Mijn paard en ik zijn nu L2 + 3.
Hij is nooit echt een makkelijke geweest, was altijd redelijk gestresst en kon wel eens wegspringen. Maar de laatste tijd slaat echt alles!
Thuis gaan we met sprongen vooruit en als je ons thuis ziet rijden snap je niet waarom we de L2 niet doorvliegen.
Maar op wedstrijd is het de laatste tijd echt een ramp. Het begon een tijdje terug in uden. toen hij begon te steigeren in de ring en ik kreeg hem bijna de ring niet rond gereden. Meneer ging steeds achterwaarts en steigeren.
De tweede proef heb ik toch ook proberen te rijden, heb helemaal niks aan hem gevraagd, alleen rondgestuurd en toen ging het redelijk.
de wedstrijden daarop was hij heel vervelend. Veel wegspringen en veel spanning. Maar gelukkig niet steigeren.
Tussendoor nog 2 fijne wedstrijden gereden. Hoewel hij ook met losrijden vervelend was en in het begin wel een dreigde te steigeren.Maar in de proef ging het dan redelijk, wel nog veel spanning.
Maar afgelopen week sloeg alles. Hij kwam weer eens zeiknat de trailer af. Ik was extra vroeg gegaan zodat we lekker de rust konden bewaren.
Maar vanaf het begin dat we het losrij terrein opreden heeft hij alleen maar gesteigerd. Hij heeft echt wel minimaal 40 keer gesteigerd.
Ik voelde het telkens aankomen en probeer hem voorwaarts te houden, maar dit lukt niet.
hij gaat dan stil staan en begint te hupsen, of achteruit te lopen. en uiteindelijk komt hij omhoog. of hij gaat stil staan, trekt kei hard de teugels uit m'n handen en begint dan te steigeren.
Uiteindelijk heb ik hem aan de hand de ring in geleid omdat hij er niet heen wilde (begon weer te steigeren) Toen ik hem in de losrijstukje voor de ring had is hij nog een keer kei hard achteruit terug gelopen naar het losrijterrein. Uiteindelijk weer de ring in. Heb 1 rondje gereden en ben toen al steigerend de ring van de buren ingesprongen.
Ben toen maar naar huis gegaan. Ik wist het niet meer.
Het ergste is ook dat ik hem op wedstrijd als hij zo is niet meer goed aan durf te pakken. Hij is zo ongelooflijk opgefokt dat hij ik bang ben dat wanneer ik hem een keer goed vooruit schop of sla hij helemaal ontploft. (dit is thuis al een keer gebeurd en toen ben ik er hard afgevallen en had ik een gescheurde rib)
Sinds die wedstrijd steigert hij thuis ook. Hij heeft toen gewoon gewonnnen. Ik heb hem thuis wel al een paar keer helemaal afgeslagen toen hij steigerde. Thuis durf ik het wel, omdat hij dan niet zo opgefokt voelt. en de laatste twee dagen gaat het weer best goed en krijg ik hem overal weer langs thuis (staan wat enge dingen langs de bak zoals trailers en traktorbanden)
Maar ik weet het niet meer.
Heb al bedacht dat ik maar een paar keer met de trailer weg moet naar iets leuk, zoals het bos. zodat hij de trailer niet meer assosieerd met wedstrijd. in de hoop dat hij er dan niet meer zeiknat en gestresst afkomt.
en mijn instructrice stelde voor een keer mee te gaan en na de laatste combinatie van die dag op het wedstrijdterrein te gaan rijden. zodat het rustig is en we dan kunnen kijken wat hij doet.
Ik heb een startkaart aangevraagd met een ander paard, zodat ik zelf weer plezier krijg ik wedstrijden en het vertrouwen niet kwijtraak. Maar ik wil straks gewoon weer met mijn eigen paard kunnen starten.
Ik baal er echt super van, juist omdat hij het thuis zo goed doet.
Heb er al over nagedacht hem te verkopen, maar zou niet weten aan wie. Hij is niet geschikt voor de recreatie ruiter omdat hij veel te heet is en ook niet geschikt voor de wedstrijdruiter. En eigenlijk wil ik hem ook helemaal niet verkopen. Ben veel te gek met dit paard.
Wie heeft er iets vergelijkbaars meegemaakt en heeft tips. Of wie praat me moed in
Ik heb mijn paardje nu twee jaar. het begin was een regelrechte ramp, daarna lukte allles steeds beter. de buiten wedstrijden gaan over het algemeen vrij goed (zolang er geen mieren met rode helmen in de bosjes zitten
). zo gauw het binnen seizoen weer begint, weet ik dat het op dressuur gebied weer eens einde oefening is. het inrijden gaat dan lekker, maar zo gauw ik de ring in moet, start het drama, ze schrikt dan werkelijk van alles, zelfs nog van haar eigen schaduw. ik voel me dan super kl*te, ben je om half 7 je bed uit gegaan om te vlechten en weet ik het wat, krijg je zoiets! gelukkig gaat het springen wel goed (ook binnen). is springen geen optie voor jou om er bij te doen?? misschien leuk voor de afwisseling? zorg inderdaad dat je instructrice een keer mee gaat, zodat ze ziet waar het fout gaat, en dat jullie daar op kunnen gaan oefenen. het komt goed, kop op


Dat is echt een kwestie van volhouden en doen alsof ik gek ben tot hij weer normaal doet. (Paarden
) Die spanning moet er af en ik probeer die net als jou te releasen door voorwaarts te rijden. Als de spanning eraf is, is hij er weer voor me.