Meiden die geen leuk paardje kunnen vinden, eigenaars die geen leuke verzorger kunnen vinden.
Verzorgers die boos op de eigenaar zijn, maar andersom net zo goed.
Zelf heb ik drie verzorgpaarden, bij drie verschillende eigenaren. Het begon met eentje en is toen een beetje uit de klauwen gelopen.

Aangezien ik het zo vaak mis heb zien gaan bij anderen, en zelf ook wel eens een miscommunicatie heb gehad, leek het me leuk om nou eens op te schrijven hoe je (volgens mij) een goede verzorgster word.
Mijn eerste vzpaard doe ik nog steeds, al meer dan een jaar nu dus ik denk dat ik nu wel door heb hoe het moet.

Veel plezier met lezen, ik hoop dat ik iemand er mee kan helpen! Heb je toevoegingen, kom maar op.

Wanneer moet ik wel, en wanneer niet, een verzorgpaard gaan zoeken?
Zelf vind ik dat ervaring geen rol moet spelen. Want al weet je nog zoveel van paarden, daar heb je niks aan als je steeds overhoop ligt met de eigenaar omdat jullie allebei vinden dat het anders moet.
Wat dus vooral belangrijk is, is hoe je je opstelt naar de eigenaar toe. Je moet verantwoordelijkheidsgevoel hebben, eerlijk en leergierig zijn, en probeer je in te leven in de eigenaar. Hij/zij vertrouwt wel z'n paard aan jou toe!
Verantwoordelijkheidsgevoel houd ook in, jammer dat het regent, pak die fiets en gaan. Vriendin mee die stoer zonder cap wil? Helaas, van de eigenaar mag dat niet. Sterker nog, ze mag niet eens op het paard rijden, dus het gebeurt ook niet, klaar. Mijn ervaring, ook al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel!
Hoe benader ik de eigenaar?
Dat kun je doen via bijvoorbeeld een advertentie, of je gaat gewoon rondvragen. Zorg in allebei de gevallen dat je eerlijk bent over je kunnen. Anders levert het voor beide partijen enkel frustratie op.
Wees beleefd en duidelijk, je zult veel serieuzer genomen worden. Spreek een proeftijd af, en maak eventueel een contract. Duidelijk voor beide partijen. Er kan bijvoorbeeld in staan of vriendinnetjes meemogen, of je naar buiten mag, wat je voor snoep mag geven, wat het nummer van de dierenarts is enzovoorts.
Nog een tip. Begin onderaan. Dus ook al wil je liever rijden, neem genoegen met een shet. Wanneer je goed je best doet, kom je vanzelf een beetje in het wereldje. Je zult zien dat je dan uiteindelijk een leuk paardje aangeboden krijgt, of tegenkomt, waar je wel mee kunt rijden.
Enkele basisregels voor het verzorgen.
Met deze regels houd je het prettig voor zowel jezelf, het paard als de eigenaar.
-Overleg! Niets stiekem doen. Schrijf wat je doet in een schriftje, zo merk je het ook eerder wanneer het dier bijvoorbeeld ziek is. Ook voorkomt het dat jullie op dezelfde dag intensief gaan rijden. Vraag toestemming voordat je een kunstje leert, of bitloos wilt proberen.
-Wees altijd eerlijk, zelfs als het niet nodig lijkt, of als je bang bent dat de eigenaar boos word.
-Verantwoordelijkheidsgevoel. Het is een levend dier, daar sjoemel je niet mee.
-Leergierig zijn. Vaak kan je van een eigenaar veel leren, ook over hoe je het paard bijvoorbeeld het beste rijd. Neem dat advies aan, ook al is het anders dan je gewend bent. Een beetje aanpassen hoort er bij.
En geloof me, eigenaars zijn echt, echt heel begaan met hun dieren. Het doet ze pijn wanneer jij een dier niet de aandacht geeft die het verdient. Want hoe verschrikkelijk ze af en toe ook lijken, het zijn ook maar mensen. Probeer dat altijd in je achterhoofd te houden.
Sucses in ieder geval!
