Peelie schreef:Ik heb nogsteeds geen bijrijder. Ik heb de moed inmiddels wel weer een beetje opgegeven. Al een aantal dames de kans gegeven om te komen bijrijden en iedere keer wordt het afgeblazen op iets banketstaaf.
Denk aan reistijd, niet gelijk op buitenrit mogen, financiele bijdrage, te veel verantwoordelijkheid....
En dat terwijl mensen juist heel erg veel mogen bij mij. Maar idd niet gelijk op buitenrit. Dan moet ik heel zeker weten dat je dat kan.
Dat om stomme dingen ineens afzeggen herken ik wel. Vooral ineens toch geen tijd of toch te ver is favoriet als afzeg-excuus.
En dan vroeg ik geen eens een bijdrage.
Wat vreemd dat men afzegt omdat men niet meteen op buitenrit mag. Dat is toch logisch? Jij kent je paard maar je kent de bijrijder niet en de bijrijder het paard niet. Je wilt eerst zien en ervaren hoe de combinatie is en of het vertrouwd is.
Ik rijd mijn bijrijdpaard nu 8 maanden en we zijn ook nog niet op buitenrit geweest. De eigenaresse vind haar paard wat heftig buiten en wil geen ongelukken. En hij staat niet op ijzers en loopt gevoelig op steentjes. Ik ben zelf ook geen held. We gaan wel naar ander terrein en nu ook op wedstrijd dus ik leer hem wel steeds beter kennen. Wie weet dat we het over een tijdje wel aan durven om met een ander braaf paard mee te gaan. Zodat hij daar steun aan heeft.
Mijn vorige bijrijdpaarden ben ik eerst samen met de eigenaresse mee naar buiten geweest, toen met vriendin mee op de fiets en daarna pas alleen. Dat vond ik best spannend. Ook al was hij braaf (maar wel enthousiast)
Met mijn eigen paard durf ik niet eens alleen mee naar buiten. Die vind alles eng en gaat dan staken, achteruit lopen en omdraaien. Dat durf ik alleen met ander braaf paard die wel makkelijk voorop wil lopen. Of iemand die mee loopt er naast.
Bij mijn pony moet ik ook eerst het vertrouwen hebben dat ze hem de baas kunnen en dan liefst samen met ander braaf paard en volwassene. Eventueel mee (los of aan touwtje) met iemand er naast lopend of fietsend.
En dat heeft niets te maken met "kinderachtig" maar met besef wat er kan gebeuren als het mis gaat.
Ik ben happy. Gister had ik met mijn bijrijdpaard onze tweede officiële wedstrijd. De eerste was een valse start, daar klopte de timing niet qua losrijden en ik was zenuwachtig/onzeker en niet helemaal fit. Al met al miste ik wat controle en daardoor liep het niet zo fijn. Ook nog vrij streng puntende jury dus dat was een teleurstelling.
Afgelopen week weer goed getraind op hem aan elkaar te rijden en op controle en wat dingetjes aangepast qua losrijden voor de proef en nu ging het super fijn. Compliment van de jury dat hij had genoten van onze proeven en we waren 2x eerste met 204 en 205,5 punten. Zijn nu in 1 klap L2+4. Dat schiet lekker op!
Hopelijk gaan de volgende wedstrijden ook zo fijn, dan kunnen we ergens in de loop van de zomer over naar de M1.