inkepink schreef:redelijk herkenbaar......mijn vierjarige die ik zelf heb opgeleid wilde eerder ook niet iemand anders op zn rug, binnen een half rondje lagen ze op de grond te kijken......helaas moet het nu wel aangezien ik met mijn pootje in het gips zit. Ik ben begonnen met iemand erop te zetten die al veel aan de hand met haar gewerkt had (longeren) zodat de stem vertrouwd is. Hierdoor ging het rijden wel eens waar met wat comminicatieprobleempjes maar wel te doen.
Mag ik vragen hoelang je je paard al hebt en heeft er voorheen nooit iemand anders opgereden???? En degene die je geprobeert hebt rijden die ongeveer op het zelfde nivo als jij of grof gezegd een stuk minder?
Misschien een idee om je instructice eens te vragen en van daaruit te kijken naar iemand die bij dezelfde persoon lest (en dus een beetje dezelfde manier van rijden heeft)??
Heel veel succes in iedergeval!
Ik heb mijn paard nu net een jaar hij is als 5 jr gecastreerd als 2,5 jarige ingereden en na het castreren weer opgepakt door iemand waar van ik hem gekocht heb....In het gegin van toen ik hem had kon ie werkelijk ook nog niks wist wat stap draf en galop was maar verder ook niet totaal niet aan het been etc en kon in die tijd dan ook iedereen er wel op zetten toen was ie echt net een manege knol....Ik heb erg hard met hem getraint en kon nu een L proef lopen.....er is nog 1 persoon die hem wel kan rijden ( we kregen samen ook altijd les dus ze rijdt net zo als mij ) maar die heeft jammer genoeg gewoon te weinig tijd.....
Ik ben zelf gediplomeerd instrctrice , en die meiden die ik had waren idd niet zulke top ruiters, met helpen kwamen we dan ook niet echt verder het schijnt voor sommigen gewoon erg moeilijk te zijn op ontspanning te rijden?? en het werd gewoon van kwaad tot erger......in het begin met iemand anders op zijn rug konden ze nog wel eens aan gaan draven etc maar met de laatste meid kon niet eens meer gaan stappen en hij schoot er al bokkend vandoor
ik denk ook wel eens hij heeft straal de gek met die meiden gehad ???