Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-10-16 13:36

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 15-10-16 13:36

Lienek, de teugels om het hoofd laten met wisselen naar halster is de normaalste zaak van de wereld?
Dit wordt op alle maneges geleerd zodat je nog wat om handen hebt als het paard weg wilt lopen.

**Geplaatst**: 15-10-16 13:37

Geplaatst: 15-10-16 13:37

Blijft toch altijd lastig puntje als dingen stuk gaan als de bijrijder/verzorger er mee aan de gang is.
Kan natuurlijk slijtage zijn of een stomme fout. Voor mij zou het er ook wel aan liggen wat er kapot gaat. Als het een halster is zou dat niet zo'n probleem zijn als een hoofdstel. Mijn paard heeft ook haar onhandige acties waardoor er op de en of andere manier nog weleens wat kapot wil gaan dat kan je ook moeilijk in de schoenen van de bijrijder schuiven. Hier is weleens een hoofdstel gesneuveld toen er een bijrijder kwam voor de 2de of 3de keer. Het was geen duur hoofdstel gelukkig en het was een onhandige samenloop van omstandigheden. Ik stond er zelf bij en had zelf al eerder in moeten grijpen. Mijn zadel is er toen nog goed vanaf gekomen omdat ik die nog net op tijd af kon trekken. Durf niet meer te zeggen of dat nu gebeurde voor dat het hoofdstel kapot ging of erna. Al met al heeft me dat wel doen besluiten dat ik mijn paard maar niet meer uit handen geef. Maar dat ligt meer aan het paard dan aan een eventuele bijrijder/verzorger. Verder krijgt mijn paard gewoon vrij als ik weinig tijd heb moet kunnen.
Kan er zelf ook niet zo heel goed tegen als ik iemand zie "klungelen". Maar je wil ze dan toch de gang laten gaan. Het is in ieder geval leerzaam geweest.

Laatst is wel het zadel van mijn verzorgpony kapot gegaan. Gewoon slijtage. Het scheelt natuurlijk wel dat ik er al erg lang komt en als er iets kapot gaat zal dat 9 van de 10 keer bij mij zijn omdat ik een van de weinige ben die veel met de paarden doet en dan sneuvelt er nog weleens iets.

Blijft gewoon lastig. Zeker omdat je er meestal niet bij bent als er iets stuk gaat en moet je maar op de eerlijkheid van de bijrijder/verzorger vertrouwen. Wel handig om van te voren toch te bespreken en kijken hoe hun er tegenover staan. Als iemand al jaren bij je komt rijden en en er gaat dan eens iets stuk kijk je daar ook ander tegenaan dat als iemand net 2 maanden het paard rijdt.

**Geplaatst**: 15-10-16 13:42

Geplaatst: 15-10-16 13:42

daisssx schreef:
Lienek, de teugels om het hoofd laten met wisselen naar halster is de normaalste zaak van de wereld?
Dit wordt op alle maneges geleerd zodat je nog wat om handen hebt als het paard weg wilt lopen.

Bij veel maneges inmiddels niet meer. Juist omdat er dit soort dingen kunnen gebeuren. En je kan wel zeggen dat je dan nog wat hebt maar als je bijrijdster gelijk loslaat omdat ze toch angstig is of iets in die richting kun je maar beter alles ineen keer er af halen. Of snel genoeg het halster wisselen. En zeker als het om tinkers gaat waar de hooibaal en de wei met gras op een paar meter afstand zijn.. dan is het eten eten en nog meer eten haha

**Geplaatst**: 15-10-16 13:56

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 15-10-16 13:56

Eigen zadel zou ik dan weer niet willen, want hoe goed past dat zadel dan?

Ik heb meerdere hoofdstellen en bijrijdster maakt gebruik van 1 door mij aangewezen hoofdstel. In dit geval omdat ik wil dat zij alleen met de hackemore rijdt, maar als ik ooit een wedstrijdhoofdstel heb voor de gup, zal een eventuele toekomstige bijrijder daar gewoon niet mee rijden.

Halster is wel eens stuk gegaan omdat ponylief domme actie had en het stuk trok. Dat reken ik echt mijn bijrijdster niet aan, datzelfde is mij ook wel eens overkomen. Pony kan wel eens wat lomp zijn zo af en toe.
Verder merk ik eigenlijk niet dat er dingen snel stuk gaan met bijrijder. Nirt sneller dan zonder, heb 2 pony's en alleen voor de ene een bijrjder,

Als ik een eigenaar had voor wie ik bijreed die zo fanatiek de nadruk zou leggen op alles vervangen wat kapot is, zou ik de spullen niet meer durven gebruiken en dus afhaken.

Ik ben blijkbaar gezegend met de mijne en met de eigenaren voor wie ik vroeger heb mogen rijden, want ik kom in dit topic zoveel dingen tegen die ik echt absoluut niet herken. Van beide kanten niet, terwijl ik zelf een jaar of 10 bijrijder ben geweest voor meerdere eigenaren en ook alweer 6 jaar eigenaar met bijrijder ben.

**Geplaatst**: 15-10-16 14:14

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 15-10-16 14:14

Ik denk dat je ook geluk moet hebben met het vinden van iemand. Zelf zou ik het heel normaal vinden dat als ik bijvoorbeeld per ongelijk met iets ergens achter blijf haken of vergeet op te ruimen waarna het kapot gaat om het te vergoeden. Ik heb wel gemerkt dat veel mensen dat toch niet zo heel normaal vinden hoor!
Liever op voorhand alles duidelijk dan na 2 maanden ergernissen omdat er niks is vastgelegd.
Bij mij op stal rijdt er iemand de tinker van toen stalgenoot. Deze persoon zou ik met liefde op mijn merrie hebben omdat ze precies is wat ik zoek maar helaas de goeien zijn snel bezet!

Eigen zadel heb je ook wel gelijk in. Is lastig wb goed passen. Wellichg dat ik inderdaad net als jou dan een ouder of minder duur hoofdstel aanschaf voor een bijrijdster.

**Geplaatst**: 15-10-16 14:47

Geplaatst: 15-10-16 14:47

Ik vind dingen die door mijn slordigheid kapot gaan ook normaal om te vergoeden.
Maar als daar van te voren zo enorm de nadruk op gelegd wordt als hoe je het hierboven ergens verwoord, zou dat op mij het effect hebben bang te zijn überhaupt iets aan te raken.
Dat het een keer genoemd wordt ok, maar 'vooraf heel duidelijk maken' geeft mij een beetje de lading dat je na elk bezoek van de bijrijder een minutieuse check gaat doen op je spullen om te zien of er niet toevallig een krasje bijgekomen is waar de bijrijder dan voor op kan draaien. Misschien bedoel je dat wel helemaal niet en ga je er in de praktijk net zo mee om als ikzelf doe, maar ik geef even aan welk gevoel het bij mij oproept.

En zo lees ik hier in dit topic (niet zo zeer bij jou, maar in het algemeen, bij verschillende boksers) af en toe meer vooropgestelde regels waarbij ik me serieus afvraag waarom iemand een bijrijder wil, want geen enkel iemand zal dingen exact hetzelfde doen als jijzelf als eigenaar.
Het rijden niet, het poetsen niet, het wegleggen van je spullen niet.
Als een bijrijder ongeveer moet voldoen aan een kloon van de eigenaar, gaat dat altijd voor zowel eigenaar als bijrijder uitdraaien op een teleurstelling.

Ik heb in mijn jaren als bijrijder en in mijn jaren als eigenaar nooit veel nadrukkelijke regels opgelegd gehad of opgesteld, en toch gaat het al jaren zonder gedoe.
Misschien heb ik wel mazzel, dat zou natuurlijk kunnen.
Maar er zijn wel degelijk advertenties van mensen die al heel lang naar een geschikt persoon zoeken waar ik ook nooit op zou reageren, zelfs al was het het enige paard in de verre omtrek. Ik denk dat sommige mensen beter geen bijrijder kunnen hebben, dan wel een met een dichtgetimmerd contract waarbij elke handeling die wel en niet met het paard/de spullen gedaan mag/moet worden zijn opgenomen.

Maar goed, ieder zijn goed recht om regels op te stellen voor de omgang met zijn haar paard, maar een ander dan ook het recht om daar niet op af te komen als bijrijder.

**Geplaatst**: 15-10-16 14:51

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 15-10-16 14:51

Tja het lijkt mij niet zo moeilijk om voorzichtig met spullen van €1000,- om te gaan maar blijkbaar denken mensen daar hier anders over... Ik merk het zelfs met m'n beste vriendin, zij had de Singel slordig over het zadel gehangen waardoor er vervolgens een knik inzat en het leer scheurtjes heeft. Ik vertrouw haar 100% en ben zelf ook bijrijder geweest, heel lang zelfs, maar merk gewoon dat er minder voorzichtig met spullen wordt omgegaan als het niet je eigen is. Daarom vind ik aan het begin duidelijk maken qua wat je van elkaar verwacht als dit soort dingen gebeuren niet heel gek.

**Geplaatst**: 15-10-16 15:01

Geplaatst: 15-10-16 15:01

De reden dat ik het nadrukkelijk duidelijk wil hebben is omdat niet iedereen het vanzelfsprekend om eigen veroorzaakte schade te vergoeden of te vervangen.
Het is nog vervelender voor iedereen als zoals ik hier boven schreef pas later ineens er mee aan kom zetten. Ik ga echt niet er boven op zitten want ik ga er vanuit dat als er iets kapot gaat dit gewoon gemeld gaat worden. Maar wil wel mede delen dat als je door slordigheid iets kapot maakt dat het vergoed dient te worden.
Daarnaast als paardeneigenaar en eigenaar van de spullen vind ik dat ik dat mag vragen. Net als iemand die zuinig is op mijn paard.
En als ik niemand kan vinden is het ook geen ramp. Heb liever iemand met wie ik totaal op 1 lijn zit dan een bijrijdster die niet verantwoordelijk genoeg is naar mijn mening.

**Geplaatst**: 15-10-16 19:16

Geplaatst: 15-10-16 19:16

Ik heb ook een voorbeeld, ben benieuwd wat jullie in dat geval zouden doen

(in mijn geval is de bijrijder in dit verhaal m'n zusje, dus was het vrij makkelijk opgelost

)

Paar weken geleden had mijn zusje mijn paard vast gezet op de wasplaats. 2 ijzeren kettingen met paniekhaken. Echter gebeurde er iets buiten het zicht van mij paard en zusje met enorm veel kabaal, mijn paar schrok er erg van en heeft het halster kapot getrokken.
Nu voelde mijn zusje zich zo schuldig dat ze een nieuw halster gekocht heeft haha, maar het is niet echt iemands schuld, dus wat zouden jullie dan in zo'n situatie doen als dit zou gebeurden bij je bijrijder? Ben wel benieuwd

**Geplaatst**: 15-10-16 20:49

Geplaatst: 15-10-16 20:49

Anoniem schreef:
Ik heb ook een voorbeeld, ben benieuwd wat jullie in dat geval zouden doen (in mijn geval is de bijrijder in dit verhaal m'n zusje, dus was het vrij makkelijk opgelost )

Paar weken geleden had mijn zusje mijn paard vast gezet op de wasplaats. 2 ijzeren kettingen met paniekhaken. Echter gebeurde er iets buiten het zicht van mij paard en zusje met enorm veel kabaal, mijn paar schrok er erg van en heeft het halster kapot getrokken.
Nu voelde mijn zusje zich zo schuldig dat ze een nieuw halster gekocht heeft haha, maar het is niet echt iemands schuld, dus wat zouden jullie dan in zo'n situatie doen als dit zou gebeurden bij je bijrijder? Ben wel benieuwd

Bij mij zou dit niet voorkomen want ik wil niet dat mijn paard zo vast gezet wordt precies om die reden, dit zou mijn bijrijder dus ook niet 'mogen'.

**Geplaatst**: 15-10-16 21:08

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 15-10-16 21:08

Ik zou zelf een nieuw halster kopen, iets dergelijks heb ik hierboven ook al beschreven. Pony is houdini en maakt alle paardenknopen bij tijd en wijle los, ook bij mij.
En doet vervolgens lomp en trekt halster stuk.
Tja, had bij mij ook kunnen gebeuren, dus neem ik mijn bijrijder niets kwalijk.

**Geplaatst**: 15-10-16 21:36

Geplaatst: 15-10-16 21:36

Anoniem schreef:
Ik heb ook een voorbeeld, ben benieuwd wat jullie in dat geval zouden doen (in mijn geval is de bijrijder in dit verhaal m'n zusje, dus was het vrij makkelijk opgelost )

Paar weken geleden had mijn zusje mijn paard vast gezet op de wasplaats. 2 ijzeren kettingen met paniekhaken. Echter gebeurde er iets buiten het zicht van mij paard en zusje met enorm veel kabaal, mijn paar schrok er erg van en heeft het halster kapot getrokken.
Nu voelde mijn zusje zich zo schuldig dat ze een nieuw halster gekocht heeft haha, maar het is niet echt iemands schuld, dus wat zouden jullie dan in zo'n situatie doen als dit zou gebeurden bij je bijrijder? Ben wel benieuwd

Zoiets zou ik niet erg vinden als eigenaar zijnde, zou zelf een nieuw halster kopen, maar het zou wel fijn zijn als bijrijder ten minste aanbied een nieuwe te kopen. Als er dingen stuk gaan door slordigheid mag de bijrijder het voortaan wel vergoeden. Heb wel geleerd van mijn goedheid.

**Geplaatst**: 15-10-16 22:08

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 15-10-16 22:08

Komt Voort uit natuurlijk gedrag van het paard, kan altijd keer schrikken. Zou ik dus als eigenaar gewoon voor mijn rekening nemen. Maar dingen als zadels op de grond kwakken, of onvoorzichtig in de kast doen waardoor er krassen op de lepel komen of dat soort dingen, ja dan vind ik wel dat er wat vergoed mag worden.

**Geplaatst**: 16-10-16 00:50

Geplaatst: 16-10-16 00:50

Ach ik had het andersom, als bijrijder mijn eigen spullen en ik was verbaasd hoe onvoorzichtig daar door de eigenaar mee om gegaan werd.
Nou werd er geen bijdrage gevraagd, dus ik heb op een vrije zaterdag de zadelkamer grondig opgeruimd en schoongemaakt en mijn zadel op de hoogste zadelsteun gehangen. Met mijn lengte geen probleem en op die manier werd er geen zadel bovenop gelegd en werd die niet meer van de steun gestoten.
Ik kocht extra (goedkope) borstels enz. Voor de algemene poetskist en wat ik zelf graag gebruikte ging mee in de auto.

Ik had het idee dat ik voorzichtiger met hun spul om ging dan zij met mijn spullen. Maakt ook niet uit, er is niets kapot gegaan en ik ben wat dat soort dingen betreft neurotisch aangelegd.

**Geplaatst**: 16-10-16 09:21

Geplaatst: 16-10-16 09:21

liekec schreef:
Tja het lijkt mij niet zo moeilijk om voorzichtig met spullen van €1000,- om te gaan maar blijkbaar denken mensen daar hier anders over... Ik merk het zelfs met m'n beste vriendin, zij had de Singel slordig over het zadel gehangen waardoor er vervolgens een knik inzat en het leer scheurtjes heeft. Ik vertrouw haar 100% en ben zelf ook bijrijder geweest, heel lang zelfs, maar merk gewoon dat er minder voorzichtig met spullen wordt omgegaan als het niet je eigen is. Daarom vind ik aan het begin duidelijk maken qua wat je van elkaar verwacht als dit soort dingen gebeuren niet heel gek.

Dat vind ik dus zo vreemd

. Met de spullen van mijn vorige verzorgbeest ging ik uiterst voorzichtig om, al moest ik het 10x schoonmaken. Maar mijn eigen spul kwak ik rustig in een hoekje op de grond hoor :')

.

**Geplaatst**: 16-10-16 09:24

Geplaatst: 16-10-16 09:24

Kwestie van opvoeding, ik ga altijd heel voorzichtig met andermans spullen om. Dat hebben m'n ouders me geleerd, zoals het hoort.

**Geplaatst**: 16-10-16 11:31

Geplaatst: 16-10-16 11:31

onbarefeet schreef:
liekec schreef:
Tja het lijkt mij niet zo moeilijk om voorzichtig met spullen van €1000,- om te gaan maar blijkbaar denken mensen daar hier anders over... Ik merk het zelfs met m'n beste vriendin, zij had de Singel slordig over het zadel gehangen waardoor er vervolgens een knik inzat en het leer scheurtjes heeft. Ik vertrouw haar 100% en ben zelf ook bijrijder geweest, heel lang zelfs, maar merk gewoon dat er minder voorzichtig met spullen wordt omgegaan als het niet je eigen is. Daarom vind ik aan het begin duidelijk maken qua wat je van elkaar verwacht als dit soort dingen gebeuren niet heel gek.

Dat vind ik dus zo vreemd . Met de spullen van mijn vorige verzorgbeest ging ik uiterst voorzichtig om, al moest ik het 10x schoonmaken. Maar mijn eigen spul kwak ik rustig in een hoekje op de grond hoor .

Ik ben hier heel eerlijk gezegd ook wel verbaast om.. Ik heb eigen spullen van mijn oude paard, hier ging ik toch echt een stuk minder voorzichtig mee om dan de spullen van de eigenaresse van mijn verzorgpaard. Als iets van mijn eigen spullen kapot zou gaan, zou dat balen zijn, maar niet zo erg. Als de spullen van mijn verzorgpaard (door mijn toedoen) kapot zouden gaan, zou ik dat heel vervelend vinden.
Wat betreft die halsters.. ik vind het lastig. Toevallig trok mijn verzorgpaard afgelopen week haar halster stuk. Ze stond met de paardenknoop vast, toen ze schrok van een tractor op het erf. Ze gooide haar hoofd naar achter en dat hield het halster niet. Ik heb aangeboden het te vergoeden, maar de eigenaresse vond dat onzin, ze vond het de schuld van het paard en daardoor haar verantwoordelijkheid. Ik denk dat ik dat ook had gezegd als ik destijds een bijrijder had gehad, maar vanuit de positie van de bijrijders voelt dat toch weer anders.

Laatst bijgewerkt door miramii op 16-10-16 11:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-10-16 11:32

Geplaatst: 16-10-16 11:32

Vraagje,

Iemand wel eens contract opgesteld wbt staldeler/verzorgen?

Eventueel tips oid?
Mag ook via pb

**Geplaatst**: 16-10-16 12:56

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 16-10-16 12:56

Ja ik heb dat gebruikt in begin bij lease en paard wat ik nu in bruikleen heb gaat ook onder contract. Veel regeltjes wil het echt rechtsgeldig zijn (die voor bruikleen is een officiële), die ik zelf gebruikte voor lease niet maar geeft wel duidelijkheid van beide kanten als er afspraken op papier staan.

**Geplaatst**: 16-10-16 13:12

Geplaatst: 16-10-16 13:12

Marije_jiplover schreef:
Ik vind dingen die door mijn slordigheid kapot gaan ook normaal om te vergoeden.
Maar als daar van te voren zo enorm de nadruk op gelegd wordt als hoe je het hierboven ergens verwoord, zou dat op mij het effect hebben bang te zijn überhaupt iets aan te raken.
Dat het een keer genoemd wordt ok, maar 'vooraf heel duidelijk maken' geeft mij een beetje de lading dat je na elk bezoek van de bijrijder een minutieuse check gaat doen op je spullen om te zien of er niet toevallig een krasje bijgekomen is waar de bijrijder dan voor op kan draaien. Misschien bedoel je dat wel helemaal niet en ga je er in de praktijk net zo mee om als ikzelf doe, maar ik geef even aan welk gevoel het bij mij oproept.

En zo lees ik hier in dit topic (niet zo zeer bij jou, maar in het algemeen, bij verschillende boksers) af en toe meer vooropgestelde regels waarbij ik me serieus afvraag waarom iemand een bijrijder wil, want geen enkel iemand zal dingen exact hetzelfde doen als jijzelf als eigenaar.
Het rijden niet, het poetsen niet, het wegleggen van je spullen niet.
Als een bijrijder ongeveer moet voldoen aan een kloon van de eigenaar, gaat dat altijd voor zowel eigenaar als bijrijder uitdraaien op een teleurstelling.

Ik heb in mijn jaren als bijrijder en in mijn jaren als eigenaar nooit veel nadrukkelijke regels opgelegd gehad of opgesteld, en toch gaat het al jaren zonder gedoe.
Misschien heb ik wel mazzel, dat zou natuurlijk kunnen.
Maar er zijn wel degelijk advertenties van mensen die al heel lang naar een geschikt persoon zoeken waar ik ook nooit op zou reageren, zelfs al was het het enige paard in de verre omtrek. Ik denk dat sommige mensen beter geen bijrijder kunnen hebben, dan wel een met een dichtgetimmerd contract waarbij elke handeling die wel en niet met het paard/de spullen gedaan mag/moet worden zijn opgenomen.

Maar goed, ieder zijn goed recht om regels op te stellen voor de omgang met zijn haar paard, maar een ander dan ook het recht om daar niet op af te komen als bijrijder.

Bij gebrek aan een like knop $_/-\o_$

**Geplaatst**: 16-10-16 16:48

Geplaatst: 16-10-16 16:48

Anoniem schreef:
Ik heb ook een voorbeeld, ben benieuwd wat jullie in dat geval zouden doen (in mijn geval is de bijrijder in dit verhaal m'n zusje, dus was het vrij makkelijk opgelost )

Paar weken geleden had mijn zusje mijn paard vast gezet op de wasplaats. 2 ijzeren kettingen met paniekhaken. Echter gebeurde er iets buiten het zicht van mij paard en zusje met enorm veel kabaal, mijn paar schrok er erg van en heeft het halster kapot getrokken.
Nu voelde mijn zusje zich zo schuldig dat ze een nieuw halster gekocht heeft haha, maar het is niet echt iemands schuld, dus wat zouden jullie dan in zo'n situatie doen als dit zou gebeurden bij je bijrijder? Ben wel benieuwd

Zoiets kan bijrijder niks aan doen ik zou het aanbod afslaan dat ze een nieuwe koopt maar het wel heel lief vinden.

Over opvoeding, dit ben ik met eske eens. Stel ik zou een jonger iemand als verzorgster nemen dan zou ik graag die ouders ontmoeten zodat ik een beeld heb van hoe deze persoon is opgevoed, zegt vaak ook veel over iemand!

Contractje is slim om te doen maar zou er niet in door schieten met te veel eisen maar bijvoorbeeld door eigen toe doen stuk maken van spullen zou ik er zeker in zetten. En wat wel en niet mag..
Zoals buitenrijden ed. Als bijrijders het dan aan hun laars lappen de regels kun je het contract er bij halen..

En zoals gezegd je moet geloof ik heel veel geluk hebben wil je de perfecte bijrijdster vinden. De goede wisselen namelijk niet zo snel van paard/plek en hoeven eigenlijk ook geen advertentie te plaatsen omdat ze zo weer ergens terecht kunnen

**Geplaatst**: 16-10-16 17:26

Geplaatst: 16-10-16 17:26

onbarefeet schreef:
liekec schreef:
Tja het lijkt mij niet zo moeilijk om voorzichtig met spullen van €1000,- om te gaan maar blijkbaar denken mensen daar hier anders over... Ik merk het zelfs met m'n beste vriendin, zij had de Singel slordig over het zadel gehangen waardoor er vervolgens een knik inzat en het leer scheurtjes heeft. Ik vertrouw haar 100% en ben zelf ook bijrijder geweest, heel lang zelfs, maar merk gewoon dat er minder voorzichtig met spullen wordt omgegaan als het niet je eigen is. Daarom vind ik aan het begin duidelijk maken qua wat je van elkaar verwacht als dit soort dingen gebeuren niet heel gek.

Dat vind ik dus zo vreemd . Met de spullen van mijn vorige verzorgbeest ging ik uiterst voorzichtig om, al moest ik het 10x schoonmaken. Maar mijn eigen spul kwak ik rustig in een hoekje op de grond hoor .

Tja ik zelf ook maar merk het bij anderen helaas wel. Merk wel dat nu ik al m'n spullen voor m'n eigen paard zelf moet kopen ik er nog consequenter mee ben, vroeger met een verzorgpaard gooide ik rustig m'n hoofdstel even op de grond, nu echt niet meer.

**Geplaatst**: 16-10-16 21:40

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 16-10-16 21:40

Alleen al het aanbieden om dit te vergoeden vind ik als eigenaar al een aardig gebaar.
De houding van tja...kapot...jammer dan. Koopt de eigenaar maar nieuw. Heb ik een bloedhekel aan!

**Geplaatst**: 17-10-16 15:35

Geplaatst: 17-10-16 15:35

Horror, hoeveel mensen wel niet alleen mailen: waar staat hij precies...
Of: Ik heb interesse...
Of: Wat is de bijdrage...

En dan zonder naam, ervaring oid...
En dan denk ik, ik geef een hele hoop informatie over mijn paard. Het is toch niet heel moeilijk om een nette mail op te stellen met:

geachte meneer/mevrouw,

Ik zag uw advertentie en ik ben geïnteresseerd.

Ik ben die en die, mijn ervaringen zijn zus en zo.
ik heb nog wel een paar vragen naar aanleiding van de advertentie:
Waar staat uw paard, wat is de bijdrage, blablabla...

Met vriendelijke groet,

Naam achternaam.

Maar schijnbaar is dat erg moeilijk >;)

Ik zoek iemand die goed voor mijn paard zorgt op dagen dat ik niet in de buurt ben. Onder goed verzorgen versta ik ook een goede communicatie met de eigenaar. Zodat ik als eigenaar weet dat ik mijn paard in goede handen heb gegeven en ik er van uit kan gaan dat als er iets mis is er wel met mij gecommuniceerd wordt.
Dit soort mails geven mij daar heel weinig vertrouwen in

**Geplaatst**: 17-10-16 15:46

Re: Ook zo moeilijk om een bijrijder te vinden, deel 4

Geplaatst: 17-10-16 15:46

Tja, ik als bijrijder met alleen een fiets zou toch opzoek zijn naar een paard binnen een bepaalde straal. Ik zou het dan een beetje weggegooide tijd en energie vinden om een hele mail te tikken over mezelf om dan vervolgens te horen te krijgen dat hij aan de andere kant van het land staat

Dat mensen dan alleen even vragen waar hij precies staat kan ik me dan voorstellen, maar dat ben ik. Hetzelfde met de bijdrage. Dat het zonder aanhef oid is vind ik wel vreemd.