Vandaag hebben Aaron en ik voor het eerst binnengereden,
waar de enge spiegels en springbalkje liggen
Het ging uit eindelijk ontzettend en verrassend goed! Op het begin was hij wel wat angstig en schrok van zichzelf in de spiegel, maar na een tijdje vond hij t wel prima en liep op zich vrij ontspannen.
Voor het geval dat, heb ik de martingaal toch maar omgedaan.
Op het begin vond hij alles zo eng, dat hij met zijn hoofd heel hoog liep.
Op een paar schrikacties na, ging het verders kei goed.
Het waaide op zich best hard, dus kraakte het dak wel. Gelukkig had Aaron er geen last van.

En er stond ontzettend veel spullen aan de zijkant, maar hij reageerde daar nauwelijks op, alleen op het begin

Ik heb zoo op mijn handen gelet, dat ik ze rechtop moet houden. Op sommige foto's is dit nog steeds niet het geval
, maar het is al beter dan de vorige keer. En dat wil ik jullie graag laten zien.
Eigen commentaar:
-Nog steeds af en toe die handen
-En die benen vliegen soms ook nog steeds alle kanten op
-Soms niet te ver naar achter gaan leunen
-.............

1. Te diep en handen heb ik best vreemd..

2. Draf

3. Draf

4. Op de volte

5. Scheef

6. Aah! Fotograaf, maar daar ga ik niet langs!

7. En weer verder hobbelen


8. Draf

9. Handen

10. Draf

11. Van achteren


12. Ook even oefenen met wijken


13. En klaaarrr!!
Sorry voor de slechte kwaliteit, binnen fotograferen is toch moeilijker dan binnen

Graag jullie mening

Ik hoef niet 10x het zelfde te horen en graag kritiek waar ik iets aan heb.
Groetjes,
Nancy





