Geplaatst Vorige week donderdag had ik een inhaalles en zat op een paard waar ik nog nooit eerder opgereden had. Dit (manege)paard staat erom bekend dat hij allerlei trucjes kent om onder het werk uit te komen en hij zijn rijder redelijk test. In het eerste halve uur ging het al bijna mis. Ik ben namelijkredelijk makkelijk naar voren uit evenwicht te trekken. Draf ging goed, maar bij het galopperen hield hij het voor gezien. Hij kreeg het voor elkaar om mij uit evenwicht te krijgen en op eigen goeddunken door de bak te gaan galopperen. Ik kreeg het toen voor elkaar om toch nog net weer in evenwicht te komen. Het tweede deel van de les vond plaats in de buiten bak. Ik zat er toen al niet meer helemaal ontspannen op (en dan vind ik het heel moeilijk om mijn houding goed te houden). Toen we weer moesten gaan galoperen bedacht hij waarschijnlijk dat die truc net wel goed gewerkt had
Hij trekt mij aan de teugels naar voren springt een meter opzij en tegelijk in galop. Tja en dat trok ik niet... De val viel mee. Ik ben er uiteindelijk meer onvrijwilig afgegleden. Alleen erg geschrokken en een stevige deuk in mijn zelf vertrouwen.Afgelopen zondag zou ik meegaan op een groepsbuitenrit. Ik was ingedeeld op een pony waar ik eerder wel regelmatig op gereden heb. Een bekende dus. Ze staat erom bekend dat ze graag héél hard wil draven en liever geen galop EN ze is humeurig naar andere paarden (in de bak geeft ze van die kleine bokjes als een paard te dichtbij dreigt te komen). Maar ze gedroeg zich voorbeeldig. Was goed terug te rijden en liet zich ook in de rij houden (wilde niet persé inhalen), hoewel ik wel erg goed mijn best moest doen. In het begin was ik een beetje zenuwachtig, maar dat ging vrij snel weg. En ik genoot echt van de buitenrit! Het paard dat achter ons reed, was erg lastig, wilde steeds in galop en liep bijna met zijn neus op de kont van mijn paardje, Maar Smile was super: trok zich er niks van aan, oortjes naar voren, als het te vervelend was even uit de rij (ruimte achter d'r), maar ook weer netjes terug te sturen. tot ze het tijdens een draf even HELEMAAL zat was. Het paard achter ons was amper te houden en Smile gaf een gemene bok. Resultaat: Ik met een prachtige boog op de grond en het paard achter ons zag zijn kans vrij en galopeerde lekker naar voren toe. Ik weet dat ik tijdens de val bedacht dat ik moest draaien voor ik het paaltje raakte. Dat is me ook gelukt, raakte eerst de grond voor ik tegen het paaltje rolde. Ik ben weer opgestapt en heb de manege zonder verdere kleerscheuren gehaald.
Nou heb ik morgen weer paardrijles... Het is de gewone groepsles en ik zie er echt enorm tegenop! Meer dan toen ik zondag ná mijn vliegles weer opstapte. Hoewel ik blij was dat het met Smile gebeurde zondag. Ik vertrouw haar volkomen, ook al heeft ze haar nukken. (Anders was ik misschien wel helemaal niet meer opgestapt of in ieder geval had ik er dan hélemaal verkrampt opgezeten en ha ik zeker geen drafje meer aangedurft.)
Maar voor vrijdag heb ik een privé-les je staan. Gewoon om weer een beetje zelfvertrouwen terug te krijgen. Ik denk dat het slim is om tijdens die les, zitles te nemen (steviger in het zadel, niet meer vorover laten trekken en als ik de controle kwijt drijg te raken mijn benen strekken ipv optrekken en klemmen, zijn dingen waar ik hard aan moet werken), maar hebben jullie nog tips en ideeen? Zijn van harte welkom!
Groetjes, Kristel
p.s. Ik heb geen probleem met poetsen/zadelen het is echt zenuwen voor het rijden. En verder heb ik alleen af en toe (1, soms 2x per week tijdens mijn lessen een manege-paard tot beschikking)
