Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Marocje schreef:Precies. Had dus wel een mailtje gestuurd of ze al meer wist ( na de dag dat ze zou mailen) maar dat was niet zo. Ga het niet nog een keer vragen.
1 van die anderen lijkt mijn bericht nog niet gelezen te hebben. Reageer via Mp.
joyce B schreef:als die mensen zo snel hun mening over jou klaar hebben en verwachten dat je je meteen frank en vrij voelt en jezelf kunt zijn, dan zullen die mensen wellicht ook niet zo goed bij je passen als je gevoelig en wat onzeker bent. Jammer van het paard, maar er komt vast wel wat anders op je pad met mensen die je wel een kans geven te laten zien wie je echt bent.
tijger22 schreef:joyce B schreef:als die mensen zo snel hun mening over jou klaar hebben en verwachten dat je je meteen frank en vrij voelt en jezelf kunt zijn, dan zullen die mensen wellicht ook niet zo goed bij je passen als je gevoelig en wat onzeker bent. Jammer van het paard, maar er komt vast wel wat anders op je pad met mensen die je wel een kans geven te laten zien wie je echt bent.
En dat terwijl ze een zorgboerderij aan huis hebben...
Dan zouden ze toch beter moeten weten?
vanspeijk schreef:Ik ga morgen kijken bij een mogelijk verzorgpaardje. Welke dingen zijn handig om te vragen/overleggen? Is het gebruikelijk om afspraken zwart op wit vast te leggen? Algemene tips?
theadora99 schreef:Wat ze bij mij altijd fijn vonden, was als ik aanbood om zelf dingen te doen. Paard stond in modderige paddock en eigenaresse kwam net op dr redelijk nette schoenen uit werk, dus ik bood aan dat ik m wel eventejs zou pakken. Heb geholpen met poetsen omdat er weinig tijd was, heb zijn hoofdstel zelf ingedaan omdat ik een stuk langer was. Probeer zelf initiatief te nemen maar niet extreem. Niet nu aanbieden om alle stallen uit te gaan mesten als je dat normaal niet zo doen zeg maar. Geef goed zelf aan wat je wil en wat je grenzen zijn, en geef het ook eerlijk toe als je dingen lastig vind of lijken.
Marocje schreef:theadora99 schreef:Wat ze bij mij altijd fijn vonden, was als ik aanbood om zelf dingen te doen. Paard stond in modderige paddock en eigenaresse kwam net op dr redelijk nette schoenen uit werk, dus ik bood aan dat ik m wel eventejs zou pakken. Heb geholpen met poetsen omdat er weinig tijd was, heb zijn hoofdstel zelf ingedaan omdat ik een stuk langer was. Probeer zelf initiatief te nemen maar niet extreem. Niet nu aanbieden om alle stallen uit te gaan mesten als je dat normaal niet zo doen zeg maar. Geef goed zelf aan wat je wil en wat je grenzen zijn, en geef het ook eerlijk toe als je dingen lastig vind of lijken.
Dit is ook per eigenaar verschillend. Initiatief kan goed zijn, maar ook teveel. Ik kon er niet goed tegen kwam ik achter. Vooral omdat diegene ook nog veel moest leren maar dat zelf niet zo zag. Dat gaf dus alleen maar frustraties. Een simpel iets als paard uit de wei halen, en er dan recht op af lopen. Tja, niet gek dat ie dan ook wegloopt. Maar dus ook een gewone knoop ipv paarden(veiligheid)knoop maken. Bij mijn pony is dat dus gevaarlijk, die kan (kon?) zo ineens in paniek schieten.
Ik vond het even vragen, altijd wel heel fijn. Dan kon ik meteen uitleggen als iets iets meteen ging bijv. Zoals wanneer het paard klaarstaat om gepoetst te worden, even vragen of je ook kan poetsen. Voor hetzelfde geld zit daar ook een gebruiksaanwijzing bij zoals losse beentjes of gevoelige oortjes, noem maar wat.
Maar ook met hoofstel indoen. Leek zo simpel, tot ik zag dat ze hebt bit tegen de tanden drukte. Vind ie niet zo fijn.. dus pony drukte de lippen op elkaar maar het bit 'knalde' toch naar binnen. Maar vriendelijk uitgelegd en laten zien hoe ik dat normaal doe, pony is echt heel makkelijk en doet zo zijn mond open. Maargoed, toen zat mijn frustratie level al een stuk hoger..
En wat ik al schreef: het lijkt simpel, is het ook, maar dat dacht zij dus ook. Terwijl wanneer zij zich wat bescheidener had opgesteld, het wellicht wel wat was geworden.
Marocje schreef:theadora99 schreef:Wat ze bij mij altijd fijn vonden, was als ik aanbood om zelf dingen te doen. Paard stond in modderige paddock en eigenaresse kwam net op dr redelijk nette schoenen uit werk, dus ik bood aan dat ik m wel eventejs zou pakken. Heb geholpen met poetsen omdat er weinig tijd was, heb zijn hoofdstel zelf ingedaan omdat ik een stuk langer was. Probeer zelf initiatief te nemen maar niet extreem. Niet nu aanbieden om alle stallen uit te gaan mesten als je dat normaal niet zo doen zeg maar. Geef goed zelf aan wat je wil en wat je grenzen zijn, en geef het ook eerlijk toe als je dingen lastig vind of lijken.
Dit is ook per eigenaar verschillend. Initiatief kan goed zijn, maar ook teveel. Ik kon er niet goed tegen kwam ik achter. Vooral omdat diegene ook nog veel moest leren maar dat zelf niet zo zag. Dat gaf dus alleen maar frustraties. Een simpel iets als paard uit de wei halen, en er dan recht op af lopen. Tja, niet gek dat ie dan ook wegloopt. Maar dus ook een gewone knoop ipv paarden(veiligheid)knoop maken. Bij mijn pony is dat dus gevaarlijk, die kan (kon?) zo ineens in paniek schieten.
Ik vond het even vragen, altijd wel heel fijn. Dan kon ik meteen uitleggen als iets iets meteen ging bijv. Zoals wanneer het paard klaarstaat om gepoetst te worden, even vragen of je ook kan poetsen. Voor hetzelfde geld zit daar ook een gebruiksaanwijzing bij zoals losse beentjes of gevoelige oortjes, noem maar wat.
Maar ook met hoofstel indoen. Leek zo simpel, tot ik zag dat ze hebt bit tegen de tanden drukte. Vind ie niet zo fijn.. dus pony drukte de lippen op elkaar maar het bit 'knalde' toch naar binnen. Maar vriendelijk uitgelegd en laten zien hoe ik dat normaal doe, pony is echt heel makkelijk en doet zo zijn mond open. Maargoed, toen zat mijn frustratie level al een stuk hoger..
En wat ik al schreef: het lijkt simpel, is het ook, maar dat dacht zij dus ook. Terwijl wanneer zij zich wat bescheidener had opgesteld, het wellicht wel wat was geworden.