Hallo
Na lang zoeken naar een oplossing open ik toch maar even een topic in de hoop dat er misschien iemand in de zelfde situatie heeft gezeten als ik nu.
Ik heb sinds maart een 5-jarig haflingerruintje. Een beestje met een verleden( veel verschillende baasjes gehad etc.), maar een schat van een pony. Toen ik hem kocht was hij erg vlug. Maar ik dacht dat ik dat met wat vertrouwen en gewoon iedere dag even rijden of beweging geven er wel uit zou krijgen. Hij had waarschijnlijk gewoon te lang niet meer gereden en alleen maar op de wei of op stal gestaan.
Meteen de eerste week ging het al goed mis. Tijdens een buitenrit ging hij zo ongelooflijk hard aan de kletter tussen bomen en sloten door dat ik er halverwege voor mijn eigen veiligheid ben afgesprongen. Pony was door voetgangers gevonden en gelukkig was alles goed met hem. Buiten rijd ik hem nu met een stang en dat gaat veel beter. Pony is blij als ie lekker mee naar het bos mag, en ik heb totaal geen spanning op de stang, kan hem met 1 hand en losse teugels rijden.
Binnen rijdt ik hem met een gewoon gebroken bitje, binnen met stang ben ik erg tegen. Maar ook binnen krijgt ie het soms ineens op zijn heupen en gaat als een dolle hond de bak door. Niet kijken, gewoon gaan. Tot nu toe ben ik gelukkig nog wel altijd blijven zitten.
Nu vond ik dat het beestje een kans moest krijgen en dat hij vast nog gewoon even moest wennen aan weer een nieuw baasje en een nieuwe omgeving. Veel grondwerk gedaan, poetsen, knuffelen, wandelen...een beetje zijn vertrouwen winnen. Ik dacht dat het "wegrennen" dan ook wel minder zou worden.
Maar na een maand of 2 van met lange teugels rijden in de binnenbak, hij was totaal ontspannen en ik dacht dat hij zijn ontsnappingen niet meer nodig had omdat hij zich op zn gemak voelde, ging hij gister weer aan de kletter en dit keer scheelde het echt maar heel weinig of ik had waarschijnlijk alle botten in mn lijf gebroken.
Mijn vraag was eigenlijk: heeft iemand dit gedrag ooit meegemaakt en wat zou de reden kunnen zijn? Even op een rijtje|:
* Ineens wegrennen en dan voorlopig niet meer stoppen
* Dit op de meest vreemde momenten, soms aan het begin, soms na een uur
* Heel gevoelig zijn op de ruiter, teugels korter pakken is soms al een reden om te gaan
* En de rest van de tijd (80%) super lief en zelfs een beetje sloom zijn
* Is niet gevoelig op de rug of benen, kan overal aanraken en masseren
* Reageert wel heel heftig op voorwerpen in mensenhanden (alsof hij wel eens geslagen is...angstig)
Ik doe zo mijn best voor dat beestje, zit heel stil, maak geen grote gebaren met handen en benen, rijd hem ongeveer 6x per week, wissel binnen en buitenrijden af, heb les en als we samen in de bak aan het spelen zijn is hij graag bij mij ( achter me aan lopen, komen knuffelen enzo). Ik zou zo graag weten wat er aan de hand is, want zo is hij gewoon niet betrouwbaar en ik wil het graag oplossen. Ik ga nog eens zo hard tegen een muur aan, en ik heb het idee dat er gewoon iets is wat hem dwars zit, geen puberteit ofzo, maar echt iets anders.....wie kan helpen??