We rijden puur recreatief. 2007 was voor ons een rotjaar. Na een paar maanden kreupelheid en boxrust door een ontstoken schiefel liep ze weer goed. Maar doordat ik mijn studie weer oppakte had ik te weinig tijd. Vandaar een bijrijdster. Dat klikte niet erg goed, haar dolle buien kwamen steeds vaker voor. Op een gegeven moment was bokken en staken het enige wat ze nog erg goed kon.
Doordat ik er een paar keer af ben gevallen ben ik daar erg bang van geworden. En heb ik ernstig getwijfeld aan verkopen. Maar wie wil nu zo'n bokkende en stakende haflinger hebben
Vandaar dat ik rond februari 2008 op zoek ben gegaan naar iemand die mijn paard de eerste maanden kon rijden en corrigeren en die mij vervolgens ook les kan geven. Dat gaat erg goed. Wel met grote ups en downs. Vooral door mijn angsten waardoor ik haar vaak niet goed durf aan te pakken. En ze vervalt in haar oude gedrag.
Maar de dieptepunten worden steeds minder, en haar gedrag wordt gelukkig steeds constanter.
Vanavond heeft mijn instructrice foto's van de les gemaakt. Niet de beste foto's qua kwaliteit jammer genoeg. Maar er is gelukkig een paard te zien



Weet even niet wat mijn buitenhand hier aan het doen is




Je herkent het paard nauwelijks terug!
worden, vooral op de momenten als Suus wat dwars wordt en jij het eng gaat vinden volgens mij

Heel lastig.