Geplaatst 
Het verhaal begon al in maart toen mijn moeder de kriebels kreeg om weer te beginnen met rijden.
Na een aantal keren op Akyro gereden te hebben, hebben we besloten om op zoek te gaan naar een tweede haflinger. In eerste instantie waren we op zoek naar een merrie, maar toen we dit aanbod kregen konden we het niet laten om te gaan kijken.
Mag ik u voorstellen aan:
Maraschino van de Tibbe, 6 jaar, ruin.
Maraschino is in 2005 goedgekeurd als dekhengst. Een tijdje later is hij uit dekdienst gehaald, vanwege onbekende bloedvoering in de (6e?) generatie van de moeder.
Waar hij de afgelopen 3 jaar gestaan heeft, weet ik niet in details.
In ieder geval heb ik gemerkt dat hij al een hele tijd niet gelopen heeft, totaal geen conditie meer heeft en alle knopjes weer opnieuw bevestigd moeten worden.
Ondanks dat, konden we zijn geweldig koppie echt niet weerstaan en natuurlijk hebben we hem meegenomen naar huis.
Op deze foto's zit ik er pas voor de tweede keer op. Mijn houding is dan ook ontzettend belabberd, tis echt ff wennen. Ik rijd hem met zweep omdat hij nog niet helemaal been met vooruit associeerd. Ik heb dan vandaag ook vooral gelet op het voorwaartse. Er waren al een paar mooie stukken mooi ontspannen stukken bij.
Na afloop hebben Maraschino samen met Akyro voor het eerst op de wei gezet.
We hadden woensdag voor de zekerheid Maraschino eerst een wormkuur gegeven en 2 dagen op stal gehouden. Met fototoestel in de aanslag kregen we dit beeld:
Ongeloofelijk, dat hij graag eten had, had ik al lang in deze 2 dagen gemerkt. Maar nog geen snuffel of een hap naar elkaar. Gras, gras, gras, gras.....
Na wat opjagen :twisted: kregen we toch wat actie..
Onze mooie witte haflingerstaarten.. Ben ontzettend blij met deze fantastische twee kerels
En nog een afsluitertje
Geweldig beest, niet?
