elenaMM77 schreef:minikatje,
misschien is 'diensten' een te 'strak' woord..
maar hoe noem jij het dan als iemand buiten het rijden om jouw een handje helpt met de boxen uitmesten..
of wanneer de boel aan een grondige reiniging toe is, je daarbij wil helpen.. of het jaarlijkse onderhoud.. of je wei even voor je naloopt. het onkruid dat rond de bakrand groeit even trekt. de aanwezige borstels schoonmaakt of het tuig (niet alleen van het bij te rijden paard) voor je invet? of beschikbaar is om eens een avondje op je kids te passen als je weg wilt of moet? of je huis in de gaten houdt tijdens je vakantie en de post en de plantjes doet (misschien even een stofzuiger door het huis).. In mijn ogen bouw je tussen eigenaar en bijrijder een band op.. deze kan zich puur beperken tot het rijden zelf.. maar kan ook veel verder strekken dan het rijden. En idd niet iedere tiener kan alles voor je betekenen.. maar er lopen niet alleen tieners rond.
dienst is wellicht een groot woord, omdat je daar soms denkt aan dienstverband. Maar als eigenaren net doen alsof zei mijn hobby subsidieëren omdat ik hun paard rijd.. dan zit er iets goed scheef.. want ik doe wel wat meer dan dat als ik bij iemand rondloop.. niet omdat het moet, niet omdat daar afspraken over zijn, maar gewoon omdat ik graag wat terug doe voor diegene. en dat kan variëren van stalwerkzaamheden tot hand en spandiensten tot voor iemand klaar staan als die dat nodig heeft. Is dat allemaal niet nodig, dan kan dat mooi meegenomen zijn.. maar zodra het wel nodig is, dan ben ik er wel.
Nog even terugkomen op het eigenarengedeelte.
Zij hebben wel wat jouw hobby is, nml een paard.
En als ze er ook maar half zo gek op zijn als ik op de mijne mag je stiekem wel op je blote knietjes komen bedanken. 
Nogmaals, iemand die zo hoog van de toren blaast met "ik doe dit en ik doe dat' ( ik denk dat je het niet zo bedoelt, maar zo komt je post wel over. Dat je van alles doet en dat dit ook als zodaing erkent en beloond moet worden), ga dan lekker bij een dressuurstal werken. Ik ga namelijk niet betalen voor je "vrijwillige"diensten, een hobby heeft lusten en lasten.
Zadels invetten vind ik verschrikkelijk, dekjes meenemen om te wassen ook. Gewoon afblijven, doe ik wel. 
Mijn leukste verzorgertjes waren 2 jonge meisjes van 9 en van 13/14. Weinig tot geen ervaring en het ging om de overmaatse shetlander die als weidegenoot bij mijn merrie in stond ( Westfaalse merrie van 1,70 hoog , met kissing spines dus je kon er niet op rijden).
2 regels:
- Niet aan de gang gaan zonder dat ik er ben.
- Altijd zorgen dat het hek dicht zit zodat ze niet op de weg of bij andere paarden kunnen komen.
Heb me werkelijk slap gelachen om alle fratsen. Paard en verzorgsters hebben in die tijd veel geleerd van alle foutjes en ongelukjes die toen zijn gebeurt. Paard had de gewoonte om bij veel stress op de achterbenen te gaan staan, dus veel grondwerk mee gedaan en de rare fratsen van de meiden steeds spannender gemaakt. ( ballonnetjes in de manen vlechten, paard als levend schilderij, paard mee naar de trampoline, paard met alle vier de benen in een emmer water. ) Maar niets was te gek of raar en alles kon gevraagd worden.
Momenteel heb ik weer 2 penny's van 8 en 9 die helpen met mijn exmoor en de getraumatiseerde draver waar ze nu bij staat. Zaterdag hebben we een 6-kamp met de paarden bedacht, ben benieuwd wat ze nu weer gaan uithalen.
Voordat ik overkom als een onverantwoordelijke eigenaar, alles ging in goed overleg en de eerste keren was ik erbij om in te kunnen grijpen. Maar meestal was ik de wei aan het uitmesten of maaien, konden de meiden lekker spelen. Dat vind ik belangrijk en dat mis ik bij de huidige verzorgers. 
Nogmaals, jij hebt een hobby en dat kost geld.
Neem niet alles voor lief en wees dankbaar als het gratis mag want die paarden vreten geld.