Geplaatst Zoals sommige misschien al weten hebben Fool en ik echt een rotjaar achter de rug, zo zijn we ongeveer een jaar geleden begonnen. Fool zat geheel vast in haar rug waardoor er veel protest was, begrijpelijk. Ze is toen 2 maal behandeld door een osteopaat en dat is erg goed afgelopen
Toen ben ik een passende instructrice gaan zoeken die ons verder kon helpen vanaf het punt waar we stonden; ik was bang, had geen vertrouwen meer in Fool, durfde haar ook echt niet meer aan te pakken. En ook Fool moest er weer vertrouwen in krijgen, dat ze geen pijn meer had en dat rijden juist leuk kan zijn. Dit is super gegaan maar we hebben nog regelmatig terug vallen gehad, gelukkig durfde ik toen wel te rijden en was het ook weer snel over.
Met training ben ik gewoon rustig bezig met de basis, af en toe pakken we wat zijgangen mee. Fool heeft af en toe de neiging om flink op de voorhand te vallen en lekker in mijn handen te gaan hangen maar dat is al wel weer iets minder dan eerst
Qua niveau zou je ons op L kunnen zetten *denkik*Mijn houding is nog steeds niet helemaal zoals het hoort, na een rare knik in mijn pols zijn we nu over gegaan op de pianahandjes, ook moet ik proberen recht op te blijven zitten en niet te gaan hangen.
Vooruit blijven kijken blijft nog altijd een moeilijk punt
Het gaat sinds deze week echt super en ik geniet weer helemaal van mijn paard & het rijden, het plezier komt terug en dat is ook zoals het hoort te zijn
Pasje wijken rechts
Op handen na ben ik best trots op mijn houding op deze foto
Fool haar enthousiaste wegdraven *waarbij ik nogal moeite heb met net en normaal te blijven zitten*
Uitdraven
En klaar
Fool zonder oren
En nog eentje van haar knappe koppie
Ik hoop dat jullie een beetje lief voor ons zijn
