Suziej schreef:Zonde dat hij vaak weigert, zit normaal helemaal niet in het karakter van een Indoctro. Ik heb het idee dat er veel meer in je paard zit dat dat jij eruit haalt op het moment, maargoed hier moeten jullie natuurlijk ook samen in groeien. Probeer vol vertrouwen naar de sprong toe te rijden, flink drukken, en de afstand goed te bekijken. Vaak weigert een paard omdat hij geen steun krijgt van de ruiter, geen beendruk voelt dus, of een paar keer in de steek word gelaten qua afstand. Weet natuurlijk niet of dit in jou geval ook geldt, maar ga niet denken; Ooh god, een hekje (bijv.) nou zal hij wel weigeren. Want zodra je dat denkt ga je vanzelf met minder vertrouwen rijden, en zal je paard veel sneller weigeren. Succes 12 mei, ben je al eens naar oefenparcours gegaan, BB gestart oid?
Hij is helemaal snel van dingen onder de indruk, al moet ik zeggen dat dat veeeel minder is geworden dan een jaar geleden (toen was het elke dag schrikken, nu gedraagt ie zich vrijwel altijd).
Je hebt gelijk dat ik er nu nog niet het maximale uithaal, ik heb me het afgelopen jaar vooral op de dressuur geconcentreerd en maar een keer per 2 weken wat gesprongen. We moeten nu gewoon kilometers gaan maken en dan gaat het zeker wel goedkomen denk ik! Afstanden schatten blijf ik moeilijk vinden, hiervoor sprong ik met zijn moeder, een D-pony en dan kon ik het ruim van tevoren zien, maar bij hem vind ik het moeilijk door zijn grotere galoppassen. Ook dit is een kwestie van oefening.
Ik heb een paar oefenparcoursjes met hem gesprongen en dit pakt ie best goed op. Ik durf er nog niet zo goed aan te rijden omdat ie een paar keer heel gemeen heeft geweigerd, maar hier moet ik zelf gewoon even doorheen. Het wederzijdse vertrouwen groeit in ieder geval snel en we hebben er allebei steeds meer vertrouwen in 
Geplaatst 
).
). We doen het er maar mee 
Commentaar is welkom! 
