
Ik ben 7 jaar lang betalende bijrijdster geweest. Ik heb altijd de helft van alle kosten betaald. Ik heb dit zelf voorgesteld omdat mijn bijrijdpaardje anders verkocht had moeten worden, omdat de eigenaresse het niet meer alleen kon betalen. Dit betekende wel dat alle beslissingen met mij werden besproken. Mijn risico was dat ik jarenlang veel heb geïnvesteerd in een paard dat elk moment door de eigenaresse verkocht had kunnen worden. Maar mijn keus om het zo te doen.
Na 7 jaar heb ik mijn bijrijdpaard gekregen. Ik had qua tijd een bijrijdster nodig. Ondertussen heb ik er twee. Het enige wat ik ze heb gevraagd is zelf te betalen voor hun lessen bij de instructeur die ik kies. Dat doen ze allebei. Ik vind het geweldig om mijn paardje te delen, ervaringen uit te wisselen en lekker samen naar het bos te gaan (een op de fiets, een te paard). Ik zou niet zonder willen

En daarbij zijn goede, betrouwbare bijrijdsters hun gewicht in goud waard: mijn paard iets minder
