Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
opisop_shop schreef:Ik ben er alleen de eerste paar keer bij. Daarna zelf en hebben we app contact en kon ik af en toe even kijken hoe het gaat.
Denk dat veel mensen het niet continu willen inderdaad omdat je dan toch anders doet dan je zou willen. Of dat nou qua tijdsduur is of qua even rustig terug willen kunnen trekken.
_Penotti schreef:Dat zal aan de omgeving liggen.
Hier ben je al blij dat je een ruiter kunt vinden, als die moet betalen gaat die wel naar die andere tig in de buurt.
Ja ik vind die ruiters wel onzeker, mijn mening.
De gedachte ik wil lekker kunnen knuffelen en tutten in rust kan ik wel wat mee.
Maar geen eigenaar want dat word ik onzeker, jammer vind ik dat. Vraag me dan oprecht af waarom.
Als de eigenaar je niet goed vond mocht je niet langer meer komen denk ik dan.
Heeft verder ook niets met zelfstandigheid te maken. Ik kan dat paard prima rijden als er niemand kijkt. Als ik me bekeken voel schiet ik in de stress. Dat is gewoon een stukje prestatiedrang/faalangst van mijzelf. Ik heb dat ook met andere dingen (schoolwerk, begeleide krachttraining, mijn moeder die me leert haken
), niet alleen als ik aan het rijden ben en de eigenaar staat er naast. Dus ja, ik als persoon ben onzeker. Maar dat wil niet zeggen dat ik een onzekere ruiter ben.



Het enige is dat dat kan betekenen dat je misschien iets langer moet zoeken voor je iemand vindt die bij jullie past. Gini schreef:Maar dan rijdt je bijrijder alleen maar?
Ik kon het vroeger bijvoorbeeld heel leuk vinden om uren te tutten met een paard of zelfs maar in de wei wat te zitten of wat te grondwerken. Als het een eis is van de eigenaar om er continu bij te zijn, zou ik me bezwaard voelen om dergelijke "nutteloze" dingen te doen en zou het contact met het paard zich beperken tot borsteltje eroverheen, opzadelen, rijden, afzadelen, naverzorging en doei.
En wat is erbij zijn? Een eigenaar die zijn paarden aan huis heeft en dus altijd wel op het erf aan het klussen/rondlopen is of vanuit de keuken zicht heeft op zijn grond is iets anders dan een eigenaar met 1 paardje in volpension.
_Penotti schreef:Ze komt om te rijden, te longeren om te tutten, net waar ze zin in heeft.
En hoe lang ze daar mee bezig is vult ze ook zelf in.
Meestal ben ik er wel echt bij.
Heb ik energie genoeg doe ik wat met het andere paard.
Soms zit ik er ook bij wat te kletsen.
En ja kan ook aan het eten koken zijn.
Ik begrijp dat het anders is dan 1 paard in pension, al zijn er ook delen wel gelijk.Gini schreef:Maar dan rijdt je bijrijder alleen maar?
Ik kon het vroeger bijvoorbeeld heel leuk vinden om uren te tutten met een paard of zelfs maar in de wei wat te zitten of wat te grondwerken. Als het een eis is van de eigenaar om er continu bij te zijn, zou ik me bezwaard voelen om dergelijke "nutteloze" dingen te doen en zou het contact met het paard zich beperken tot borsteltje eroverheen, opzadelen, rijden, afzadelen, naverzorging en doei.
En wat is erbij zijn? Een eigenaar die zijn paarden aan huis heeft en dus altijd wel op het erf aan het klussen/rondlopen is of vanuit de keuken zicht heeft op zijn grond is iets anders dan een eigenaar met 1 paardje in volpension.
_Penotti schreef:Ik zit nu helaas hele dagen thuis dus kan ze er altijd wel in en weet ik dat ze komt en ik ben er niet laat ik de poort open.
Een vorige bijrijder toen ik werkte had de sleutel van de poort en kast.
Met wisselende diensten was er toch ook vaak bij.

Nou kende ik haar al een hele tijd voor ze mijn paard ging rijden, misschien scheelt dat ook wel?
_Penotti schreef:Ze komt om te rijden, te longeren om te tutten, net waar ze zin in heeft.
En hoe lang ze daar mee bezig is vult ze ook zelf in.
Meestal ben ik er wel echt bij.
Heb ik energie genoeg doe ik wat met het andere paard.
Soms zit ik er ook bij wat te kletsen.
En ja kan ook aan het eten koken zijn.
Sta je dan bv. echt tegen een muurtje geleund te kijken hoe je bijrijder een uur lang met jouw paard aan het tutten is?Gini schreef:Ik kan me daar dus echt geen voorstelling bij maken wat je dan doet als je niet iets anders aan het doen bent.Sta je dan bv. echt tegen een muurtje geleund te kijken hoe je bijrijder een uur lang met jouw paard aan het tutten is?
Ach, er is ook geen juist en fout in deze. Als eigenaar en bijrijder overeenkomen, wie ben ik dan om te zeggen dat het niet ok is. Maar TS vraagt of het raar is dat mensen afhaken als de eigenaar erbij wilt zijn en dan is mijn antwoord 'nee, dat is niet raar, ik snap wel dat mensen juist bij hun hobby geen onnodig geregel en gepraat willen.'

_Penotti schreef:Gini schreef:Ik kan me daar dus echt geen voorstelling bij maken wat je dan doet als je niet iets anders aan het doen bent.Sta je dan bv. echt tegen een muurtje geleund te kijken hoe je bijrijder een uur lang met jouw paard aan het tutten is?
Ach, er is ook geen juist en fout in deze. Als eigenaar en bijrijder overeenkomen, wie ben ik dan om te zeggen dat het niet ok is. Maar TS vraagt of het raar is dat mensen afhaken als de eigenaar erbij wilt zijn en dan is mijn antwoord 'nee, dat is niet raar, ik snap wel dat mensen juist bij hun hobby geen onnodig geregel en gepraat willen.'
Muurtje zou kunnen, maar een stoel is gemakkelijker
En kijken is dan gewoon kletsen over van alles en nog niks
Maar vooral, laat mij lekker bezig zijn met het paard waar ik voor kom. Een gezellig gesprek af en toe, leuk! Maar dat hoeft echt niet elke keer... _Penotti schreef:Dat zal aan de omgeving liggen.
Hier ben je al blij dat je een ruiter kunt vinden, als die moet betalen gaat die wel naar die andere tig in de buurt.
Ja ik vind die ruiters wel onzeker, mijn mening.
De gedachte ik wil lekker kunnen knuffelen en tutten in rust kan ik wel wat mee.
Maar geen eigenaar want dat word ik onzeker, jammer vind ik dat. Vraag me dan oprecht af waarom.
Als de eigenaar je niet goed vond mocht je niet langer meer komen denk ik dan.