ging rijden, was ze daarna vaak ziek, miste zo stage, studie etc. Dus mjah snap de keuze wel die ze met haar ouders heeft gemaakt... Ze komt nog steeds af en toe langs
Maar niet meer een paar x per week...
Haha ooit komt het goed.. heb nu wat mensen die voor me rondkijken, via via... De jongen die ik eigenlijk het liefst zou zien, die heeft het te druk en rijdt al paarden van andere mensen; maar die kijkt voor mij ook een beetje rond.. dus dat is al heel fijn
en nu afwachten.... Kieskeurig zijn en gewoon afwachten...
Het was ook gewoon aftellen, je wist dat het ging komen. En uiteindelijk luisterde ze wel, maar altijd met een "ondertoontje" of toch van "ik weet het beter, maar ik moet luisteren"... Maarja met dat van hindernissen heeft ze het zelf stop gezet.. ok, maar nu komt ze ook niet meer terug, voor geen miljoen! Tis jammer, ze reed hem echt netjes.. maar mjah...
Hmm... Niet meer geweest... wel wat laten horen of dat ook niet Sabine?